Zgodnie z rozpowszechnionym poglądem recenzje w nauce stanowią instrument selekcji idei oraz osób. W artykule została przeanalizowana selekcyjna rola postępowań habilitacyjnych w polskiej socjologii, biorąc pod uwagę trzy podstawowe obszary: (1) władzę posiadaną w polu socjologii przez indywidualne i instytucjonalne podmioty selekcjonujące, (2) statystyki dotyczące rezultatów selekcji, (3) losy osób odrzuconych w procesie selekcji. Jak się okazało, (1) w polskiej socjologii istnieją instytucje wiodące, które odgrywają największą rolę w przyznawaniu stopnia doktora habilitowanego, ale w przeciwieństwie do innych dyscyplin nie istnieje zjawisko zdominowania pola recenzji przez konkretnych naukowców. (2) W postępowaniach z lat 2013–2019 odmową nadania stopnia zakończyło się 11,9% postępowań. W zbiorze nie odnaleziono postępowań o kontrowersyjnym wyniku (np. nadanie stopnia przy przeważającej liczbie negatywnych recenzji lub odwrotnie). W badaniu wyników recenzji nie odnaleziono tendencji do systematycznej dyskryminacji ze względu na płeć. (3) 32% osób, które otrzymały odmowę nadania stopnia, odeszło ze środowiska naukowego, natomiast 63% pracuje wciąż na tej samej uczelni, co przed odmową.