Analizowany w niniejszym artykule obszar badań Sulmierzyce-Odolanów stanowi przykład występowania głębokiej cechsztyńskiej mineralizacji metalicznej na monoklinie przedsudeckiej. W przeciwieństwie do złóż eksploatowanych obecnie tego typu obszary nie były wcześniej brane pod uwagę pod kątem ewentualnego wydobycia. Jednakże w ostatnich latach, ze względu na rozwój nowoczesnych technologii górniczych, sytuacja ta uległa zmianie i zyskały one status obszarów perspektywicznych dla przyszłego dokumentowania złóż. Graniczne parametry wyznaczające złoże, zalecane do stosowania przy przygotowywaniu dokumentacji geologicznej, choć nieobowiązkowe, ustanowione zostały rozporządzeniem Ministra Środowiska. W przypadku stratoidalnych złóż cechsztyńskich biorą one pod uwagę ekwiwalentną zawartość i zasobność jedynie dwóch metali, tj. miedzi, jako głównego składnika użytecznego, oraz srebra. Prowadzi to do niedoszacowania zasobów rud, w których występują także inne metale, m.in. cynk i ołów, co jest szczególnie niekorzystne w przypadku złóż głębokich, gdzie z ekonomicznego punktu widzenia wskazane jest koncentrowanie się na ich najbogatszych partiach oraz dokumentowanie, a w przyszłości wydobywanie wszystkich użytecznych metali. Rozporządzenie Ministra Środowiska nie uwzględnia także wahań rynkowych cen metali w czasie, które mają istotny wpływ na zawartość i zasobność ekwiwalentną tych pierwiastków w złożu. W artykule zaprezentowano autorskie wzory mające na celu obliczenie zawartości i zasobności polimetalicznego ekwiwalentu uwzględniającego udział w rudzie czterech pierwiastków: miedzi, srebra, cynku i ołowiu. Umożliwiają one także oznaczanie tych wartości dla dowolnie wybranych przedziałów czasowych oraz śledzenie ich zmian w czasie. Poza parametrami jakościowymi możliwe jest również obliczenie wartości zasobów kopaliny w złożu wyrażonej w dolarach amerykańskich na metr kwadratowy jego powierzchni dla każdego z wybranych przedziałów czasowych.
Do obliczeń wykorzystano wyniki analiz chemicznych archiwalnych rdzeni wiertniczych pochodzących z badanego obszaru. Łącznie przeanalizowano 135 otworów archiwalnych położonych w jego granicach. Na podstawie uzyskanych wyników oszacowano zmienne w czasie zasoby ekwiwalentu polimetalicznego (Cu-Ag-Zn-Pb) oraz ich wartość rynkową wyrażoną w dolarach amerykańskich dla każdego roku w przedziale czasowym 2012–2016.
Microporous carbon molecular sieves of extremely narrow pore size distribution were obtained by carbonization of a novel raw material (Salix viminalis). The precursor is inexpensive and widely accessible. The pore capacity and specific surface area are upgradable by H3PO4 treatment without significant change of narrowed PSD. The dominating pore size indicates that these molecular sieves are a potential competitor to other nanoporous materials such as opened and purified carbon nanotubes.
W 2011 r. grupa Miedzi Copper Corporation (MCC) rozpoczęła program poszukiwań głębokich złóż Cu-Ag na monoklinie przedsudeckiej. Przyjęto bardzo rozległy obszar badań i zastosowanie szerokiej palety instrumentów badawczych. W latach 2011–2013 badania MCC objęły 21 obszarów koncesyjnych. Lokalizacja koncesji poszukiwawczych i poszukiwawczo-rozpoznawczych opierała się na znanych obszarach prognostycznych i hipotetycznych o stwierdzonym kontakcie facji Rote Fäule z facją redukcyjną, położone w pobliżu cechsztyńskich obszarów wyniesionych. W latach 2012–2013 sprofilowano archiwalne otwory wiertnicze wykonane głównie przez przemysł naftowy, a w przypadkach, kiedy umożliwiał to stan zachowania materiału skalnego, pobrano próby do badań chemicznych. Wykonano także całą gamę badań specjalistycznych w zakresie chemii organicznej, macerałów węgla, zdolności refleksyjnej witrynitu, oraz petrograficznych, ze szczególnym naciskiem na metodę Rock Eval. Ta ostatnia pozwala na określenie obecności tzw. mocnego Rote Fäule, z którym powiązane jest występowanie najbogatszych horyzontów zmineralizowanych. Niemniej istotnym dla poszukiwań okazał się reprocessing danych geofizycznych z zastosowaniem nowatorskiej metody efektywnych współczynników odbicia. Umożliwia ona przekształcenie konwencjonalnego obrazu sejsmicznego w impulsową postać zapisów sejsmicznych, czyli czasowy ciąg współczynników, których sekcje można dowiązać do profili archiwalnych wierceń dla śledzenia przebiegu serii litologicznych. Metoda ta pozwala ze znacznie większą niż dotychczas dokładnością określić istotne dla prac poszukiwawczych elementy strukturalne, a także sugerować istotne dla mineralizacji zjawiska tektoniczne. W efekcie uzyskano bardziej dokładny model rozprzestrzenienia mineralizacji i wyznaczono tzw. sweet spots, które stały się przedmiotem dalszej eksploracji wiertniczej. Liczbę aktywnych koncesji ograniczono do 6, co w dużej mierze wynikało nie tylko z braku mineralizacji, ale także z przesłanek ekonomicznych. Program wiertniczy rozpoczęty w roku 2013 i prowadzony do dziś pozwolił na odkrycie i wstępne udokumentowanie trzech złóż miedzi i srebra na monoklinie przedsudeckiej. Są to złoża Mozów i Sulmierzyce, gdzie wcześniej wyróżniono obecność obszarów perspektywicznych, a także złoże Nowa Sól, odkryte na tzw. green field, gdzie dotychczas nie prowadzono żadnych badań złożowych. Każde z tych złóż na obecnym etapie rozpoznania posiada zasoby przekraczające 5 mln ton miedzi ekwiwalentnej, a wykonane analizy ekonomiczne wskazują na opłacalność ich eksploatacji przy zastosowaniu nowoczesnych metod głębienia szybów, klimatyzacji i gospodarki odpadami.
In the Admiralty Bay 36 taxa of macroalgae were found. Among them the most common were: green alga Monostroma hariotti, red algae — Georgiella confluens, Iridaea cordata, Leptosarca simplex and Plocamium cartilagineum, and brown algae — Adenocystis utricularis, Ascoseira mirabilis, Desmarestia anceps, D. ligulata, D. menziesii and Himatothallus grandifolius. The bottom surface covered with macroalgae (in the orthogonal projection on the water mirror) amounts to 36,9 km2 i.e. 31% of the total surface of the bay. In the central part of the Admiralty Bay the macroalgae aggregations occupy 35% of the bottom surface and are most abundant in respect to the density, biomass, number of taxa (33) and diversity. There were distinguished 3 zones of vertical distribution of phytobenthos in the Admiralty Bay. I zone includes the macroalgae in epilittoral, littoral and sublittoral to the depth of 10 m. II and III zones are situated in sublittoral within the depths of 10 60 m and 60—90 m, respectively. Each zone is characterized by the occurrence of different aggregation of taxa. The bottom areas belong to I, II and III zone of macroalgae make 28%, 64% and 8% respectively in relation to the total surface of phytobenthos in the bay. Vertical range of the distinguished zones varies in different parts of the Bay in relation to the bottom character. Macroalgae occur down to the depth of 90 —100 m. The composition of the macroalgae flora evidences for its transitory character between the benthic subantarctic flora and that of the areas adjacent to the Antarctic continent.
The occurrence of 18 species of algae was stated in the investigated region. Among them the following were predominant: Himantothallus grandifolius, Desmarestia menziesii, Cystosphaera jacqninotii, Ascoseira mirabilis. Leptosomia simplex. Adenocystis utricularis. Monostroma hariotii, Iridaei: obovata, Hildenbrandia lecunnellieri, Plocamium coccineum and Phycodrys antarctica. Vertical stratification of the distribution of three singled out communities of algae was observed downwards to the depth of 90 m, which is the limit of the occurrence of the algae in the Bay. The process of decomposition depends on the place where it occurs, the kind of the thalluses and the season of the year. The quickest decomposition of algae was observed on the shore, in the summer and spring. The total quantity of algal matter washed ashore along 15.8 km of the coast line of Admiralty Bay, during the period between February and October 1979, was estimated at 279 metric tons of dry weight matter. From this quantity, in result of decomposition of the algae on the shore, 75 tons of the matter were released during an average time of 12 days. The remaining 204 tons of partially decomposed algal matter are driven by winds farther inshore or into the waters of the Bay or remain ashore among the stony rubble.
During austral summer of 1979 in the area of Elephant Island ten species of fish representatives of five families, were identified.
Coarse-scale studies on chlorophyll a distribution in a region covering the Scotia Front zone showed an increased chlorophyll content and its deeper distribution at stations situated in the frontal zone. The sources of chlorophyll α were probably both the phytoplankton released from melting ice as well as spring bloom.
A map was made of the distribution of macroalgae groupings in shallow waters of Admiralty Bay. The map was plotted on the basis of analysis of color reversal air photograph taken from a helicopter. A significant agreement of the results of the pictures analysis with the field studies was found. Also a number of areas not covered by field studies was determined as the ones of probable occurrence of macroalgae. A detailed map of distribution of four distinguished forms of macroalgae groupings was plotted for a small area in the region of Shag Point. Each of these forms is characterised by different association of algal species.
Chlorophyll a content and the density and species composition of algae were determined in drifting sea ice north of the Elephant Island (between 54-56°W and 60°30'—61°00'S) at the end of October 1986. In yellow-brownish pieces of brash ice the amount of chlorophyll α was on average 203.5 ± 149.9 mg m-3 at the density of algal cells of 255.7+137.8-103 in cm3. In not visibly discoloured ice the respective values were about 80 times lower, and in surface water about 700 times lower. 69 algal taxa were recorded in the samples, almost all of which were diatoms. Nitzschia cylindrus dominated in all the samples. A comparison of species composition in the investigated habitats revealed that the highest species similarities occurred between samples collected in discoloured ice, lower in the uncoloured ice and the lowest ones in water.
pl
en
