Wśród pierwszych monet zachodnioeuropejskich zarejestrowanych w skarbach ze Słowiańszczyzny Zachodniej, importowanych po załamaniu się napływu srebra z Azji Środkowej, znajdują się monety anonimowe, zarówno pod względem emitenta, jak i mennicy. Są one przedmiotem zainteresowania badaczy od początku wieku XIX. W piśmiennictwie doczekały się różnych określeń: po niemiecku Sachsenpfennige, Hochrandpfennige, Kreuzpfennige, po polsku zaś denary krzyżowe, krzyżówki. Przyjęto, że pochodzą z graniczących ze Słowianami mennic wschodniosaskich. Mają one istotne znaczenie dla zrozumienia użytkowania i datowania srebra monetarnego na ziemiach słowiańskich, szczególnie w Polsce i wschodnich Niemczech. Przykład wczesnego skarbu ze Strandby w Danii, gdzie takie denary pojawiły się w większej liczbie i są dobrze udokumentowane, pozwala stwierdzić, że dotychczasowe datowanie (Kilger 2000) jest niewłaściwe. Wszystkie najstarsze odmiany musiały zostać wybite przed 983/984 r., a nie jak dotąd sądzono przed 1000 r. Nie widać bowiem kontynuacji między nimi a młodszymi seriami z uniesionymi brzegami, które pojawiły się na początku XI w.

Podczas prac archeologicznych prowadzonych w 2017 r. między ulicami św. Katarzyny, św. Wita, Wita Stwosza i pl. Nowy Targ we Wrocławiu odkryto 46 obiektów numiz- matycznych – 37 monet, dwa pewne i dwa hipotetyczne liczmany, cztery obiekty związane z numizmatyką (krążek srebrny, fragment placka lanego srebra oraz dwa fragmenty puzderka na brakteaty – wieczko i dno z różnych pojemników) oraz jeden żeton ołowiany. Odnaleziono monety wczesno- i późnośredniowieczne oraz nowożytne. Najbardziej interesującymi monetami podjętymi podczas badań są trzynastowieczne śląskie brakteaty typu ratajskiego i kałowickiego. Ponadto odkryto rzadki parwus praski Wacława II. Jedną z bardziej ciekawych jest fałszywy denar zachodniopomorski Bogusława I, księcia Pomorza. Wszystkie przeanalizowane monety stanowią znalezisko kumulatywne, a odnaleziono je na jednym ze średniowiecznych rynków pomocniczych Wrocławia.