Wspomnienie o zmarłym profesorze architekcie Juliuszu Żórawskim (1898–1967) napisane przez jednego z najbliższych uczniów i współpracowników zarazem. Autor opisuje nastrój wykładów z projektowania ar�chitektonicznego prowadzonych przez Żórawskiego i atmosferę panującą w katedrze na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej w okresie kiedy Żórawski nią kierował. Na przykładzie mieszkalnej kamienicy w Warszawie ukazuje awangardową dla polskiej architektury międzywojennej rolę Żórawskiego. Tekst przygotowany w 1968 roku jest tutaj publikowany po raz pierwszy.