@ARTICLE{Frančić_Anđela_Granice_2019,
 author={Frančić, Anđela},
 volume={No 63},
 journal={Onomastica},
 pages={51-65},
 howpublished={online},
 year={2019},
 publisher={Komitet Językoznawstwa PAN},
 publisher={Instytut Języka Polskiego PAN},
 abstract={We wstępnej części pracy zaprezentowano przykłady z leksyki chorwackiej dokumentujące proces antroponimizacji apelatywów (np. apelatyw kovač → nazwisko Kovač), apelatywizacji antroponimów (np. nazwisko Penkala → apelatyw penkala) oraz transonimizacji (np. hydronim Una → imię Una). Wszystkie wymienione przejścia są dowodem na to, że nie ma ostrej granicy pomiędzy leksyką onimiczną i apelatywną, ani wśród klas leksyki onimicznej. Zasadnicza część artykułu poświęcona jest tzw. czystej transantroponimizacji typu imię Vinko → nazwisko Vinko. W wyniku takich procesów dochodzi później do różnych kombinacji homonimicznych par antroponimów w zestawieniach typu: David David; David Vinko, Vinko David; David Novak — Josip David). Biorąc pod uwagę fakt, że w przypadku homonimii imienia oraz nazwiska kontekst nie pomaga we właściwym zrozumieniu komunikatu zawartego w zestawieniu antroponimicznym, wskazane zostały konsekwencje, jakie ta homonimia może mieć dla komunikacji. Wymieniono również przykłady zestawień antroponimicznych typu Saša Pavlić (na podstawie imienia nie można stwierdzić, czy mowa o mężczyźnie czy kobiecie) oraz Ivan Vinko Boris (trudno rozstrzygnąć czy osoba nosi dwa imiona czy jest dwojga nazwisk), które „tłumią” informację onimiczną. Autorka dochodzi do wniosku, że granice między imieniem a nazwiskiem nie są ostre oraz zwraca uwagę na potrzebę przemyślanego dobierania imienia dziecku, które dziedziczy nazwisko utworzone od imienia w procesie czystej transantroponimizacji.},
 type={Artykuły / Articles},
 title={Granice među antroponimijskim kategorijama},
 URL={http://czasopisma.pan.pl/Content/115453/PDF-MASTER/Strony%20od%20Onomastica63-04.pdf},
 keywords={onimizacja, apelatywizacja, transonimizacja, transantroponimizacja, homonimia imienia i nazwiska},
}