W życiorysach redaktorów polskiej prasy wydawanej w XIX i początkach XX wieku w Prusach Zachodnich zauważamy prowadzone przez nich działania narodowościowe, wkład w tworzenie, wydawanie i redagowanie poszczególnych gazet i czasopism. Jednak w ich życiu doszukać się można zachowań niezbyt chwalebnych, a niekiedy nawet godnych potępienia.

Artykuł prezentuje tematykę zdrowia kobiety, jego ochrony i profilaktyki w polskich czasopismach popularnonaukowych wydawanych w XIX wieku. Bazę źródłową stanowią teksty publikowane w „Dzienniku Zdrowia dla Wszystkich Stanów” (1801–1802), „Przyjacielu Zdrowia” (1861–1863), „Zdrowiu” (1877/78–1880), „Lekarzu” (1903/04–1904/05). Zasadniczym zatem założeniem badawczym było udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy w analizowanych periodykach problematyka zdrowia kobiety zajmowała należne temu zagadnieniu miejsce.

W artykule zaprezentowano okazjonalne teksty, publikowane w latach 1864–1879 na łamach dziennika „Czas”. Odsłaniają one specyfikę utrwalania codzienności Krakowa i okolic zarówno w perspektywie uroczystych celebracji, jak i społecznościowych marginaliów. Sporządzono wykaz tych tekstów, ustalono ich autorów, dokonano deszyfracji pseudonimów, wskazano konwencje i osobliwości genologiczne, a także podjęto próbę nakreślenia stosunku krakowian do kwestii niepodległościowych, romantyzmu i patriotyzmu oraz uznanych autorytetów.

Artykuł traktuje o kierunkach działalności Społeczno-Obywatelskiej Ligi Kobiet, ukazywanych na łamach dwóch czasopism kierowanych do Polek, to jest „Kobiety Dzisiejszej” i „Kobiety”. Periodyki te wychodziły w początkach działalności LK (1946–1949). Organizacja poprzez prezentowane treści ukazać chciała swoją „użyteczność”, przydatność w rozwiązywaniu codziennych spraw kobiet oraz ich różnorodnych problemów życia prywatnego i zawodowego. Tematyka ta świadczyć miała o uniwersalności czasopism, których treści, w założeniu redakcji, zainteresować powinny Polki z różnych grup społecznych, również kobiety nie zrzeszone w Lidze.

Artykuł omawia okoliczności założenia przez dr Alinę Siomkajło Stowarzyszenia Pisarzy Polskich za Granicą (ZPPzG) w Londynie w 2010 roku, opozycyjnego do działającego od 1945 roku także w Wielkiej Brytanii Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie oraz zawartość jego organu — antykomunistycznego pisma „Ekspresje. Rocznik Literacko-Społeczny Stowarzyszenia Pisarzy Polskich za Granicą”.