Artykuł dotyczy badań estetycznych funkcji zieleni w miejskiej przestrzeni publicznej analizowanych na przykładach miast na Słowacji, koncentrując się na okresach zmian reguł estetycznych. Zieleń, alejki i parki publiczne wkraczają w miejską przestrzeń publiczną w XIX wieku z zastosowaniem ówczesnych zasad estetycznych. W XX wieku w miejsce funkcji estetycznych do centrum zainteresowania przesuwają się bioekologiczne wartości roślinności. Obecnie brak konserwacji i planowania koncepcyjnego często znajduje odzwierciedlenie w złej estetyce zieleni.