Celem artykułu jest przybliżenie Anzelmiańskiego sposobu myślenia o naturze i porządku w świecie stworzonym przez Boga. Bóg dla Anzelma jest naturą najwyższą, a więc taką, która istnieje w sposób najpełniejszy, ma pełnię bytu, gdyż jej istota jest tożsama z istnieniem. Jest ponadto przyczyną wszystkich rzeczy istniejących, a sama nie ma przyczyny, ponieważ istnieje per se. Porządek natury można obserwować w dwóch kierunkach: gdy wychodzi się od różnorodności rzeczy istniejących realnie oraz gdy rozpatrujemy rzeczy przed stworzeniem, kiedy istniały w Bożym umyśle jako idee i wzory, na podstawie których Bóg powołał do istnienia konkretne przedmioty.