The aim of the article is to analyze literary images of women who had an impact on the history of Poland in the historical novel Gambit hetmański (2014), written by Robert Foryś. This type of fiction is a popular variety of the genre, its main theme is the conflict between political factions fighting for power. The leaders of the factions are women. The article focus on the answer to the question: whether Foryś creating scandalous portraits of women who reach for power is a threat or a chance for them to recall and preserve their presence in history.
The situation of transsexual persons in Poland is not precisely known; there are only estimates determining the scale of the phenomenon. The lack of information fosters stereotypes and, not infrequently, injurious appraisal; fear of the unknown is also produced, and is gradually turning into widespread prejudice. A social analysis of the phenomenon of transsexuality is hampered by the predominance of the hetero-normative discourse, including in scholarly spheres. The basic issue addressed by the author is the acceptance of transsexual persons, viewed from the perspective of their own personal experiences. These observations concern both the sphere of personal life as well as functioning in the macro-social space (school, work, etc.). In each of these spheres, a change of gender produces complications with which transsexual persons must grapple as they strive to live in harmony with their psychologically intuited gender.
Celem badania było sprawdzenie, czy i jakie zmiany zaobserwować można w stosunku młodzieży wobec polityków odmiennej płci. W badaniu wzięło udział 929 osób (454 kobiety i 475 mężczyzn), w wieku od 18 do 25 lat, z wykształceniem średnim (uczniowie szkół maturalnych i studenci). Przeprowadzono serię eksperymentów, w których opisywano fikcyjnych kandydatów – kobietę i mężczyznę – na urząd prezydenta. Manipulowano zakresem informacji o politykach (płeć, afiliacja polityczna, pozytywne i negatywne charakterystyki moralności i kompetencji oraz programu po-litycznego). Zaobserwowano: (1) efekt faworyzacji polityka własnej płci w grupie badanych kobiet, (2) zniekształcenia w percepcji kobiety–polityka; kandydatka na prezydenta wzbudzała bardziej pozytywne albo negatywne ustosunkowania niż kandydat na prezydenta w warunkach prezentacji pozytywnych albo negatywnych charakterystyk.
Deklarowane w naukach biomedycznych obiektywizm i autonomia, zarówno na poziomie badawczym, jak i praktyki klinicznej, pozwalają przypuszczać, że dziedziny te wolne są od retoryki genderowej. Przeprowadzone przez nas analizy języka wykorzystywanego w opisie procesu zapłodnienia oraz w obszarze reprodukcji wspomaganej pokazują, że dyskurs biomedyczny nie pozostaje neutralny wobec genderowych stereotypów. W niniejszym artykule głębszemu namysłowi poddałyśmy dwie cechy tradycyjnie przypisywane „naturze kobiecej”: pasywność, która pojawia się w podręcznikach biologicznych i medycz-nych opisujących proces zapłodnienia, oraz altruizm, zauważalny w debacie i praktyce w sferze reprodukcji wspomaganej.
Urodzona w 1931 roku w Austrii pisarka żydowskiego pochodzenia Ruth Klüger sugeruje wobec dramatu Shoah wyższą moralność kobiet nad mężczyznami i tym samym otwiera dyskurs dotyczący zagadnień etycznych we współczesnej humanistyce. Teza ta domaga się uwypuklenia, ale także prób krytycznej analizy. Odwołując się do kontekstu filozoficzno-psychologicznego, jak i historycznego, tj. konkretnie do wspomnień więźniarek obozowych drugiej wojny światowej, próbuję dokonać refleksji nad kobiecą etyką troski i odpowiedzieć na pytanie, czy wskazywane różnice podważają istnienie wspólnej obu płciom moralności ludzkiej, a więc czy moralność zależy od płci? Zadaniem interdyscyplinarnych prób interpretacyjnych w niniejszej analizie jest rozpoznanie wyzwań i problemów, jakie swoim wywodem postawiła Klüger refleksji humanistycznej dotyczącej ludzkiej kondycji godnościowej.