W pracy przedstawiono metodę identyfikacji kierunków napływu zanieczyszczeń powietrza na podstawie danych o zanieczyszczeniu powietrza z automatycznej stacji pomiarowej. Metoda ta polega na wykorzystaniu czterech wielkości dostarczanych przez stację pomiarową: stężenia zanieczyszczenia, kierunku i prędkości wiatru oraz wahań wektora wiatru. Wahania wektora wiatru w okresach 30-minutowych zostały scharakteryzowane za pomocą współczynnika względnej dyfuzji turbulencyjnej rr(3, 30), definiowanego jako odchylenia 3-minutowych wektorów wiatru od 30-minutowego wektora wiatru. Metodę wykorzystano do identyfikacji kierunków napływu dwutlenku siarki i dwutlenku azotu, na podstawie danych pomiarowych telemetrycznego systemu OPSIS, zlokalizowanego na terenie Instytutu Ekologii Terenów Uprzemysłowionych w Katowicach- Załężu.