dnocześnie wskazującym potencjalne ryzyko zdrowotne ponoszone przez populację wskutek narażenia na standardowo mierzone stężenia zanieczyszczeń pyłowych i gazowych w danym regionie. Po raz pierwszy został użyty przez US EPA w 1998 r. i klasyfikował jakość powietrza atmosferycznego w oparciu o stężenia podstawowych zanieczyszczeń: PM111 , PM,_;, ozonu, SO,, O, oraz CO. Podobne wskaźniki, oparte na danych regionalnych opracowano również we Francji, Wielkiej Brytanii i Niemczech. Właściwie w naszym kraju nie funkcjonuje spójny system komunikowania ryzyka zdrowotnego, który byłby oparty na własnym indeksie jakości powietrza, chociaż pewne próby podejmowane są w Katowicach i Gdańsku. Celem prezernowanej pracy była ocena jakości powietrza atmosferycznego w Katowicach na podstawie przyjętych kategorii J\QI oraz porównanie uzyskanych danych z danymi opisującymi potencjalne ryzyko zdrowotnego wyrażone w postaci dobowej umieralności całkowitej lub specyficznej. Zebrano dane dotyczące średnich dobowych stężeń pyłu PM I O oraz dwutlenku siarki dostępne w ramach regionalnego monitoringu środowiska (PIOŚ w Katowicach) oraz dane dotyczące dobowej liczby zgonów ogółem i zgonów z powodu chorób układu oddechowego i krążenia pochodzące z bazy Głównego Urzędu Statystycznego w Warszawie. Wszystkie dane dotyczyły okresu 2001-2002. Obi i czono odsetki dni z właściwym dla nich indeksem jakości powietrza stosując amerykański, francuski, brytyjski i niemiecki sposób indeksowania. Następnie oceniono zależność pomiędzy przyjętą kategorią jakości powietrza a dobową umieralnością ogólną i specyficzną z zastosowaniem współczynników korelacji Speannana. Ostatecznie uzyskane wyniki zweryfikowano przy użyciu testu ANO VA Kruskal-Wallis. Uzyskane wyniki sugerują występowanie istotnego zróżnicowania w zakresie kategorii jakości powietrza atmosferycznego, zależnie od przyjętego sposobu klasyfikacji. Procent dni z tzw. ,,niezdrową" jakością powietrza kształtował się w badanym okresie (2001-2002) w zakresie od O, I% (amerykański sposób indeksowania) do 11,2% (brytyjski sposób indeksowania) i zazwyczaj kategoria dotyczyła okresu zimy. Statystycznie znamienne wartości współczynników korelacji Spearmana uzyskano jedynie dla zależności pomiędzy jakością powietrza a dobową liczbą zgonów ogółem oraz zgonów z powodu chorób układu oddechowego i krążenia w grupie osób po 65 roku życia. Jednakże zaobserwowane wartości współczynników były niewielkie i nie przekraczały wartości 0,2 dla każdej z przyjętych metod klasyfikacji.