W roku 2021 KEwN prowadziła działalność związaną ze swoją zasadniczą misją jaką jest nadzór nad przestrzeganiem zasad etyki w nauce. Wyrażało się to w rozpatrywaniu przypadków sugerujących naruszenie tych zasad. Ponadto KEwN prowadziła działalność promującą te zasady w środowisku naukowym i akademickim (seminaria, wykłady), jak również w formułowała stanowiska Komisji dotyczące kluczowych problemów zakresu swych kompetencji. W szczególności KEwN podjęła starania, aby zmienić obowiązujące aktualnie uwarunkowania prawne, które umożliwiają kandydatom nieprzestrzegającym zasad etyki w nauce uzyskiwanie tytułu profesora. Warto podkreślić, że KEwN jest organem autonomicznym dysponującym mandatem środowiska akademickiego i naukowego.

The possibility of construction disputes can be reduced, but they cannot be avoided due to the uncertain and risky nature of the building industry. Conflicts between construction parties often have very unfavourable effects, such as cost increases, poor construction quality and time extension in the schedule. Lots of studies have been carried out in order to try and avoid these disagreements. However, there are no common resolution tools or techniques due to the improving conditions and scope of contracted works. Advanced methods and dispute reasons should be fully monitored and updated for the applicable solutions. This paper discusses the current major constructional dispute reasons in Turkey. The questionnaire method was applied within the scope of this study. The questionnaire documents were randomly distributed to 80 contractors to analyse major dispute reasons in Turkey. Analysis of the questionnaire results indicates that the major current dispute causes are poor quality of performed works, delays in progress payments, inefficient site management, poorly written contracts and design mistakes.

In reference to Anna Śliz’s book Wielokulturowość: stygmat współczesnego świata? Próba analizy socjologicznej [Multiculturalism: The Stigma of the Modern World? An Attempt at a Sociological Analysis], the subject of this article is multiculturalism as a phenomenon, a political project, and a real kind of existing society (multiculturalism is not the same as interculturalism or transculturalism). In the discourse on multiculturalism, many specific questions arise: the inevitability of the phenomenon and its genesis; the beginnings and bases of multiculturalism as a political project and its challenges; the reality of multicultural societies—from affirmation to contestation. Model discourse over multiculturalism is confronted with a range of remarks, commentaries, and questions about its fundamental significance, for example, about the potential for realizing the idea of multiculturalism in Europe, and whether Australia and Canada are now definitely multicultural societies.

Od świtu ludzkości, czasów organizowania się i gromadzenia wspólnot osadniczych, poprzez czasy formowania się pierwszych miast, towarzyszyła człowiekowi wiara w różnorodne bóstwa1. Wraz z rozwojem kulturowym i społecznym także systemy wierzeń ulegały ujednolicaniu, kodyfikacji i przyciągały coraz większą liczbę wiernych, stając się czynnikiem społeczno-politycznym wpływającym istotnie na kształt i kierunki rozwoju młodych cywilizacji. Wraz ze wzrostem znaczenia nowych idei, organizacji przez nie przestrzeni sacrum i formalizacji zachowań, zaczęto kult "przekuwać w kamień"2. Analizując architekturę sakralną każdej epoki i studiując jej historię, można zaobserwować jak zmieniała się sinusoida stosunków społecznych pomiędzy tolerancją i religijnym współistnieniem z jednej strony, a nienawiścią i dążeniem do dominacji z drugiej. We współczesnym, bardzo zróżnicowanym, pełnym mnogości wyznań i różnic kulturowych świecie, architekci stają przed wyzwaniem w jaki sposób kształtować architekturę sakralną aby służyła pokojowej koegzystencji, akceptowaniu różnic, nie będąc jednocześnie zarzewiem konfliktów, wzajemnych roszczeń i pretensji.

Artykuł poświęcony jest jednemu z najbardziej palących tematów bioetyki, a mianowicie stanowisku wobec aborcji. Autorka koncentruje się na interpretacji tej praktyki jako rodzaju konfliktu między kobietą a płodem, dotyczącego praw i obowiązków kobiety wobec płodu, jego interesów oraz statusu moralnego w ogóle. Biorąc pod uwagę różne warianty argumentacji mające na celu przyznanie kobiecie prawa do aborcji (przede wszystkim argumentację utylitarystyczną, bazującą na analogii), autorka stara się przedstawić słabości tych dowodów. W końcu podaje swój argument przeciwko praktyce sztucznego przerywania ciąży.

W okresie zimnej wojny na Europejskim Teatrze Wojny stały naprzeciwko siebie w gotowości do rozpoczęcia działań wojennych potężne siły zbrojne dwóch przeciwstawnych mocarstw i bloków polityczno-wojskowych. Do wojny w Europie nie doszło, natomiast polem ich konfrontacji zbrojnej stały się liczne konflikty lokalne. Spośród nich najważniejsze to wojna koreańska, wojna wietnamska, wojna w Afganistanie w latach 1979–1989, a także liczne konflikty na Czarnym Lądzie oraz na Bliskim Wschodzie, w tym konflikt izraelsko-arabski, a zwłaszcza wojna Yom Kippur. Trywializując można uznać niektóre z nich za konfrontację zbrojną dwóch światowych mocarstw bez wypowiedzenia wojny. Odegrały one istotną rolę w kształtowaniu ładu międzynarodowego w drugiej połowie XX wieku. Można nawet zaryzykować stwierdzenie, że w warunkach zimnej wojny konflikty lokalne, w których dochodziło do zaangażowania mocarstw stanowiły swoisty wentyl bezpieczeństwa. Konflikty te wywarły także znaczący wpływ na przemiany w sztuce wojennej zarówno mocarstw, jak i dwóch największych sojuszy wojskowych.

Wprowadzenie wyjaśniające do tematu wojen i konfliktów zbrojnych jako czynników kształtujących ład międzynarodowy odnosi się do zasadniczej terminologii i problematyki, z uwzględnieniem ich przedmiotu, zakresu znaczeniowego i kontekstu narracyjnego. Dotyczy to takich zjawisk i faktów historycznych jak wojna, konflikt, sztuka wojenna, walka, pokój, ład międzynarodowy, przełomy i cykle hegemoniczno/ geopolityczne, które są najczęściej definiowane i przyjmowane przez pryzmat poszczególnych dyscyplin naukowych, m.in. historii, socjologii, prawa, politologii, stosunków międzynarodowych i wojskowości. Zatem nie stanowią domeny doświadczeń stricte militarnych. Odwieczna wykładnia określa bowiem wojnę jako narzędzie i środek do osiągnięcia politycznego celu jakim jest pożądany pokój. Konflikty międzynarodowe zaś występują tu głównie nie jako podrzędne wobec wojny starcia militarne, a jako kategorie niezgodności między stronami dążącymi do dominacji religijnej, etnicznej, gospodarczej, społecznej itp. Postrzeganie zjawiska pokoju zdeterminowane kantowskim „wiecznym pokojem” należałoby natomiast interpretować jako okresy geopolityczne/hegemoniczne, wyznaczane osiągnięciami militarnymi dla utrzymania lub zdobycia dominacji (władzy, panowania).