W artykule poruszam problem dziedzictwa bizantyjskiego na Rusi w kontekście opinii XIX- i XX-wiecznych filozofów rosyjskich, głównie (neo)słowianofi-lów i (neo)okcydentalistów, m.in. Aleksego Chomiakowa, Iwana Kiriejewskiego, Pawła Florenskiego, Gieorgija Fłorowskiego, Konstantina Leontjewa, Gustawa Szpeta i Borysa Jakowienki. Pokazuję sprzeczności interpretacyjne, jakie pojawiają się w pismach tych myślicieli na temat ich własnej tradycji intelektualnej. W konkluzji staram się odpowiedzieć na pytanie, dlaczego problem „bizantynizacji Rusi” (lub też jej braku) wywołuje kontrowersje wśród rosyjskiej elity intelektualnej.