Jak wyszukiwać?
wyszukiwanie zaawansowane

Wyniki wyszukiwania

Filtruj wyniki

  • Czasopisma
  • Autorzy
  • Słowa kluczowe
  • Data
  • Typ

Wyniki wyszukiwania

Wyników: 4
Wyników na stronie: 25 50 75
Sortuj wg:

Mixed convection heat transfer of a nanofluid in a square ventilated cavity separated horizontally by a porous layer and discrete heat source

Hamdi Messaoud Sahi Adel Ourrad Ouerdia
Archives of Thermodynamics | 2023 | vol. 44 | No 2 | 87-114 | DOI: 10.24425/ather.2023.146560
Słowa kluczowe mixed convection Vented cavity Porous layer Finite volume method
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

Laminar mixed convection heat transfer in a vented square cavity separated by a porous layer filled with different nanofluids (Fe3O4, Cu, Ag and Al2O3) has been investigated numerically. The governing equations of mixed convection flow for a Newtonian nanofluid are assumed to be two-dimensional, steady and laminar. These equations are solved numerically by using the finite volume technique. The effects of significant parameters such as the Reynolds number (10 ≤ Re ≤ 1000), Grashof number (103 ≤ Gr ≤ 106), nanoparticle volume fraction (0.1 ≤ ϕ ≤ 0.6), porous layer thickness (0 ≤ γ ≤ 1) and porous layer position (0.1 ≤ δ ≤ 0.9) are studied. Numerical simulation details are visualized in terms of streamline, isotherm contours, and average Nusselt number along the heated source. It has been shown that variations in Reynolds and Darcy numbers have an impact on the flow pattern and heat transfer within a cavity. For higher Reynolds (Re >100), Grashof (Gr > 105) numbers and nanoparticles volume fractions the heat transfer rate is enhanced and it is optimal at lower values of Darcy number (Da = 10-5). In addition, it is noticed that the porous layer thickness and location have a significant effect on the control of the heat transfer rate inside the cavity. Furthermore, it is worth noticing that Ag nanoparticles presented the largest heated transfer rate compared to other nanoparticles.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Hamdi Messaoud
1
Sahi Adel
1
Ourrad Ouerdia
2
  1. Université de Bejaia, Laboratoire de Physique Théorique, Faculté de Technologie, Algeria
  2. Université de Bejaia, Laboratoire de Physique Théorique, Faculté des Sciences Exactes, Algeria

Dobre życie jako służba narodowi? Narracje uczestników ruchu nacjonalistycznego (na tle innych młodych dorosłych)

Justyna Kajta
Studia Socjologiczne | 2023 | No 1 | 87-114 | DOI: 10.24425/sts.2023.144835
Słowa kluczowe dobre życie młodzi dorośli nacjonalizm ruchy społeczne wspólnota
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

W ostatnich latach zauważalne jest rosnące zainteresowanie tematem dobrego życia i tym, jak można je definiować i realizować. Wśród pojawiających się alternatyw znajdziemy takie postulaty, jak slow life, spowolnienie społeczne, poszukiwanie rezonansu czy powrót do wspólnot. Przyjmując założenia socjologii interpretatywnej, artykuł koncentruje się na dobrym życiu, jakie opowiadane jest przez młodych uczestników i uczestniczki ruchu nacjonalistycznego w Polsce. Na podstawie analizy wywiadów biograficzno-narracyjnych tekst skupia się na odpowiedzi na pytania o to, (a) wokół jakich głównych kategorii konstruowane są przez badanych wizje dobrego życia, (b) w jakim zakresie są one realizowalne w ich własnych biografiach, i (c) jaka jest rola wspólnot (np. ruchu nacjonalistycznego) w definiowaniu i praktykowaniu dobrego życia. W celu nakreślenia szerszej perspektywy wizje dobrego życia młodych uczestników ruchu są zaprezentowane na tle danych zebranych wśród niezaangażowanych w ruch nacjonalistyczny młodych dorosłych.
Przejdź do artykułu

Bibliografia

1. Adams, Ria-Maria, Teresa Komu. 2022. Radically Ordinary Lives: Young Rural Stayers and the Ingredients of the Good Life in Finnish Lapland. YOUNG, 30, 4: 361–376. DOI: 10.1177/11033088211064685.
2. Altmann, Philipp. 2014. Good Life As a Social Movement Proposal for Natural Resource Use: The Indigenous Movement in Ecuador. Consilience, 12: 82–94.
3. Benczes, István, István Kollai, Zdzisław Mach, Gábor Vigvári. 2020. Conceptualisation of neo-traditionalism and neo-feudalism. POPREBEL, Working Paper no. 2. https://populism-europe.com/wp-content/uploads/2021/09/Working-Paper-2.pdf. Dostęp 30.08.2022.
4. Billig, Michael. 2008. Banalny nacjonalizm. Przekład Maciek Sekerdej. Kraków: Znak.
5. Budyta-Budzyńska, Małgorzata. 2013. Socjologia narodu i konfliktów etnicznych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
6. Calhoun, Craig. 2007. Nacjonalizm. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
7. CBOS. 2021. Młodzi Polacy w badaniach CBOS 1989–2021. Opinie i diagnozy 48.
8. Charmaz, Kathy. 2009. Teoria ugruntowana. Praktyczny przewodnik po analizie jakościowej. Przekład Barbara Komorowska. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
9. Della Porta, Donatella, Mario Diani. 2009. Ruchy społeczne. Wprowadzenie. Przekład Agata Sadza. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
10. Deneulin, Severine. 2012. Justice and Deliberation About the Good Life: The Contribution of Latin American Buen Vivir Social Movements to the Idea of Justice (June 15, 2012). University of Bath Centre for Development Studies Working Paper No. 17. https://ssrn.com/abstract=2401884. Dostęp 10.11.2022.
11. Dopierała, Renata. 2022. Dobrowolna prostota w optyce rezonansu Hartmuta Rosy. Przegląd Socjologiczny, 71, 1: 85–103.
12. Etzioni, Amitai. 1996. The New Golden Rule: Community and Morality In a Democratic Society. New York: Basic Books.
13. Etzioni, Amitai. 2014. Communitarianism revisited. Journal of Political Ideologies, 19, 3: 241–260. DOI: 10.1080/13569317.2014.951142.
14. Etzioni, Amitai. 2018. Happiness is the Wrong Metric. A Liberal Communitarian Response to Populism. Cham: Springer.
15. Fischer, Edward F. 2014. The Good Life. Aspiration, Dignity, and the Anthropology of Wellbeing. Stanford: University of California Press.
16. Gellner, Ernest. 1991. Narody i nacjonalizm. Przekład Teresa Hołówka. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
17. Giddens, Anthony. 2001. Nowoczesność i tożsamość. „Ja” i społeczeństwo w epoce późnej nowoczesności. Przekład Alina Szulżycka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
18. Giddens, Anthony. 2009. Życie w społeczeństwie posttradycyjnym. W: U. Beck, A. Giddens, S. Lash, red. Modernizacja refleksyjna. Polityka, tradycja i estetyka w porządku społecznym nowoczesności. Przekład Jacek Konieczny. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 79–140.
19. Glaser, Berney G., Anselm L. Strauss. 2009. Odkrywanie teorii ugruntowanej. Przekład Marek Gorzko. Kraków: Nomos.
20. Graff, Agnieszka. 2008. Rykoszetem. Rzecz o płci, seksualności i narodzie. Warszawa: Wydawnictwo W.A.B.
21. Jaskułowski, Krzysztof. 2010. Western (civic) versus Eastern (ethnic) Nationalism. The Origins and Critique of the Dichotomy. Polish Sociological Review, 171, 3: 289–303.
22. Jasper, James M. 2007. The Art of Moral Protest. Culture, Biography and Creativity in Social Movements. Chicago, London: The University of Chicago Press.
23. Kajta, Justyna. 2020. Młodzi radykalni? O tożsamości polskiego ruchu nacjonalistycznego i jego uczestników. Kraków: Nomos.
24. Kajta, Justyna, Adam Mrozowicki. 2022. Young People in Poland: Between Disappointment with the State and Hope for a Better Life. Youth Study 2020/2021. Bonn: Friedrich Ebert Stiftung, https://library.fes.de/pdf-files/id/19162.pdf. Dostęp 4.09.2022.
25. Kajta, Justyna, Janina Myrczik, Mateusz Karolak. 2023 (w druku). In the Name of “Endangered Nations” and “Unsovereign States”? Official Discourses of Radical Right Movement Parties and Social Movement Organisations in Poland and Germany. Nationalities Papers.
26. Kaźmierska, Kaja (red.). 2012. Metoda biograficzna w socjologii. Kraków: Nomos.
27. Korolczuk, Elżbieta, Agnieszka Graff. 2018. Gender as „Ebola from Brussels”: The Anticolonial Frame and the Rise of Illiberal Populism. Journal of Women in Culture and Society, 43, 4: 797–821.
28. Lawrence, Paul. 2007. Nacjonalizm. Historia i teoria. Przekład Paweł K. Frankowski. Warszawa: Książka i Wiedza.
29. Loukianov, Anastasia, Kate Burningham, Tom Jackson. 2020. Young people, good life narratives, and sustainable futures: the case of Instagram. Sustain Earth 3, 11. DOI:10.1186/s42055-020-00033-2.
30. Louzecky, David. 2022. Happiness and the Good Life. Think, 21, 60: 21–31. DOI: 10.1017/S1477175621000300.
31. Łucka, Daria. 2011. Marzenie o wspólnocie: restrospektywna fikcja czy wizja przyszłości? Komunitariańska koncepcja wspólnoty. Studia Socjologiczne, 4, 203: 27–45.
32. McKenzie, Jordan. 2016. Happiness vs Contentment? A Case for a Sociology of the Good Life. Journal for the Theory of Social Behaviour, 46, 3: 252–267.
33. Melito, Francesco. 2021. Defending the Traditional Polish Way of Life: The Role of Fantasies. Sprawy Narodowościowe: Seria nowa, 53, Article 2546. DOI: 10.11649/sn.2546.
34. Mudde, Cas. 1996. The War of Words Defining the Extreme Right Party Family. West Europe Politics, 19, 2: 225–248.
35. Pankowski, Rafał. 2010. The Populist Radical Right In Poland: The Patriots. London: Routledge.
36. Rosa, Hartmut. 2020. Przyspieszenie, wyobcowanie, rezonans. Przekład Jakub Duraj i Jacek Kołtan. Gdańsk: Europejskie Centrum Solidarności.
37. Rosa, Hartmut, Christoph Henning, eds. 2018. The Good Life Beyond Growth. New Perspectives. London, New York: Routledge.
38. Smith, Anthony. 2007. Nacjonalizm. Przekład Ewa Chomicka. Warszawa: Wydawnictwo Sic!
39. Szacki, Jerzy. 1997. O narodzie i nacjonalizmie. Znak, 3: 4-31.
40. Szlendak, Tomasz. 2021. Czy rezonans zarezonuje? Hartmut Rosa o gorączce przyspieszenia trawiącej nowoczesność. Studia Socjologiczne 3, 242: 137–153. DOI: 10.24425/sts.2021.138478.
41. Schütze, Fritz. 2012. Analiza biograficzna ugruntowana empirycznie w autobiograficznym wywiadzie narracyjnym. Jak analizować autobiograficzne wywiady narracyjne. W. K. Kaźmierska, red. Metoda biograficzna w socjologii. Kraków: Nomos, 141–278.
42. Thomas, Ben, Kayleigh-Ann Clegg, Anne Catherine Holding, Richard Koestner. 2022. From the Good Life to Good Living: A Longitudinal Study Investigating the Relationship Between Good-Life Coherence and Motivation, Goal Progress and Subjective Well-Being. Journal of Happiness Studies 23: 1887–1900. DOI: 10.1007/s10902-021-00476-0.
43. Yuval-Davis, Nira. 1997. Gender and Nation. London: Sage.


Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Justyna Kajta
1
ORCID: ORCID
  1. Instytut Nauk Społecznych, Uniwersytet SWPS

Sumienie i prasumienie w tomizmie i stoicyzmie

Łukasz Kowalik
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria | 2019 | No 2 | 87-114 | DOI: 10.24425/pfns.2019.128378
Słowa kluczowe sumienie syndereza instynkt zachowanie przystosowanie doskonalenie wspólnota
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

W artykule wskazuję powody, dla których można uznać, że źródłem tomistycznej koncepcji „sumienia” i „synderezy” jest filozofia stoicka. Twierdzę, że stoickie pojęcia syntḗ rēsis i syneídēsis przekształciły się w tomistyczne synderesis i conscientia („prasumienie” i „sumienie”). Stoicka syntḗ rēsis oznacza „samozachowanie”, czyli tzw. „pierwszy popęd” (prṓ tē hormḗ ), który w perspektywie biologicznej dotyczy wszystkich istot żywych. Człowiek jest jedynym stworzeniem, które – jako „zwierzę rozumne” – nie ogranicza tego popędu do spraw ciała, ale troszczy się przede wszystkim o zachowanie swej duszy, czyli dba o swój system wartości. Zachowanie wyznawanego systemu wartości jest równoznaczne z etycznym „zbawieniem” (ocaleniem tożsamości), co zbliża stoicyzm do doktryny religijnej. W stoicyzmie zespół zachowywanych wartości pochodzi z idei „zgodności z naturą”, w tomizmie wypływa z „prasumienia”, które jest naturalną skłonnością do dobra. W obu przypadkach zakłada się istnienie naturalnego instynktu, który u istot rozumnych przekształca się następnie w świadomą i uporządkowaną strukturę „sumienia”. Według stoików, zachodzą ponadto naturalne procesy „przystosowania” (oikeíōsis) i „doskonalenia” (teleíōsis), które sprawiają, że jednostka przekracza swój pierwotny egocentryzm i wykształca u siebie obowiązki także wobec wspólnoty.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Łukasz Kowalik
ORCID: ORCID

Mit o kandydaturze sir Philipa Sidneya (1554–1586) do tronu Rzeczypospolitej i okoliczności jego wizyty w Polsce

Rafał T. Prinke
Pamiętnik Biblioteki Kórnickiej | 2016 | tom 33 | 87-114
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

Sir Philip Sidney was one of the most important figures in Elizabethan England. An outstanding poet, courtier, diplomat and knight, he has been a subject of research for many generations of scholars. Some authors state that Sidney received a proposal to become a candidate for the Polish elective throne but refused because the Queen did not agree. This story can be traced back to a short biography of him written by Robert Naunton in ca. 1630, but the ultimate source was the elegy on the death of Sidney written by Robert Dowe. Addressed to an anonymous “Polish friend”, it proposed Sidney could have become a great king, had he not been killed in battle. It was clearly a poetic metaphor rather than a statement of fact. Nevertheless, a number of scholars still believe that Sidney was approached with the proposal by Olbracht Łaski when he visited London and was received with unprecedented splendour by Elizabeth I. Even though the reasons for Łaski’s visit are still unclear, there are many arguments against such a hypothesis. Nevertheless, Sidney was greatly interested in the Polish political system (as can be gleaned from his correspondence) and eventually visited Cracow in 1574, at the invitation of Marcin Leśniowolski. The last part of the paper is an attempt at identifying the house in which Sidney stayed and it is argued that it must have been the same house in which John Dee later intended to stay (probably on Sidney’s advice), but changed his mind. The house belonged to one Pernus, whose first name was not recorded by Dee. A detailed analysis of several members of that patrician family shows that it must have been Paweł Pernus, who studied at Heidelberg and later held high civic offices in Cracow. He owned several houses, but it seems that the most probable identification of the one in which Sidney stayed is the house at Floriańska 11, which was also occasionally visited by Edward Kelley during his and John Dee’s later stay in Cracow.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Rafał T. Prinke

Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji