W trakcie udostępniania użytkowych poziomów wodonośnych metodami obrotowymi z wykorzystaniem płuczki wiertniczej zachodzi proces kolmatacji skał w strefie przyotworowej. Prowadzi on do fizycznych zmian ośrodka porowatego w wyniku osadzania się w nim cząstek fazy stałej z płuczki wiertniczej. Powoduje to zmniejszenie prędkości filtracji wody w zakolmatowanych partiach formacji wodonośnej, co skutkuje wzrostem depresji i obniżeniem sprawności hydraulicznej studni, a w konsekwencji obniżeniem całkowitej wydajności studni

W artykule przedstawiono wyniki badań laboratoryjnych nad opracowaniem płuczki wiertniczej, która stanowić będzie bazę do opracowania kompletnego systemu płuczkowego przeznaczonego do wiercenia otworów hydrogeologicznych w różnych warunkach geologicznych. W ramach badań laboratoryjnych przeprowadzono pomiary parametrów reologicznych sześciu, standardowo stosowanych w wiertnictwie, środków polimerowych oraz nowego środka, którego skład opracowano na Wydziale Wiertnictwa, Nafty i Gazu AGH. Przeprowadzone badania pokazały, że nowy środek, oznaczony jako CAGEx, zapewnia wymagane parametry technologiczne i może być stosowany jako baza płuczek wiertniczych.

Wykonane badania przemysłowe nowej płuczki wiertniczej CAGEx, podczas wiercenia studni ujęciowej potwierdzają dużą stabilność jej parametrów technologicznych i niewielki wpływ na uszkodzenie przepuszczalności skał w strefie przyfiltrowej. Wykonana studnia ujęciowa charakteryzowała się wysoką sprawnością hydrauliczną i nie wymagała wykonania dodatkowych zabiegów uaktywniania.