Realizowany od lat 80. XX w. program „odbudowy miasta” zakłada uspołecznienie programów reform i polityki miejskiej. Celem artykułu jest ukazanie, jak program Krajowej Polityki Miejskiej przechwytuje i asymiluje ideały „bycia razem” (wspólnego bycia) wypracowane przez ruchy miejskie. Rządowe programy widzą w społeczeństwie „innowację” i nieuwzględniany wcześniej potencjał w planach rozwojowych. Dokonują „operacjonalizacji” ideałów i postulatów ruchów miejskich w taki sposób, by uczynić społeczeństwo nowym zasobem rozwoju ekonomicznego. Asymilacja i translacja roszczeń oraz ideałów ruchów miejskich przez programy rządowe zarządzania miastem staje się elementem nowej politycznej racjonalności.