Prezentowany artykuł jest zachętą do podjęcia refleksji nad festiwalami, wid-zianymi nie jako okazje do celebrowania czegoś lub formy transgresji, lecz raczej jako „gry” znaczeń i komunikacja. Folklor jest dla autora prawdziwym laboratorium, w którym obserwować można codzienne życie. Dla zilustrowania swoich analiz przy-tacza przykłady karnawału w Binche (Belgia) i Święto Pracy (1-Maja), interpretując je zgodnie z koncepcją „gry” amerykańskiego antropologa Gregory’ego Batesona, który stosował ją do opisu gry zwierząt podczas walki. Prowadzi to autora do silnego podkreślenia drobnych detali zachowań, które zawsze mają znamię pewnej negacji, charakterystycznej dla kontekstów rytualnych .

This article is an analysis, based on school textbooks, of the norms governing literacy practices in elementary education. These latter are treated as a kind of ritual: the symbolic behaviour impacting not so much the manner of the mental representation of reality as the corporeal-perceptive organization of experience. The aim of the article is to show that (1) contrary to classic literacy theory, writing is not always a tec because in many situational and institutional contexts writing practices are not instrumental but ritual practices, and (2) writing is not solely a tool of the intellect corresponding to a set manner of conceptualizing the world, language, and the self, but also a kind of social tool for the discipline of the body: the acquiring of a certain corporeal-perceptive disposition.