W artykule przedstawiono metodę wyznaczania temperatury barwowej punktu bieli ekranu monitora na drodze pomiaru kolorymetrycznego. Za odniesienie przyjęto krzywą światła dziennego CIE. Zgodnie z opisaną metodą wyznaczono wartości temperatur barwowych dla nominalnych ustawień tego parametru na monitorze NOKIA Multigraph 447Xpro. Otrzymane na drodze pomiarów wartości różniły się od wartości nominalnych (wartości nominalne były zawyżone względem pomierzonych). Z powodu rozbieżności przeprowadzono iteracyjną metodę ustawienia żądanej temperatury barwowej. W ten sposób zostały precyzyjnie ustawione wartości temperatur barwowych Tc= 5000 °K oraz Tc= 10000 °K. Dla obydwu temperatur barwowych pomierzone zostały wartości xyY zestawu barw testowych. Analizę otrzymanych rezultatów przeprowadzono na wykresach chromatyczności CIE xy. Punkty dodatkowo scharakteryzowano za pomocą barwy, która stanowiła ilustracje pomierzonej barwy z ekranu monitora. W celu umożliwienia porównania obydwu charakterystyk barwy te odniesiono do jednej bieli referencyjnej D65. Analiza ilustracji potwierdziła wcześniejszą wzrokową ocenę barwnych obrazów wyświetlonych na ekranie monitora przy dwóch różnych ustawieniach temperatury barwowej. Rozkład punktów na wykresie umożliwi! porównanie do bieli równoenergetycznej, będącej warunkiem koniecznym otrzymania możliwie szerokiej gamy kolorystycznej. Wraz ze zmianą temperatury barwowej Tc ekranu monitora zmienia się cala kolorystyka wyświetlonego obrazu. Dzieje się tak pomimo, iż współrzędne chromatyczne xy podstawowych bodźców monitora RGB nie ulegają większej zmianie. Wpływają na to zmiany wartości jasności bodźców podstawowych, wywołując zmianę wszystkich barw powstałych w wyniku addytywnego mieszania tych bodźców, zgodnie z prawem środka ciężkości. Kolorystyka całego obrazu ulega wyraźnej zmianie. Przy zmniejszeniu temperatury barwowej wywołana zmiana powoduje wzrost natężenia barw czerwonych, dominacje barw żółtych, zmianę barw niebieskich na barwy fioletowe, niedobór barw zielonych. Cały obraz charakteryzuje się ciepłym oddaniem barw. Przy zwiększaniu temperatury barwowej, zmiana Tc powoduje wzrost natężenia barw niebieskich, przyciemnienie i zbrunatnienie barw czerwonych, dominacje barw niebiesko-zielonkawych, niedobór barwy żółtej w obrazie. Cały obraz charakteryzuje się zimnym odwzorowaniem barw. Powstałe obrazy są różne choć ich zapis cyfrowy pozostaje niezmieniony. Określenie kolorystyki obrazu wyświetlanego na ekranie monitora CRT jako trójkąta łączącego punkty barwne bodźców podstawowych RGB na płaskim wykresie chromatyczności CIE xy nie jest wystarczające bez podania wartości jasności tych bodźców, lub wartości Tc. Ustawienie temperatury barwowej, zmieniając wygląd wyświetlanych na ekranie barw, wpływa na podejmowane przez kartografa decyzje kolorystyczne. Dlatego ustawienie temperatury barwowej powinno być czynnością którą dokonuje on świadomie i precyzyjnie. Przy ustawianiu Tc należy kierować się dwoma kryteriami: otrzymania kolorystyki możliwie zbliżonej do kolorystyki światła równoenergetycznego lub dopasowania kolorystyki do kolorystyk osiągalnych w danej technice reprodukcji barwy, w której reprodukowana będzie mapa. Podane w menu monitora ustawienia procentowe podstawowych bodźców RGB dla danej Tc , nie gwarantują wyświetlenie na ekranie obrazu o takiej temperaturze barwowej. Jeżeli istotne jest otrzymanie dokładnie zadanej temperatury barwowej, jest potrzebne wykonanie kolorymetrycznej metody jej ustawienia. Temperatura barwowa, obok jasności, kontrastu i współczynnika gamma charakteryzuje rozkład punktów barwnych mieszanin bodźców RGB w przestrzeni barw xyY. Jest więc jednym z parametrów charakteryzujących odwzorowanie barw na ekranie monitora.