Przed wejściem do Teatru Wielkiego w Poznaniu (wybudowanego w 1910 r.) znajdują się dwie grupy rzeźbiarskie: Liryka, wyobrażona jako młoda kobieta siedząca na lwie, rzeźba Constantina Starcka (1866–1939), oraz Dramat, przedstawiony jako młody mężczyzna z laurowym wieńcem kroczący z lampartem przy boku – autorstwa Georges’a Morina (1874–1950). Oba dzieła nie zostały do dziś przekonująco objaśnione. Autor identyfikuje Lirykę jako Euterpe, muzę poezji lirycznej, a Dramat jako młodego Dionizosa. Para posągów posadowiona przed wejściem teatru naśladuje podobne dzieła sztuki w innych miejscach Europy, takie jak posągi przy Teatro Massimo w Palermo oraz przy Konzerthaus w Berlinie.