Regulacje konwencji o prawie morza z 1982 r. są właściwe w zakresie szeroko rozumianego bezpieczeństwa na morzu. Konwencja pomija jednak terroryzm morski, proliferację broni masowego rażenia, nielegalną imigrację drogą morską, zbieranie danych wywiadowczych czy monitorowanie ruchu statków i żeglugi. UNCLOS nie uwzględnia wymiany informacji dotyczących nielegalnej działalności na morzu (piractwo, terroryzm, przemyt ludzi i narkotyków, nielegalne połowy, proliferacja broni masowego rażenia).

Konwencja z 1982 r. jest podstawą dla szczegółowych rozwiązań konkretnych problemów przez inne agendy ONZ czy też instytucje, które powstały w wyniku jej uregulowań. Przykładowo, opierając się na konwencji, w zakresie ochrony środowiska i zarządzania bezpieczeństwem wprowadzono 80 różnych aktów prawa międzynarodowego.

Bezpieczeństwo na morzu to dobro wspólne i wielonarodowa współpraca w tym zakresie jest nieunikniona. Dobro wspólne powinno mieć pierwszeństwo przed egoistycznymi interesami poszczególnych państw.