W sierpniu 2015 roku w efekcie wystąpienia szeregu niekorzystnych okoliczności zaistniało zagrożenie bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej w Polsce. Pierwszy raz od lat osiemdziesiątych XX wieku wprowadzono stopnie zasilania. Wystąpienie tak poważnej sytuacji skłoniło do zadania pytania o bezpieczeństwo funkcjonowania systemu elektroenergetycznego w okresie letnim i sformułowania konkretnych wniosków na przyszłość. W artykule dokonano szczegółowej analizy czynników prowadzących do wystąpienia tej sytuacji. W sierpniu 2015 roku na obszarze Polski wystąpiła susza, która wraz z wyjątkowo wysokimi maksymalnymi temperaturami dobowymi powietrza stworzyła niekorzystne warunki dla funkcjonowania elektrowni cieplnych, szczególnie z obiegami otwartymi, oraz wydatnie ograniczyła przepustowość napowietrznych linii przesyłowych. Warto podkreślić, że wybitnie niekorzystne warunki meteorologiczne panowały wówczas w całej Europie Środkowo-Wschodniej i Zachodniej, ale jedynie w Polsce wystąpiło zagrożenie bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej. Niewłaściwa polityka remontowa oraz liczne awarie jednostek wytwórczych centralnie dysponowanych spowodowały znaczące obniżenie dostępnej mocy w Krajowym Systemie Elektroenergetycznym. Nie bez znaczenia był także fakt wystąpienia zjawiska przepływów kołowych, przez co możliwości importu energii zostały ograniczone praktycznie do zera. Ponadto wykazano korelację między maksymalną temperaturą dobową w dni upalne a wzrostem zapotrzebowania na energię elektryczną. Całokształt czynników wpływających niekorzystnie na funkcjonowanie Krajowego Systemu Elektroenergetycznego doprowadził do wystąpienia zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej. W niniejszym artykule zwrócono także uwagę na raport Najwyższej Izby Kontroli z 2014 roku, który przewidział wystąpienie takiej sytuacji, jednak pozostał bez echa. Sformułowano także propozycje przedsięwzięć mających na celu poprawienie funkcjonowania Krajowego Systemu Elektroenergetycznego w okresie letnim oraz zapobieganie wystąpieniu podobnych zdarzeń w przyszłości.

This article explores various text coding strategies in the work of Polish Futurists. Drawing on the concept of Jerome J. McGann’s bibliographic code, this analysis of the fonts, layout and typographic devices used in their texts reveals a development culminating in literary breakthrough at the beginning of the interwar period. It shows, moreover, that the Futurist revolutionists depended heavily on the material and manufacturing base which they wanted to overthrow and replace. That dependence manifests itself in the incongruous adoption of various traditional fonts, typographic and graphic designs, which remains the most striking characteristic of a Futuristic text.

This article investigates the solution of exponentially graded (EG) thick rectangular plates resting on two-parameter elastic foundations according to a trigonometric plate theory (TPT). This theory includes the effect of both shear and normal strains thickness without needing to any shear correction factor. The displacement fields contains initial terms of a power series across plate thickness as well as additional trigonometric terms. The material properties of plate is graded such that Lamé’s coefficients convert exponentially in a given constant orientation. Equilibrium equations according to the EG plate resting on Pasternak’s foundations are derived. The solution is obtained by using Navier’s technique. Numerical results for the EG thick plate on elastic foundations are presented, and compared with those available in the literature. The influences of Winkler’s and Pasternak’s parameters, side-to-thickness ratio, inhomogeneity parameter and aspect ratio on the bending responses of EG plates are investigated.

This paper presents the results of a small-scale study into advanced trainee interpreters’ performance in tasks which involve consecutive interpretation of openly evaluative texts, with particular focus on the use of agentless structures and nominalizations by male and female subjects. It seeks answers to the following questions: i) Is the interpreter’s involvement in the ongoing discourse a factor that may elicit agentless structures in the output? ii) Does the preference for such constructions seem to be related to the gender of the interpreter? The analysis is based on 40 interpretations of four formal addresses, of which two express criticism and the other two praise of the audience. One text in each set is addressed to students of English at the University of Silesia, a group to which the trainee interpreters belong and with which they identify. The results indicate that while there is no substantial difference in the use of agentless structures in contexts which involve identification of the interpreter with the ultimate receiver and in contexts which preclude identification, nominalizations tend to be used slightly more frequently in the former set of circumstances. It also appears that female interpreters are more likely to use nominalizations in texts which express open evaluation of the audience with which they identify, irrespective of the direction of valuation.