The subject of analysis is the opposition of two themes – boredom and pleasure – in Chekhov’s The Shooting Party. The category of “boredom” includes the characters’ daily duties and work, while “pleasure” corresponds to the unfettered Karamazian lust for life. The fight against boredom turns into the pursuit for the fulfilment of all life desires but also leads to conflicts, which leads to many tragic events related to the deaths of several of the novella’s heroes. The polarization of the world of text on the metaliterary level allows us to notice the features of parody in relation to the popular literature of the day.

Sophie de Grouchy w swych Listach o sympatii (1798) analizuje pojęcie sympatii, wychodząc od krytyki Teorii uczuć moralnych Adama Smitha. Zwraca uwagę, że sympatyzowanie z innymi w ich radości sprawia nam przyjemność, dobro innych nas cieszy (szczególnie jeśli do tego dobra się przyczyniamy) i chcemy oglądać ich szczęśliwych, a nie cierpiących. Jak twierdzi de Grouchy, z natury dążymy do dobra innych, a nie do ich cierpienia. Myślicielka podkreśla rolę wyobraźni i refleksji, rozróżniając dobro czynione przypadkowo od będącego wynikiem namysłu. Artykuł ma na celu zrekonstruowanie sposobu, w jaki de Grouchy wywodzi podstawy moralności z sympatii opartej na odczuwaniu i dostrzeganiu bólu fizycznego i przyjemności. Przedstawienie tej nieznanej szerzej polskiemu czytelnikowi teorii pozwala również na rozważenie, czy argumentacja zastosowana przez autorkę Listów o sympatii jest spójna z jej rozważaniami i wystarczająco uzasadniona.