Metoda korelacyjno-regresyjna jako jedna z metod opróbowania pośredniego jest wykorzystywana w praktyce geologiczno-górniczej jedynie sporadycznie. Teoretycznie powinna ona być szczególnie przydatna do prognozowania zawartości niektórych składników chemicznych w złożach wapieni i margli z uwagi na łączące je silne zależności korelacyjne. W artykule przedstawiono wyniki analizy korelacji i regresji prostej oraz wielokrotnej (wielorakiej) dla 5 wytypowanych składników (CaO, SiO2, Al2O3, MgO, SO3) oznaczonych w próbach z otworów wiertniczych rozpoznawczych i otworów strzałowych wykonanych w złożu Barcin-Piechcin-Pakość. Jako miarę siły korelacji i jakości modeli regresyjnych wykorzystano współczynniki determinacji. Stwierdzono bardzo silną korelację liniową zawartości CaO i SiO2 oraz silną korelację liniową zawartości CaO z Al2O3 i SiO2 z Al2O3. Związki korelacyjne pozostałych par tlenków są słabe lub bardzo słabe i nie stwarzają podstaw do predykcji ich zawartości opartej na modelach regresyjnych wiążących je z zawartościami innych składników. Wykorzystanie modeli nieliniowych dla rozpatrywanych par składników przynosi jedynie niewielkie polepszenie jakości regresji, nieznaczące z praktycznego punktu widzenia. Do podobnych wniosków prowadzi także zastosowanie modeli regresji wielokrotnej, wiążącej zawartości kolejnych składników (z wyjątkiem CaO) ze wszystkimi pozostałymi. Uzyskany w dwóch przypadkach silny wzrost współczynników determinacji w porównaniu ze współczynnikami determinacji dla prostej korelacji liniowej okazał się być sztuczny i spowodowany występowaniem współliniowości pomiędzy zawartościami niektórych składników pełniących rolę zmiennych niezależnych. Z punktu widzenia praktyki geologiczno-górniczej uzyskane wyniki analizy wskazują na możliwość w pełni wiarygodnej predykcji jedynie zawartości SiO2 oraz ograniczonej wiarygodności predykcji zawartości Al2O3, gdy znana jest zawartość CaO przy wykorzystaniu prostych, liniowych modeli regresji.

The article shows the methodology and calculation procedures based on Lagrange polynomial interpolation which were used to determine standard performance characteristics of the Polish production engine, type ANDORIA 4CTi90-1BE6. They allow to simplify the experimental research by maintaining a minimum number of measurement points and estimating the remaining data in an analytical way. The methods presented are convenient when it comes to the practical side because they eliminate the need for exploration of mathematical equations describing the various curves, which can be cumbersome and time consuming in the case of nonautomated accounts. The results of analysis were applied to actual experimental results, indicating sufficient accuracy of the resulting approximations. As a result, procedures may be used in bench testing of a similar profile, especially with repeated cycles of the experiment, such as optimization of operating parameters of combustion engines.

The article reviews the results of experimental tests assessing the impact of process parameters of additive manufacturing technologies on the geometric structure of free-form surfaces. The tests covered surfaces manufactured with the Selective Laser Melting additive technology, using titanium-powder-based material (Ti6Al4V) and Selective Laser Sintering from polyamide PA2200. The evaluation of the resulting surfaces was conducted employing modern multiscale analysis, i.e., wavelet transformation. Comparative studies using selected forms of the mother wavelet enabled determining the character of irregularities, size of morphological features and the indications of manufacturing process errors. The tests provide guidelines and allow to better understand the potential in manufacturing elements with complex, irregular shapes.