1. Góra B., Woźniakowski K., Bibliografia jawnych druków polskojęzycznych Generalnego Gubernatorstwa 1939–1945, Kraków 2008.
2. Kolasa W.M., Historiografia prasy polskiej (do 1918 roku): naukometryczna analiza dyscypliny 1945–2009, Kraków 2013.
3. Kolasa W.M., Woźniakowski K., Rogoż M., Prasa dla dzieci i młodzieży 1824–1918. T. 1: Dzieje wydawnicze, Kraków 2018.
4. Rogoż M., Woźniakowski K., Kwiecień S., P rasa dla dzieci i młodzieży 1824–1918. T. 2: Zawartość. Dodatki prasowe. Prasa religijna, Kraków 2018.
5. Stępień M., Polska lewica literacka, Warszawa 1985.
6. Tyszkiewicz B., Krzysztof Woźniakowski, [w:] Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku, Pracownia Dokumentacji Literatury Współczesnej Instytutu Badań Literackich PAN 2020, http://nplp.pl/artykul/krzysztof‑wozniakowski/ [dostęp: 6.01.2021].
7. Woźniakowski K., Marginalia i obrzeża: szkice o zapomnianych konspiracyjnych tomikach poetyckich lat 1939–1945, Opole 2013.
8. Woźniakowski K., Między ubezwłasnowolnieniem a opozycją: Związek Literatów Polskich w latach 1949–1959, Kraków 1990.
9. Woźniakowski K., Polska literatura Wileńszczyzny 1944–1984, Wrocław 1985.
10. Woźniakowski K., Polskie czasopiśmiennictwo uchodźcze na Węgrzech 1939–1945, Opole 2016.
11. Woźniakowski K., Polskojęzyczna prasa gadzinowa czasów okupacji hitlerowskiej 1939– 1945: studia i szkice zebrane, Opole 2014.
12. Woźniakowski K., Polskojęzyczna prasa gadzinowa w tzw. Starej Rzeszy (1939–1945), Kraków 2001.
13. Woźniakowski K., Prasa, kultura, wojna: studia z dziejów czasopiśmiennictwa, kultury literackiej i artystycznej lat 1939–1945, Kraków 1999.
14. Woźniakowski K., Prasa, kultura, wojna: studia z dziejów czasopiśmiennictwa, kultury literackiej i artystycznej lat 1939–1945. Ser. 2, Kraków 2005.
15. Woźniakowski K., W kręgu jawnego piśmiennictwa literackiego Generalnego Gubernatorstwa (1939–1945), Kraków 1997.
16. Woźniakowski K., W kręgu życia kulturalnego polskiego wojennego uchodźstwa na Węgrzech 1939–1945. Studia i szkice, Kraków 2018.