Celem artykułu jest ukazanie delikatnych relacji dyplomatycznych pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Szwecją, jakie panowały we wczesnym okresie zimnej wojny. Głównym motywem jest określenie, jak ważne dla Szwecji było utrzymanie swojej niezależności od wymagającego sojusznika, neutralności, która okazała się poważną przeszkodą w planach określonych przez administrację amerykańską dla tego regionu świata. Niesłabnące naciski USA odczuwalne były nie tylko w sferze militarnej, gospodarczej i politycznej, ale i społecznej. Jedną z obranych przez rząd amerykański metod było wykorzystanie dyplomacji kulturalnej, w tym programów wymiany edukacyjnej i kulturalnej, oraz niezwykle aktywna działalność USIA, czyli Amerykańskiej Agencji Informacyjnej. Wszelkie podejmowane kroki okazały się nieskuteczne. Pomimo że Szwecja pozostała przy stanowisku zachowania roli państwa niezaangażowanego, odegrała bardzo ważną rolę w budowie „mostów” porozumienia między Wschodem a Zachodem.