Odpady pogalwaniczne zaliczane są do odpadów niebezpiecznych. dlatego muszą być unieszkodliwiane. Jedną z najprostszych metod unieszkodliwiania jest zestalanie w spoiwach mineralnych. W niniejszej pracy przeprowadzono próby zestalania w zaprawie cementowej oraz w zaprawie cementowej z dodatkiem pyłów krzemionkowych odpadu powstałego po neutralizacji zużytych kąpieli do trawienia, rozcieńczonych wodami poplucznymi, pochodzącymi z procesu cynkowania oraz miedziowania drutu. Badania wykazały, że dodatek odpadów w ilości do 5% jest bezpieczny pod względem ekologicznym. Przy takiej ilości dodatku odpadów do cementu następuje nieznaczne obniżenie parametrów fizykomechanicznych, a metale są trwale irnmobilizowane w matrycy. Dodatek pyłów krzemionkowych w ilości 10% do cementu poprawiał cechy wytrzymałościowe wyrobów, ale wprowadzenie odpadów obniżało te parametry.

Domieszkowano do ceramiki odpadowy szlam pogalwaniczny z ołowiowania fluoroboranowego, zawierający oprócz 60,7% ołowiu 3,7% fluoru (w przeliczeniu na pierwiastki). Kształtki z domieszkami 1, 2, 3 i 10% szlamu wypalone w temperaturze 980°C poddano badaniom fizykomechanicznym (pod względem skurczliwości, nasiąkliwości, mrozoodporności, wytrzymałości na ściskanie) oraz próbom wymywalności wodą nasycaną dwutlenkiem węgla. Badania wykazały, że dodatek 1% szlamu nie zmienia własności wyrobów, a wymywalność ołowiu i fluoru nie stwarza zagrożenia. Wyższe domieszki w miarę ich zwiększania pogarszają wskaźniki jakościowe. Podczas wypalania występuje emisja fluoru do gazów odlotowych.