Z uwagi na siłę ataku Willarda V.O. Quine’a na pojęcie analityczności, reputacja tego pojęcia w filozofii została znacząco zachwiana. Mimo to, nie wszystkich czytelników atak ten przekonał. Do grona obrońców dychotomii pomiędzy zdaniami analitycznymi i syntetycznymi należało dwóch angielskich filozofów języka potocznego: Paul Grice oraz Peter Strawson. Ich poglądy stanowią zasadniczy przedmiot prezentowanego artykułu. Składa się on z pięciu części. Po naszkicowaniu w części 1 podstawowych rozróżnień związanych z pojęciem analityczności, w 2 części przedstawiono główne elementy Quine’a krytyki analityczności, a część 3 zawiera odpowiedź Grice’a i Strawsona na tę krytykę. Dla ilustracji wagi omawianych problemów, część 4 opisuje wyroki polskich sądów administracyjnych dotyczących interpretacji pojęcia „wdowy” na gruncie art. 20 ust. 3 Ustawy o kombatantach i osobach represjonowanych. W końcowej, 5 części tekstu podjęto próbę wykazania słuszności tezy, że bycie zdaniem analitycznym nie wyklucza sporności i może wymagać merytorycznej argumentacji oraz rozważań teoretycznych. Takie postawienie sprawy otwiera możliwość wykorzystania pojęcia analityczności w analizach pojęciowych prowadzonych w naukach prawnych.