W niniejszej pracy pokazujemy, w jaki sposób formalne pojęcia informatyczne – takie, jak kodowanie, algorytm czy obliczalność – mogą być interpretowane filozoficznie, w tym ontologicznie i epistemologicznie. Interpretacje takie prowadzą do pytań i problemów, których robocze rozwiązania składają się na jakąś formę prefilozoficznego światopoglądu. W pracy kładziemy nacisk na pytania inspirowane informatycznym rozróżnieniem cyfrowości i analogowości, które ma swój matematyczny pierwowzór w matematycznym rozróżnieniu dyskretności i ciągłości. Między innymi są to następujące pytania: 1) czy głęboka struktura fizykalnej rzeczywistości ma charakter cyfrowy, czy analogowy, 2) czy ludzki umysł przypomina bardziej informatyczny system cyfrowy czy analogowy, 3) czy odpowiedź na pytanie drugie daje nam owocny poznawczo wgląd w ograniczenia poznawcze umysłu? Za szczególnie istotną podstawę powyższych pytań uznajemy fakt, że moc obliczeniowa (tj. zakres rozwiązywalnych problemów) niektórych typów obliczeń analogowych jest większa od mocy obliczeń cyfrowych.

This article proposes that the ’imāla phenomenon was an innovation in the Najd region. The non-’imāla form was the traditional form because it is the vowel production in the available Ancient North Arabian data. The article will separate the use of ’imāla as an assimilatory vowel from the Najdi non-assimilatory production by analyzing the testimonial data in the traditional books of grammar. Finally, the article will use the available genealogical literature to establish an approximate chronology for the innovation and to justify the spread of the innovation among the pre-Islamic tribes.