Celem pracy było określenie możliwości wykorzystania gleby organicznej w uprawie wierzby do oczyszczania ścieków z nadmiaru azotanów i fosforanów oraz określenie przydatności potencjału redoks do oceny przemian związków azotowych w badanej glebie. Wykazano przydatność gleby organicznej w uprawie wierzby w procesie oczyszczania ścieków w warunkach obiektu doświadczalnego ,,Hajdów". Wyznaczono również istotne zależności pomiędzy potencjałem oksydoredukcyjnym a przemianami azotu zachodzącymi w glebie nawadnianej ściekami po drugim stopniu oczyszczenia.

Artykuł przedstawia wyniki otrzymane podczas eksperymentów na sztucznych mokradłach, które były wybudowane oraz monitorowane na obrzeżu składowiska odpadów komunalnych na południu Polski. Mokradło miało złoże składające się ze żwiru oraz kamienia, na którym posadzono trzcinę, pałkę oraz wierzbę. Wykonano też poletko kontrolne bez roślinności. Każde poletko było zasilane kontrolowaną ilością odcieków ze składowiska odpadów. Pomiary jakości odcieków wykazywały bardzo wysokie stężenia szeregu wskaźników. W szczególności stwierdzano wysokie stężenia: BZT, ChZT, azotu oraz metali ciężkich. Ten wysoki poziom zanieczyszczeń był prawdopodobnie odpowiedzialny za wypadnie wierzby, której rośliny obumarły po upływie kilku miesięcy od posadzenia. Efektywność usuwania zanieczyszczeń mierzona jako obniżenie stężeń wybranych parametrów, dla czasów zatrzymania do 24 h wynosiła od O do 87%. Zauważono jednak, że efektywność usuwania zanieczyszczeń na poletku kontrolnym była tylko o kilka procent niższa niż na poletkach z roślinnością.