Problematyka tekstu skupiona jest wokół edukacji społecznej młodszych uczniów, którą traktuję, jako ważny obszar aktywności umożliwiający dzieciom zdobywanie wiedzy o sobie i o otaczającym świecie. Stanie to możliwe, gdy tematy społeczne podejmowane z dziećmi będą wynikać z ich indywidualnych potrzeb oraz oczekiwań społecznych, a podające metody nauczania zastąpione zostaną podejściem refleksyjnym. Ty samym „Inny” nie będzie rozumiany, jako gorszy czy zły, ale jako ciekawy, godny poznania, interesujący. Tekst jest doniesieniem z badań. Punktem wyjścia prowadzonych rozważań są dwie kategorie pojęciowe „widza w działaniu” i „gapia w uśpieniu” zaczerpnięte z Projektu Heroicznej Wyobraźni Ph. Zimbardo, które ilustruję wynikami badań etnometodologicznych prowadzonych wśród dzieci 7–9-letnich podczas zajęć z edukacji społecznej. Tekst obejmuje część teoretyczną przybliżającą istotę edukacji społecznej ze szczególnym naciskiem na nowe pola tematyczne wynikające z indywidualnych potrzeb dzieci i oczekiwań społecznych. Następnie opisana jest koncepcja badań. Dalej zaprezentowane są wyniki badań ze szczególnym wyeksponowaniem takich kategorii analizy jak: tematyka zajęć, sposoby ich realizowania i znaczenia społeczne ujawniające się podczas stosowanych praktyk komunikacyjnych. Ostatnia część tekstu zawiera konkluzje i refleksje podsumowujące.