Artykuł charakteryzuje pismo „Szopka” wydawane w Warszawie w latach 1922–1925 jako tygodnik satyryczno-humorystyczny. Pismo było trybuną Narodowej Demokracji, upowszechniało ideologię narodową. „Szopka” zamieszczała dowcipy rysunkowe i tekstowe wymierzone w domniemanych wrogów Polski i Polaków. Humorystycznej deformacji podlegały obiekty personalne i instytucjonalne. Tygodnik krytykował politykę Józefa Piłsudskiego i jego obozu politycznego, był antybolszewicki, antyniemiecki, antysemicki. Stosował zróżnicowane techniki perswazyjne celem upowszechniania narodowej wizji świata.