Autor dokonuje w tekście krytycznej oceny rozwiązań prawnych regulujących kształcenie nauczycieli w Polsce. W sferze argumentacji odwołuje się do własnych doświadczeń jako członka PKA. Ich prezentacja ujawnia obszary zaniechań, nieprawidłowości a nawet patologii występujących w procesie nadawania absolwentom szkół wyższych kwalifikacji do bycia nauczycielem. Źródła istniejącego stanu rzeczy autor lokuje w niedoskonałości lub sprzecznościach dokumentów regulujących te same obszary kształcenia, a także w walce szkół wyższych o przetrwanie na rynku, co prowadzi do radykalnego obniżana jakości kształcenia. Tekst kończą postulaty dotyczące koniecznych mody3 kacji standardów kształcenia nauczycieli oraz zmian w aktach prawnych.