Chemerkin S., Ukrayins'ka mova v interneti: pozamovni ta vnutrishn'o‑strukturni procesy, Kyyiv 2009.
Cicha K., Komunikacja wizualna – humanistyczne oblicze informatyki?, „Studia Ekonomiczne. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach” 2017, t. CXVII.
Cierpich‑Kozieł А., Koronarzeczywistość – o nowych złożeniach z członem korona – w dobie pandemii, „Język Polski” 2020, nr 4.
Cifuentes‑Faura J., COVID‑19 and Infodemics: How to Solve this Problem, „International Journal of Media and Information Literacy” 2020, No. 5 (2).
Couldry N., McCarthy А., MediaSpace. Place, Scale and Culture in a Media Age, London 2003.
Des Isnards A., Dictionnaire du nouveau français, Paris 2014.
Frechette J., Williams R., Media Education for a Digital Generation, New York 2016.
Gajda S., Media – stylowy tygiel współczesnej polszczyzny, [w:] Język w mediach masowych, Warszawa 2000, s. 19‑27.
Goban‑Klas Т., Media w płynnej pandemii 2020. Komunikacja w czasie lockdownu: oddzielnie, ale razem, „Studia Medioznawcze” 2020, nr 1 (4).
Habermas J., The Structural Transformation of the Public Sphere, Cambridge 1989.
Hącia A., Kłosińska K., Łachnik J., Pędzich B., Słownik polskich neologizmów w Obserwatorium Językowym Uniwersytetu Warszawskiego, [w:] Dialog z Tradycją, t. IX, Językowe świadectwo przemian społecznych i kulturowych, red. E. Horyń, E. Młynarczyk E., Kraków 2021.
Hodalska М., Korona‑humor jako forma komunikacji i ‘tarcza antydepresyjna’. Polskie internetowe żarty wirusowe, [w:] Od modernizacji do mediosfery: meandry transformacji w komunikowaniu, Kraków 2020.
Jacymirsʹka M.G., Suchasnyy mediatekst. Slovnyk‑dovidnyk, Lʹviv 2005.
John А., Fifty Years Among the New Words. A Dictionary of Neologisms, 1941‑1991, Cambridge 1991.
Kabysh O., Leksyko‐semantychni zminy v slovnykovomu skladi suchasnoyi ukrayins'koyi movy u konteksti suspil'no‐politychnykh transformaciy linhvosociumu, «Naukovyy chasopys NPU im. M.P. Dragomanova. Serija 8. Filologichni nauky (movoznavstvo)» 2014, vyp. 6.
Karpilovsʹka Je.A. ta in., Aktyvni resursy suchasnoyi ukrayins'koyi nominaciyi: Ideografichnyy slovnyk novoyi leksyky, Kyyiv 2013.
Komuda R., Szczepkowski J., Dobre praktyki automatycznego monitoringu mediów społecznościowych, „Com.press” 2020, nr 3 (1).
Kuzʹ H., Ukrayins'ka neofrazeolohiya: semantyka, stylistyka, prahmatyka, „Studia Ukrainica Posnaniensia” 2021, vol. IX / 1.
Lassila O., Hendler J., Embracing, Web 3.0, „IEEE Internet computing” 2007, № 11(3).
Lasswell H., The structure and function of communication in society, [in:] The Communication of Ideas, ed. Bryson L., New York 1948.
Lepa A., Mediosfera człowieka, „Łódzkie Studia Teologiczne” 2010, t. XIX.
Lysychenko L., Leksykolohiya suchasnoyi ukrayins'koyi literaturnoyi movy. (Semantyka struktury slova), Kharkiv 1976.
Makowska M., #naukanatwitterze, O multimodalnym designie informacji w dyskursie cyfrowym, „Forum Lingwistyczne” 2020, nr 7 (7).
Makowska M., Język i obraz wobec koronawirusa. Przyczynek do rozważań nad komunikacją medialną w czasach pandemii, „Forum Lingwistyczne” 2021, № 8.
Malenko O., «Movna povedinka» suchasnykh ukrayins'kykh ZMI: elitarnist' vs masovist', «Ukrayinsʹkyy svit» 2023, vyp. 10.
Manovich L., Język nowych mediów, Warszawa 2006.
Martí A., Diccionario de neologismos de la lengua Española, Barcelona 1998.
McLuhan М., The Gutenberg Galaxy: The making of typographic man, London 1962.
McQuail D., Mass Communication Theory: an Introduction, London 1983.
McQuail D., Media Performance: Mass Communication and the Public Interest, London 1992.
Medienlinguistik 3.0. Formen und Wirkung von Textsorten im Zeitalter des Social Web, hrsg. C. Baechler, E. Eckkrammer, J. Müller‑Lancé, Berlin 2016.
Novi y aktualizovani slova ta znachennya: Slovnykovi materialy (2002‑2010), ker. Proektu i vidp. red. O.M. Tyshchenko, Kyyiv 2010.
Shevchenko L., Derhach D., Syzonov D., Medialinhvistyka: slovnyk terminiv i ponyat', Kyyiv 2013.
Shevchenko L.I., Syzonov D.Ju., Mediyna leksykohrafiya v pol's'ko‑ukrayins'kiy dyspozyciyi: funkcional'ni innovaciyi, „Slavia Orientalis” 2021, nr 3.
Shevchenko L.I., Syzonov D.Ju., Teoriya medialinhvistyky, Kyyiv 2021.
Shevchenko L.I., Syzonov D.Yu., Novi slova ta frazeolohizmy v ukrayinsʹkykh media: slovnyk, ch. 1‐5, Kyyiv 2017‐2022.
Shevchenko L.I., Ukrayins'ka neolinhvistyka: poshukovyy prostir, napryamy, problemy, «Narodna tvorchistʹ ta etnolohiya» 2018, № 3 (373).
Skowronek В., Тechnologia. Multimodalność. Komunikacja. Nowe wyzwania dla mediolingwistyki, [w:] Współczesne media. Media multimodalne, t. 1, Zagadnienia ogólne i teoretyczne. Multimodalność mediów drukowanych, red. I. Hofman, D. Kępa‑Figura, Lublin 2018.
Skowronek B., Mediolingwistyka. Wprowadzenie, Kraków 2013.
Slovnyk ukrayins'koyi movy: v 11‑ty tomah, t. 1‑11, Kyyiv 1970‑1980.
Smółkowa Т., Holly K., Nowakowska В., Żółtak А., Słowa, słowa… Czy je znacie?, Kraków 2013.
Styl – dyskurs – media, red. B. Bogołębska, M. Worsowicz, Łódź 2010.
Styshov O., Neofrazemy v suspil'no‑politychnomu dyskursi ukrayins'kykh mas‑media, «Filolohichni studiyi» 2015, vyp. 4.
Styshov O., Ukrayins'ka leksyka kincya ХХ stolittya: na materiali zasobiv masovoyi informaciyi, Kyyiv 2005.
Syzonov D., Yakshсho kulya v lob...: pro manipulyatyvni taktyky novykh frazeolohizmiv idiomatychnoho kharakteru, «Aktualʹni problemy ukrayinsʹkoyi linhvistyky: teoriya i praktyka» 2018, vyp. 36.
Syzonov D., Media Ecology and Language Innovations (Infolexicographic Literacy), „International Journal of Media and Information Literacy” 2022, № 7 (1).
Syzonov D., Movni innovaciyi v dobu infodemiyi, «Sociolinhvistyka ta paradyhmalʹni zsuvy u suchasnomu sviti», Kyyiv 2021.
Syzonov D., Parametrization of Language Innovations in Media Communication: Ecolinguistic Dimension, „Logos” 2022, № 110.
Taranenko O., Aktualizovani modeli v systemi slovotvorennya suchasnoyi ukrayins'koyi movy (kinets' ХХ – ХХI st.), Kyyiv 2015.
Tomaselli K.G., Media monitoring and methodology, „Communicatio” 1994, vol. 20 (2).
Trappel J., Maniglio Т., On media monitoring – the Media for Democracy Monitor (MDM), „De G” 2009, No. 34 (2).
Wojtak M., Głosy z teraźniejszości. O języku współczesnej polskiej prasy, Lublin 2010.
Worsowicz М., O „duchu stosowności”. Teoria retoryczna a współczesna praktyka medialna, Łódź 2013.
Zarocostas J., How to fight an infodemic, „The Lancet” 2020, No. 395 (Feb. 29).
Zhang В., Vos М., Social media monitoring: aims, methods, and challenges for international companies, „Corporate Communications” 2014, vol. 19 (4).

Sources

Brus M., Feminityvy v ukrayinsʹkiy movi: heneza, evolyutsiya, funktsionuvannya. Slovnyk, Ivano‑Frankivsʹk 2019.
Dubrovsʹkyy V., Slovnyk moskovsʹko‑ukrayinsʹkyy, Kyyiv 1918.
Dalʹ V., Tolkovyy slovarʹ zhivago velikoruskago yazyka, t. 1‑4, Moskva 1863‑1866.
Efremova T., Novyy slovarʹ russkogo yazyka. Tolkovo‑slovoobrazovatelʹnyy, t. 1‑2, Moskva 2000.
Grinchenko B., Slovarʹ ukrainskago yazyka, t. 1‑4, Kiyev.
Hodovana M., Slovnyk‑dovidnyk nazv osib za vydom diyalʹnosti, Kyyiv 2009.
Izyumov O., Rosiysʹko‑ukrayinsʹkyy slovnyk, Kharkiv 1926.
Ivanytsʹkyy S., Shumlyansʹkyy F., Rosiysʹko‑ukrayinsʹkyy slovnyk, Vinnytsya 1918.
Kamenetsʹkyy M., Slovnyk moskovsʹko‑ukrayinsʹkyy, Poltava 1918.
Novi y aktualizovani slova ta znachennya: Slovnykovi materialy 2002‑2010, Kyyiv 2010.
Plachynda H., Slovnychok feminityviv dlya pres‑ofitseriv ta pres‑ofitserok terytorialʹnykh upravlinʹ Derzhavnoyi sluzhby Ukrayiny z nadzvychaynykh sytuatsiy, Kyyiv 2018.
Rosiysʹko‑ukrayinsʹkyy slovnyk, t. 1‑3, Kyyiv 1924‑1933.
Rosiysʹko‑ukrayinsʹkyy slovnyk, t. 1‑4, Kyyiv 2011‑2014.
Rosiysʹko‑ukrayinsʹkyy slovnyk dilovoyi movy. Terminolohiya ta frazeolohiya. (Proyekt), Kharkiv – Kyyiv 1930.
Rosiysʹko‑ukrayinsʹkyy i ukrayinsʹko‑rosiysʹkyy slovnyk, Kyyiv 2011.
Slovotvorchistʹ nezalezhnoyi Ukrayiny 1991‑2011: Slovnyk, Kharkiv 2012.
Slovotvorchistʹ nezalezhnoyi Ukrayiny 2012‑2016: Slovnyk, Kharkiv 2017.
Slovnyk staroukrayinsʹkoyi movy XIV‑XV st., t. 1‑2. Kyyiv 1978.
Slovnyk ukrayinsʹkoyi movy XVI – pershoyi polovyny XVII st., vyp. 2‑7, Lʹviv 1995‑2000.
Slovnyk ukrayinsʹkoyi movy, 11 t., Kyyiv 1970‑1980.
Slovnyk ukrayinsʹkoyi movy, t. 1‑11, Kyyiv 2010‑2020.
Slovnyk ukrayinsʹkoyi movy v 11 tomakh: Dodatkovyy tom, kn. 1‑2, Kyyiv 2017.
Tymchenko Ye., Materialy do slovnyka pysemnoyi ta knyzhnoyi ukrayinsʹkoyi movy XV‑XVIII st., t. 1‑2, Kyyiv – New‑York 2003.
Velykyy tlumachnyy slovnyk suchasnoyi ukrayinsʹkoyi movy, Kyyiv 2005.
Yavornytsʹkyy D., Slovnyk ukrayinsʹkoyi movy, t. 1, Katerynoslav 1920.

Studies

Arkhanhelʹsʹka A., Femina cognita. Ukrayinsʹka zhinka u slovi y slovnyku, Kyyiv 2019.
Arkhanhelʹsʹka A., Slovotvirna feminizatsiya ukrayinsʹkoho zhinochoho leksykonu i yavyshche variantnosti, “Slavistična Revija” 2020, vol. 68.
Brus M., Feminityvy v ukrayinsʹkiy movi: heneza, evolyutsiya, funktsionuvannya. Monohrafiya, Ivano‑Frankivsʹk 2019.
Horetsʹkyy P., Istoriya ukrayinsʹkoyi leksykohrafiyi, Kyyiv 1963.
Masenko L., Peredmova, [v:] S. Ivanytsʹkyy, F. Shumlyansʹkyy, Rosiysʹko‑ukrayinsʹkyy slovnyk, Kyyiv 2013.
Nelyuba A., Innovatsiyni zrushennya y tendentsiyi v ukrayinsʹkomu zhinochomu slovotvori, “Linhvistyka” 2011, vyp. 2 (23).
Nelyuba A., Zhinky. Hender. Slovotvir, [v:] Zbirnyk Kharkivsʹkoho istoryko‑filolohichnoho tovarystva. Nova seriya, 2011, vyp. 14.
Nimchuk V., Leksemy „rab” i „sluha” v ukrayinsʹkykh perekladakh Novoho Zavitu, “Ukrayinsʹka mova” 2011, № 1.
Puzyrenko Ya., Do problemy nominatsiyi osib zhinochoyi stati v ukrayinsʹkiy movi (hendernyy aspekt), „Naukovi zapysky Natsionalʹnoho universytetu «Kyyevo‑Mohylyansʹka akade- miya” 2001, № 18.