Prezentowany artykuł jest zachętą do podjęcia refleksji nad festiwalami, wid-zianymi nie jako okazje do celebrowania czegoś lub formy transgresji, lecz raczej jako „gry” znaczeń i komunikacja. Folklor jest dla autora prawdziwym laboratorium, w którym obserwować można codzienne życie. Dla zilustrowania swoich analiz przy-tacza przykłady karnawału w Binche (Belgia) i Święto Pracy (1-Maja), interpretując je zgodnie z koncepcją „gry” amerykańskiego antropologa Gregory’ego Batesona, który stosował ją do opisu gry zwierząt podczas walki. Prowadzi to autora do silnego podkreślenia drobnych detali zachowań, które zawsze mają znamię pewnej negacji, charakterystycznej dla kontekstów rytualnych .