Celem artykułu jest przybliżenie Anzelmiańskiego sposobu myślenia o naturze i porządku w świecie stworzonym przez Boga. Bóg dla Anzelma jest naturą najwyższą, a więc taką, która istnieje w sposób najpełniejszy, ma pełnię bytu, gdyż jej istota jest tożsama z istnieniem. Jest ponadto przyczyną wszystkich rzeczy istniejących, a sama nie ma przyczyny, ponieważ istnieje per se. Porządek natury można obserwować w dwóch kierunkach: gdy wychodzi się od różnorodności rzeczy istniejących realnie oraz gdy rozpatrujemy rzeczy przed stworzeniem, kiedy istniały w Bożym umyśle jako idee i wzory, na podstawie których Bóg powołał do istnienia konkretne przedmioty.

Autor podjął próbę odpowiedzi na pytanie: czy i jak możliwa jest refleksja nad istnieniem? Wbrew ugruntowanej tradycją tezie, odrzuca on pogląd, zgodnie z którym Parmenidejskie pojęcie bytu ma charakter egzystencjalny. Twierdzi, że Parmenides, a za nim myśl starożytna, byt pojmuje poprzez określoność, a więc jako „coś”. Utrzymuje przy tym, że pojęcie „istnienia” na trwałe pojawiło się w myśli europejskiej dopiero w filozofii św. Tomasza z Akwinu. W proponowanym przez siebie rozumieniu autor utożsamia istnienie z mnogościąi różnorodnością prezentujących się momentów, które w porządku myślenia wyraża słówko „coś” (το ον), czyli pojęcie bytu. W przedstawionym ujęciu autor nie oddziela bytu od jego bycia. Tym samym refleksja nad bytem jest zarazem refleksją nad istnieniem.

The phenomenon of publication, in the same year, of two books having identical titles, is enough to study the theory presented therein. Both books feature the notion of culture, which was broadly elaborated by both authors: Antonina Kłoskowska and Raymond Williams already in their earlier analyses. It turns out, however, that no matter the title of a book interesting to us, culture is tackled differently in both of them. Williams seems to keep using anthropological definition of culture, while Kłoskowska suggests sociological approach. A reflection on culture by the English academic has shaped the character of British cultural studies and their subsequent follow-ups around the world. A question arises, to what extent the sociological approach by Kłoskowska may give impetus to cultural research in Poland, especially when symbolic culture appears beyond the principle of autotelism.

This article presents the problem of understanding Heideggerian ‘turn’ (Kehre) in the context of the most important aspects of his later philosophy. Since Heidegger had written (secretly) Contributions to Philosophy, he departed from his original philosophical assumptions, which had been presented in Being and Time. Heidegger’s turn was conceived as a discovery of truth of Being, as a project of another beginning, as proper asking about Being as such, as well as a discovery of a hidden aspect of being that is revealed in an event (‘enowning’).