Abstrakt
Dzisiejszy świat boryka się z problemami wzrostu populacji, migracji, komunikacji, infrastruktury, zmian klimatu, kryzysów ekonomicznych, pandemicznych, które budzą duży niepokój o przyszłość. Zagrożenia te powodują, że troska o wymiar estetyczny architektury zostaje zepchnięta na dalszy plan. Nieliczne manifesty, a raczej programy, dotyczą najczęściej aspektów społecznych, ekologicznych i ekonomicznych, pomijając kwestie estetyczne. A przecież ten trudno uchwytny, niemierzalny wymiar stanowi immanentną część istoty architektury jako sztuki. Poniższa praca jest próbą analizy nurtu minimalistycznego w kontekście współczesnych zagrożeń: deestetyzacji architektury i ograniczania jej autonomii. Celem artykułu jest pokazanie, że tworzący w nurcie minimalistycznym architekci poprzez powrót do podstaw projektowania, poszukiwanie esencji architektury, dążą do utrzymania niezależności tej dziedziny twórczości, a poprzez poszukiwanie wartości, jaką jest piękno, starają się przywrócić architekturze jej wymiar estetyczny.
Przejdź do artykułu
Bibliografia
Baeza, A. C. ‘More with Less’, Architectural Design, 110/1994, pp. 22–23. Bertoni, F. (2002), Minimalistische Architectur, Berlin: Birkhäuser.
Caillois, R. (2019), Odpowiedzialność i styl. Eseje o formach wyobraźni, Warszawa: PIW.
Dziamski, G. (1996), ‘Słowo wstępne’ [in:] Awangarda w perspektywie postmodernizmu, ed. G. Dziamski, Poznań: Humaniora, pp. 7–17.
Dziemidok, B. (2002), Główne kontrowersje estetyki współczesnej, Warszawa: PWN.
Guyer, P. (2005), Values of Beauty. Historical Essays in Aesthetics, Cambridge: Cambridge University Press.
Hussakowska, M. (2003), Minimalizm w sztukach wizualnych. Demitologizacja pojęcia awangardy w amerykańskim środowisku artystycznym lat sześćdziesiątych, Kraków: Instytut Historii Sztuki UJ.
Kosiński, W. (2011), Miasto i piękno miasta, Kraków: Politechnika Krakowska.
Kipnis, J.A (2000), ‘Conversation (with Jacques Herzog)’, El Croquis 60+84: Herzog & de Meuron 1981–2000, pp. 26–37.
Loegler, R. (2002), ‘Architektura minimum — nieskomplikowane piękno/The Architecture of Minimum — Simple Beauty’, [in:] Budak, A. (ed.) Co to jest architektura? / What is Architecture?, Kraków: Bunkier Sztuki, pp. 310–319.
Meyer, J. (2000), Minimalism, London: Phaidon Press.
Monestiroli, A. ‘Reakcja Formy 1. Krótki wykład na temat architektury’, PRETEKST — Zeszyty Katedry Architektury Mieszkaniowej, 3/2010, pp. 39–52.
Piątek, G., Trybuś, J. (2012), Lukier i mięso: Wokół architektury w Polsce po 1980 roku, z autorami rozmawia Marcin Kwietowicz, Warszawa: Stowarzyszenie 40 000 Malarzy.
Pizza, A. (1999), ‘The Quest for Abstract Architecture’ [in:] Pizza, A. (ed.) Alberto Campo Baeza — Works and Projects, Barcelona: Editorial Gustavo Gili, pp. 22–23.
Reisner, Y. ‘Architecture and Beauty. A Symbiotic Relationship’, Architectural Design, 89(5) 2019, pp. 6–13.
Ruby, I.&A., Sachs, A., Sachs, P., Ursprung, P. (2003), Minimal Architecture, New York: Prestel.
Scruton, R. (1979), The Aesthetics of Architecture, London: Methuen and Co. Ltd.
Tatarkiewicz, W. (1986), O filozofii i sztuce, Warszawa: PWN.
Tatarkiewicz, W. (2002), Historia filozofii, vol. 1, Warszawa: PWN.
Tatarkiewicz, W. (1976), O doskonałości, Warszawa: PWN.
Tatarkiewicz, W. (1988), Dzieje sześciu pojęć, Warszawa: PWN.
Toy, M. ‘Editorial’, Architectural Design — Aspects of Minimal Architecture II, (139) 1999, p. 7.
Zabalbeascoa, A., Marcos, J. R. (2000), Minimalisms, Barcelona: GG.
Zangwill, N. (2001), The Metaphysics of Beauty, Ithaca: Cornell University Press.
Żelazny, M. (2009), Estetyka filozoficzna, Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
Przejdź do artykułu
pl
en
