W ostatnich latach, integracja zbiorów danych punktów reprezentujących powierzchnie tego samego terenu za pomocą techniki dopasowania (matching techniques jest jednym z głównych kierunków badań. Ogromne zasoby danych mogą być otrzymane różnymi technologami. Zastosowanie momentów jako cechy wysokiego poziomu w celu dopasowania powierzchni jest rozwiązaniem globalnym, które pozwala na znalezienie parametrów transformacji pomiędzy tymi układami bez wstępnych warunków. Dokładność i szybkość wyznaczanych parametrów transformacji zależą od dokładności i szybkości wyznaczanych momentów. Niniejsza praca przedstawia efektywną metodę obliczenia momentów bezwładności sieci TIN i DEM dla dopasowania powierzchni. Metoda ta opiera się o twierdzenie Greena, które pozwala na przekształcenie momentów bezwładności obliczonych z podwójnej całki na całkę liniową wyznaczaną wzdłuż trzech boków trójkątów w TIN i w DEM. Zastosowana metoda daje możliwość 4-krotnego zmniejszenia liczby operacji mnożenia. Wyprowadzone wzory umożliwiające obliczenie momentów w oparciu o twierdzenie Greena mają prostą postać. Pozwala to na efektywne wykonanie obliczeń na komputerze. Przy zastosowaniu zaproponowanej metody dokładność obliczonych momentów będzie zachowana, bo proces obliczenia jest bezpośredni i nie wymaga stosowania aproksymacji.

Istotny problem dopasowania dwóch powierzchni generowanych w postaci TIN lub DEM na podstawie zbiorów punktów przestrzennych, otrzymanych przy pomocy różnych sensorów w różnych układach, polega na wyznaczeniu parametrów transformacji pomiędzy nimi bez wspólnych punktów w obu układach. Dla rozwiązania tego problemu wykorzystane są elementy powierzchniowe w formie trójkątów (model TIN) albo kwadratów (DEM). Praca przedstawia propozycję analitycznego rozwiązania zadania .xlopasowania" (matching) dwóch powierzchni na podstawie wykorzystania momentów bezwładności sieci generowanych trójkątów (model TIN). Proces dopasowania dwóch powierzchni zostaje zrealizowany na zasadzie warunku minimalizacji ,.długości momentów" liczonych pomiędzy i-tym modelem TIN pierwszej powierzchni i j-lym modelem TIN drugiej powierzchni na trzech płaszczyznach OXY, OXZ, OYZ. Wten sposób parametry transformacji zostaną wyznaczane bez punktów wspólnych i zadanie transformacji drugiej powierzchni na pierwszą zostanie zrealizowane.

W ostatnich latach zgromadzony został ogromny zasób danych informatycznych o terenie w postaci zdjęć lotniczych, satelitarnych, SAR, IFSAR (lnSAR), LIDAR, DTM terenu itd., otrzymanych różnymi sposobami i przy użyciu różnych sensorów. Integracja danych jest jednym z głównych kierunków badań. Linie konturowe powierzchni terenu na zdjęciu należą do podstawowych cech, które są wykorzystywane w procesie dopasowania metodą FBM (Feature-Based Matching). Niniejsza praca przedstawia propozycję zastosowania niezmienników momentów linii konturowych, zwanych cechami wysokiego poziomu, do dopasowania powierzchni. Linie konturowe w pierwszym etapie muszą być rozpoznane i wydzielone. Dla realizacji tego celu zastosowano transformatę wavelets. Połączenie automatycznie wydzielanych za pomocą transformaty wavelets linii konturowych wraz z wyznaczanymi ich momentami w 2-D (na zdjęciu) lub w 3-D (przestrzenne linie) wykorzystywanymi w procesie dopasowania powierzchni umożliwia pełną automatyzację procesu wykonania wzajemnej i absolutnej orientacji pary zdjęć, jak również wykonanie orientacji wewnętrznej i zewnętrznej poszczególnych zdjęć.