Nauki Humanistyczne i Społeczne

Studia Nauk Teologicznych PAN

Zawartość

Studia Nauk Teologicznych PAN | 2019 | Tom 14

Abstrakt

Według ks. prof. Czesława S. Bartnika zakresy wiary i kultury są analogiczne do fenomenu ludzkiego. U początku jest osoba indywidualna – a zatem i wiara oraz kultura indywidualna (mikrokultura); następnie jawi się konkretna społeczność, a z nią również i kultura wspólna (makrokultura) oraz wiara wspólnotowa. Zwykle kulturę rozumie się jako działanie sprawiające, że człowiek staje się bardziej człowiekiem (aspekt czynny kultury). Według personalizmu Bartnika należy również dodać stronę doznaniową, wszelką recepcję świata (aspekt bierny kultury). Te same wymiary można dostrzec w doświadczeniu wiary (czynny i bierny). Pomiędzy wiarą (religią) a kulturą istnieje relacja zwrotna: religia określa kulturę, a kultura określa religię (przy czym kultura jest w człowieku „wcześniej” niż religia). Artykuł ukazuje, że obie stanowią swego rodzaju diadę, która prowadzi ku personalizacji człowieka (współcześnie stale zagrożonego niewiarą i antykulturą – depersonalizacją). Diada kultura–wiara podlega prawom historii i w jej trakcie może przyjmować różne formy. Dawne kultury były niemal w całości budowane na wierze naturalnej w Boga, choć miały one również i fragment ateistyczny. Obecnie mamy już epokę kultury zmierzającej do przybrania postaci absolutnie ateistycznej, ale i ona nie istnieje bez formy religijnej (czy też pseudoreligijnej). Diada kultura–wiara nie ulega więc nigdy rozbiciu.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Ks. Jan Krzysztof Miczyński

Abstrakt

Wiara i kultura pozostają ze sobą w ścisłym związku. Wiara, która nie staje się kulturą, nie jest bowiem wiarą autentyczną. Tym niemniej na przestrzeni historii relacji tych dwojga zaobserwować możemy dwa modele zachowań: konfrontacyjny i kooperacyjny. Konfrontacja stanowi rodzaj opozycji kultury względem wiary. Kooperacja dąży do wszechstronnej współpracy. Artykuł analizuje historię tych relacji, która wraz z nową soborową świadomością Kościoła była zdolna wypracować nową koncepcję kultury, poprzez którą Kościół usiłuje nie tylko akomodować się, ale i wkorzeniać się w świat. Nie zapomina przy tym o ewangelizacyjnym charakterze kultury i komunikacyjnym charakterze wiary. Wiara w C hrystusa może być źródłem kultury o profilu chrześcijańskim, jednak punktem wyjścia dla kultury będzie zawsze człowiek, a nie wiara. Zadaniem kultury jest bowiem wyrazić to, kim człowiek jest. Podkreślenie owej antropologii, ukazującej człowieka jako centrum kultury, idzie w parze z ukazaniem osoby ludzkiej jako obrazu Boga. Powyższe stwierdzenie jest szczytem antropologii personalistycznej i źródłem największej godności człowieka. W ten sposób antropologia i chrystologia wiążą się ze sobą najściślej, jak mogą.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Ks. Witold Kawecki CSSR

Abstrakt

Pytanie o religijne szanse sztuki współczesnej zostaje w niniejszym artykule postawione wyłącznie w odniesieniu do sztuk plastycznych, gdzie funkcjonuje pojęcie sztuki religijnej. Trudność znalezienia odpowiedzi na to pytanie wynika z faktu, że nie ma zgodności co do istotnych kryteriów określenia danego dzieła mianem religijnego. Do tych kryteriów można zaliczyć zarówno wiarę autora, jak i temat religijny, funkcję liturgiczną bądź dewocyjną oraz styl, który zdolny byłby do wyrażenia świętości. Na pytanie o funkcjonowanie tych kryteriów w sztuce współczesnej nie da się odpowiedzieć bez spojrzenia na dwa istotne momenty dla rozwoju sztuki religijnej. Pierwszym był renesans, gdy wartości estetyczne dzieła zaczęły ustępować wyznacznikom teologicznym. Drugi moment to wiek XIX, w którym próbowano stworzyć nowy kanon sztuki religijnej. Oba te momenty kryzysowe w rozwoju sztuki sakralnej pokazują, że w religijne szanse sztuki uzależnione są od wspólnego funkcjonowania wielu czynników, a głównym problemem pozostaje kwestia znalezienia nowej formy, nowego stylu, który – jak niegdyś ikona – zdolny byłby wyrazić sakralność i podejmowałby dialog ze sztuką współczesną.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Ks. Andrzej Draguła

Abstrakt

Liczne filmy, szczególnie inspirowane Ewangelią, można odczytywać w kategoriach loci theologici. Należy przy tym pamiętać, że motywowane komercyjne zainteresowanie twórców kina tematyką biblijną ma swoje konsekwencje teologiczne. Wyzwaniem, m.in. dla teologii praktycznej, stają się wprowadzane w obieg katechetyczny filmy, które naznaczone są apokryficznością, oddalającą je od oryginalnych treści wiary. Artykuł, przywołując dawniejsze wypowiedzi Magisterium Kościoła na temat kina, zwraca uwagę na pomijanie przez kościelne nauczanie milczeniem medium filmu w ostatnich dwóch dziesięcioleciach. Realizowane głównie z powodów komercyjnych filmy poddają się również kiczowi, co wynika z dążenia do osiągnięcia akceptacji jak najszerszej publiczności oraz zaspokajania jej oczekiwań. Analiza fragmentów wybranych filmów (m.in. Pasja i Syn Boży) pokazuje, że sięgające po kicz apokryfy, przez powierzchowność, płytką emocjonalność i brak autentyzmu, stają się fałszem, dotykającym pośrednio Biblii, której treści ukazywane są w filmach. Autor postuluje konieczność wypracowania teologii filmu, swym zainteresowaniem obejmującą teksty, które swoimi pozakościelnymi teologiami wpływają na religijną wiedzę i wyobraźnię odbiorców.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Ks. Marek Lis

Abstrakt

Tematem niniejszego artykułu jest potencjalny język atletyki w Flp 3,12-16. Główny akcent skupia się na pytaniu, jak przyjęcie istnienia w nim języka atletyki przyczynia się do lepszego zrozumienia tego tekstu, a przede wszystkim jego teologicznej treści. Artykuł składa się z trzech części. W części pierwszej autor analizuje poprzedzający i następujący kontekst Flp 3,12-16. Przychyla się przy tym ku poglądowi zwolenników struktury koncentrycznej: 3,1-11 (A), 3,12-16 (B), 3,17-4,1 (A’). W częściach obramowania (A i A’) chodzi o polemikę Pawła z jego przeciwnikami, przy czym głównym zamiarem Pawła jest wezwanie Filipian do tego, by „mocno stali w wierze”. Część druga artykułu zawiera krótką analizę egzegetyczną tekstu 3,12-16, która jest skoncentrowana na najważniejszych pojęciach (zdobyć, ruch, myślenie) oraz na celu niebiańskiej doskonałości, z którymi te pojęcia są związane. W części trzeciej zostają zanalizowane potencjalne atletyczne obrazy w 3,12-16. W oparciu o powszechną akceptację rzeczownika τὸ βραβεῖον w 3,14 jako agonistycznego terminus technicus, inne rzeczowniki i czasowniki, które same w sobie nie mają znaczenia atletycznego, zostają zinterpretowane jako odnoszące się do atletyki w kontekście tej perykopy. Na zakończenie autor artykułu zauważa, że Paweł jako przeciwwagi dla schematu „wysiłek-nagroda”, typowego dla języka atletycznego, używa języka powołania, wprowadzając schemat „dawanie-otrzywanie”. W ten sposób Paweł podkreśla ukierunkowanie na przyszłość, które jest charakterystyczne dla przesłania, które głosi i którym żyje.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Reimund Bieringer

Abstrakt

Formy i środki teatralnego wyrazu w antycznej kulturze rzymskiej, obfitując różnorodnością form artystycznych, miały doskonałe warunki do rozwoju. Kulturowa działalność człowieka w naturalny sposób stworzyła potrzebę uprawiania zawodów scenicznych. W niniejszej publikacji przedstawiono szczegółową analizę postanowień synodów zwoływanych i obradujących w I V i V wieku n.e. oraz dokładnie przywołano ich treści, względem aktorów, mimów i woźniców cyrkowych. Powodem takiego zarysu badań jest wspólna dla tych wszystkich zawodów klasyfikacja ogólnie ich określająca jako przedstawicieli sztuk scenicznych. Analizie w tej kwestii poddano m.in. kanony ogłoszone w E lwirze (306), Arles (314), Kartaginie (15 VI 401), Hipponie (427) oraz ponownie w Arles (442–506). W celu pełniejszego ukazania przywołanego w temacie zagadnienia omówiono również sytuację przedstawicieli sztuk scenicznych na przykładzie aktorów w rzymskim prawie publicznym.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Maria Piechocka-Kłos
ORCID: ORCID

Abstrakt

Artykuł poświęcony jest przede wszystkim analizie koncepcji sumienia w odniesieniu do przestrzeni życia publicznego (instytucjonalnego, zawodowego); szczególne miejsce poświęca koncepcji sumienia Jürgena Habermasa i jego etyce dyskursu. W pierwszej części artykułu autor wskazuje na zmianę, jaka dokonała w nowożytnym i we współczesnym rozumieniu sumienia w porównaniu z ujęciami klasycznymi. Wcześniej władzę sumienia wiązano z intelektem, natomiast współcześnie sumienie wiąże się raczej z emocjami, szczególnie ze zdolnością do empatii (współodczuwanie); niektóre emocje mają charakter poznawczy i powiązane są z wiedzą kontekstową. W drugiej części autor artykułu analizuje koncepcję rozwoju świadomości moralnej Jürgena Habermasa. Koncepcja ta jest oparta na filozoficznej interpretacji wniosków z eksperymentu psychologa Lawrenca Kohlberga. W konkluzji autor opowiada się za obecnością „głosu” sumienia w przestrzeni życia publicznego. Broniąc wartości dyskursu o zasadach życia społecznego, można go oprzeć na postulacie głoszonym przez Habermasa, czyli dialogu osób o wrażliwych sumieniach.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Mariusz Wojewoda

Abstrakt

Wąż (ὄφις) pojawia się w Ap 9, 19; 12, 9; 20, 2 oraz 12, 14–16. W Ap 9, 19 węże stanowią element symbolicznej konnicy realizującej zaplanowaną przez Boga plagę. W pozostałych tekstach są symbolem szatana. W Ap 12, 9 i 20, 9 podkreśla się związek szatana z biblijną historią pierwszego grzechu, określając go jako „starodawnego węża”. Autor akcentuje, że podstawową formą działania szatana jest wprowadzanie w błąd. W kontekście Ap 12, 14–16 wąż pojawia się jako symbol stosowany wymiennie ze smokiem. Możliwe, że symboliczna scena agresji wobec niewiasty (Kościoła) nawiązuje do destrukcyjnego działania szatana przeciw wspólnocie wierzących. Ostatnie zadanie stanowi próba określenia, na ile podstawowy symbol szatana w Ap – δράκων może wiązać się z symboliczną figurą węża. W opracowaniu tematu zwrócono szczególną uwagę na dwie podstawowe perspektywy. Pierwszą z nich tworzy wielopoziomowe tło religijno-historyczne symbolu węża w Apokalipsie. Perspektywę drugą stanowi oryginalna teologia księgi, którą należy uwzględnić. Do jej podstawowych cech należy specyficzny język symboliczny. Autor Apokalipsy, nawiązując do przeszłości, oferuje treści nowe i profetycznie ponadczasowe. Treści te dostrzegalne są również w apokaliptycznym symbolu węża.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Ks. Marek Karczewski

Abstrakt

Analogicznie do innych religii, islam – obok doktryny – zawiera obszerne przesłanie etyczne, które jest głęboko zakorzenione w wierze w Boga. W przekonaniu muzułmanów cała etyka wyrasta z Koranu, a przykład życia proroka Mahometa daje objaśnienie dla koranicznych nauk. W konsekwencji ludzkie czyny wyrażają posłuszeństwo bądź nieposłuszeństwo wobec Boga. Jednocześnie, zwłaszcza wskutek kontaktów z kulturą grecką, już w pierwszych wiekach islamu ukształtowało się odmienne, bo filozoficzne ujęcie zagadnień etycznych. W centrum etycznych pojęć islamu jest charakter ( khuluq) rozumiany jako stan duszy. Tutaj kształtują się cnoty, ale i wady, które prowadzą człowieka odpowiednio do dobrego lub złego postępowania. Po zarysowaniu zagadnień podstawowych niniejszy artykuł analizuje i przedstawia niektóre kwestie szczegółowe, jak główne cnoty i wady, komplementarność kobiecości i męskości, tematyka małżeństwa i rodziny oraz świętość ludzkiego życia, implikująca niegodziwość moralną aborcji czy eutanazji.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Ks. Sławomir Nowosad

Abstrakt

W artykule zostaje poddana analiza katolickiej nauki społecznej, szczególnie jej sformułowanie w encyklice papieża Franciszka Laudato si’ i innych dokumentach Magisterium. Zostają przedstawione główne cechy charakterystyczne „kultury troski” oraz „kultury wyrzucania”, a także pytanie związane z bio-władzą, pozytywną i negatywną biopolityką (tanatopolityka) wraz z niektórymi alarmującymi przykładami (legalizacja aborcji, selektywna aborcja dziewczynek, niszczenie nadliczbowych zamrożonych embrionów, lobbowanie na rzecz legalizacji eutanazji). W dalszej części zostaje podkreślony wkład Kościoła w tych debatach w aspektach biblijnym, teologicznym i etycznym, jak też znaczenie aktywności w tych obszarach. Największe wyzwania w ramach bioetyki muszą zostać przezwyciężone przez kreatywność w społecznym, moralnym i politycznym obszarze. „Kultura troski” jest kulturą akceptacji innych, uformowaną przez chrześcijańską nadzieję i miłość. Jest kulturą obecności i zainteresowania innymi według przykładu Jezusa Chrystusa.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Ján Ďačok SJ

Abstrakt

W chrześcijańskim dyskursie etycznym i antropologicznym koncepcja „natury ludzkiej” stanowi jedno z głównych kryteriów, z którym pochodzą normy etyki społecznej i indywidualnej. Epoka Oświecenia była związana z poważną krytyką tego konceptu, odrzucając jego metafizyczne uzasadnienie. Nowe koncepcje przeważały w filozoficznym i naukowym dyskursie tamtej epoki. Odrzucono istnienie wspólnych antropologicznych determinant i zaczęto opowiadać się za tezą, iż istoty ludzkie są przede wszystkim formowane przez społeczeństwo oraz że koncepcja „ludzkiej natury” zawiera w sobie ryzyko nadużycia władzy, promując tylko jedną wizję człowieka. Niniejszy artykuł zawiera analizę tego konceptu we współczesnej dyskusji, sięgając po perspektywę psychologii społecznej Jonathana Haidta, która, jak twierdzi jej twórca, pozwala lepiej zrozumieć ludzką naturę. Standardowa metafizyczna i teologiczna definicja ludzkiej natury, która dominuje w dyskursie chrześcijańskim, musi być poszerzona poprzez dokonania nauk społecznych i ścisłych. Mogą one stać się odpowiednim środkiem do podjęcia dialogu z pluralistycznym otoczeniem i poszerzyć granice poznania ludzkiej natury.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Radovan Šoltés

Abstrakt

Sens życia Jewgienija Trubieckoja (1863–1920) to jedno z ważniejszych dzieł renesansu religijno-filozoficznego w Rosji. Porusza kwestię wartości ludzkiego życia mimo oczywistości zła, przemocy i upadku moralnego. W tym celu rosyjski myśliciel odwołał się do filozofii wszechjedności i kategorii objawienia, przy czym to drugie rozumiał w sposób szeroki i wąski. W szerokim znaczeniu objawia się nieustannie wyższa sensowność (wszechjedność), dzięki czemu człowiek może poznawać i rozwijać się, natomiast w wąskim znaczeniu objawił się Jezus Chrystus, który w paschalnej tajemnicy odsłonił ludzkości najgłębszy sens życia. Każdy człowiek może przyjąć albo odrzucić treść objawienia. Przyjąć objawiony sens pomaga świadomość kolektywna, doświadczenie wspólnotowe, życie w Kościele, Eucharystia, wzajemna odpowiedzialność nie tylko za braci w wierze, ale także za całe stworzenie. W niniejszym artykule omówiono także kwestie objawienia naturalnego i objawienia w religiach niechrześcijańskich oraz warunków i specyfiki objawienia chrześcijańskiego.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

O. Adam Trochimowicz OFMCap

Abstrakt

Artykuł traktuje o ostatniej niedzieli przygotowawczej do Wielkiego Postu w tradycji liturgicznej Kościoła prawosławnego, określanej również jako „niedziela seropustna”, czy „niedziela przebaczenia win”. Cała uwaga wiernych koncentruje się wówczas na potrzebie przebaczenia drugiemu człowiekowi, będącego jednym z najważniejszych warunków przestąpienia progu Świętej Czterdziesiątnicy. Na szczególną uwagę z całą pewnością zasługuje wyjaśnienie samego terminu „przebaczenie”, jak też to, jakiego przesłania teologiczno-moralnego dopatrują się w nim Ojcowie Kościoła oraz teksty nabożeństw okresu wielkopostnego. Ponadto wartym zaakcentowania jest tragiczny w skutkach grzeszny upadek człowieka w raju, który stał się powodem, dla którego ostatnia niedziela Wielkiego Postu uzyskała miano „niedzieli wygnania Adama z raju”. Główną przyczyną wspominania tego właśnie tragicznego w skutkach wydarzenia jest aspekt czysto dydaktyczny. Przed wiernym rozpoczynającym trud postnej drogi roztaczają się dwie perspektywy życia duchowego. Z jednej strony, obdarzony wolną wolą – na wzór swych protoplastów – posiada on możliwość wyboru życia w zgodzie z Bożymi przykazaniami, co skutkować będzie nieustanną z Nim komunią i napawaniem się darem Jego łaski. Z drugiej jednak, obserwuje do czego doprowadza brak wstrzemięźliwości i nieposłuszeństwa wobec Stwórcy. Wielki Post stanowi zatem próbę ukazania właściwej drogi powrotu do rajskiej rzeczywistości i jedności z Bogiem i ludźmi.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Ks. Adam Magruk

Instrukcja dla autorów

INSTRUKCJA DLA AUTORÓW
Zanim Państwo prześlą swój artykuł, recenzję lub sprawozdanie do publikacji w czasopiśmie „Studiów Nauk Teologicznych”, prosimy o zapoznanie się z wymogami obowiązującymi autorów tekstów.

WYMAGANIA DOTYCZĄCE ZGŁASZANEGO TEKSTU ORAZ SPOSÓB JEGO REDAGOWANIA

ZASADY SPORZĄDZANIA PRZYPISÓW
ZASADY REDAGOWANIA BIBLIGRAFII ZAŁĄCZNIKOWEJ
ZASADY REDAGOWANIA STRESZCZEŃ i SŁÓW KLUCZOWYCH
ZASADY REDAGOWANIA NOTY BIBLIOGRAFICZNEJ

Jeżeli tekst artykułu (recenzji, sprawozdania) został zredagowany zgodnie z zasadami przyjętymi w redakcji czasopisma „Studia Nauk Teologicznych”, prosimy zarejestrować się/zalogować się na adres: https://www.editorialsystem.com/snt
a następnie postępować zgodnie z instrukcją zawartą na stronie.

Autorzy mogą śledzić proces kwalifikacji tekstu na swoim koncie na Platformie Editorial System (link jak wyżej).

We wszystkich sprawach związanych z publikacją tekstu można kontaktować się z redakcją Studiów Nauk Teologicznych: https://journals.pan.pl/snt → KONTAKT

Zasady etyki publikacyjnej

ZASADY ETYKI PUBLIKACYJNEJ

jakie stosuje redakcja „Studiów Nauk Teologicznych”, są zgodne z wytycznymi Komitetu ds. Etyki Publikacyjnej (COPE – Committee on Publication Ethics):


Zgodnie z tymi wytycznymi do respektowania norm etycznych w procesie publikacji artykułu zobowiązane są nie tylko autorzy, ale wszystkie podmioty zaangażowane w pracę nad publikacją.

1. ZASADY ETYCZNE OBOWIĄZUJĄCE AUTORA

Autorstwo publikacji: Autorem publikacji jest osoba, która wniosła istotny wkład w jej koncepcję, wykonanie oraz ostateczną interpretację danych. Każdy, kto miał wpływ na te elementy pracy, winien zostać podany wśród autorów.

Rzetelność naukowa: Publikacja powinna zostać przygotowana skrupulatnie według wytycznych Redakcji. Musi zawierać dane umożliwiające identyfikację źródeł oraz jasny, przejrzysty sposób prezentacji informacji. W bibliografii należy przedstawić wszystkie publikacje wykorzystane przy pisaniu artykułu.

Oryginalność i plagiat: Autor jest zobowiązany do rzetelnego prowadzenia, prezentowania i obiektywnej interpretacji badań naukowych. Autor może zgłaszać do publikacji wyłącznie własne oraz oryginalne prace. Złożenie artykułu do publikacji jest rozumiane jako deklaracja, że tekst ten nie został nigdzie wcześniej opublikowany również w postaci elektronicznej oraz że nie jest on złożony w redakcjach innych czasopism ani nie jest fragmentem publikacji zwartej, np. monografii (zasada wykluczenia publikacji wielokrotnej lub równoczesnej). Plagiat, autoplagiat czy fałszowanie danych w artykule naukowym są niedopuszczalne. Redakcja korzysta z programu antyplagiatowego iThenticate umożliwiającego sprawdzenie oryginalności tekstów zgłoszonych do publikacji http://www.ithenticate.com/

Informacja o błędach w publikowanych tekstach: Autor powinien niezwłocznie powiadomić redaktora naczelnego czasopisma, jeśli zauważy znaczące błędy w swojej publikacji. We współpracy z redaktorem naczelnym i wydawcą powinna zostać opublikowana errata, aneks, sprostowanie bądź też publikacja powinna zostać wycofana.

2. ZASADY ETYCZNE OBOWIĄZUJĄCE REDAKCJĘ

Monitorowanie standardów etycznych: Redakcja odpowiada za przestrzeganie najwyższych standardów etycznych procesu publikacji w czasopiśmie. W tym celu kontroluje na bieżąco wszelkie działania na każdym etapie publikacji, a w razie potrzeby przeciwdziała nadużyciom.

Przejrzystość i otwartość (zasada fair play): Nadesłane artykuły Redakcja ocenia jedynie pod względem merytorycznym. Na ocenę nie wpływają takie czynniki, jak: rasa, płeć, wyznanie, pochodzenie, obywatelstwo, poglądy polityczne autorów, itp.

Decyzje dotyczące publikacji: Redakcja, po zapoznaniu się z recenzjami, podejmuje ostateczną decyzję na temat przyjęcia lub odrzucenia artykułu. Przy podejmowaniu decyzji bierze pod uwagę takie czynniki, jak: wartość naukową pracy, oryginalność ujęcia problemu, przejrzystość i zgodność z zakresem tematycznym czasopisma.

Zasada poufności: Redakcja zobowiązana jest do zachowania poufności w zakresie danych na temat zgłaszanych do publikacji prac i jej autorów. Informacje na temat danego artykułu posiadają jedynie: autor, recenzenci (przy czym obowiązuje procedura double blind review), redaktor naczelny, redaktor prowadzący dany numer lub odpowiedzialny za artykuł oraz wydawca.

Wykluczenie konfliktu interesów: Artykuły nie przeznaczone do publikacji nie mogą być wykorzystane przez redakcję w żaden sposób i do żadnych celów naruszających własność intelektualną autora. Autorzy powinni poinformować Redakcję o źródłach finansowania publikacji, wkładzie instytucji naukowo-badawczych, stowarzyszeń i innych podmiotów (financial disclosure).

Rzetelność naukowa: Redakcja odpowiada za poziom etyczny i merytoryczny czasopisma i dlatego ma prawo do weryfikacji danych zamieszczonych w nadesłanym artykule oraz naniesienia poprawek, jeśli jest taka potrzeba.

Zapora ghost writing i guest autorship: Redakcja prowadzi selekcję nadesłanych artykułów zgodnie z zasadami przeciwdziałania przypadkom nierzetelności naukowej, np. autorstwa-widma, autorstwa grzecznościowego, gościnnego, itp. W celu przeciwdziałania podobnym przypadkom Redakcja wymaga od autorów przedstawienia wkładu autorów w powstanie publikacji (z dodatkowo podaną afiliacją oraz przypisaniem autorstwa do poszczególnych części publikacji); główną odpowiedzialność za treść ponosi autor zgłaszający artykuł.

Wycofanie tekstu: W przypadku podejrzeń o nieuczciwe praktyki Redakcja jest zobowiązana do wycofania tekstu z publikacji i podjęcia kroków wyjaśniająco-naprawczych. Wykrycie nadużyć etycznych (plagiat, sfałszowanie wyników badań, manipulacja wynikami badań, metodą, zmyślanie wyników badań itp.) powinno być zgłoszone w formie pisemnej redaktorowi naczelnemu czasopisma ( marian.machinek@gmail.com) bądź sekretarzowi czasopisma ( agatarujner@gmail.com). Zgłoszenia może dokonać członek redakcji, recenzent, czytelnik czasopisma lub każda inna osoba, która ma podejrzenie co do rzetelności tekstu. W przypadku naruszenia zasad etycznych w tekście już opublikowanym redakcja wycofa artykuł ze strony internetowej, zamieszczając informację o powodach wycofania, a w przypadku tekstu drukowanego redakcja zamieści stosowne oświadczenie w następnym numerze czasopisma. Redakcja poinformuje o sprawie autora, instytucję, w której jest afiliowany, recenzentów, osoby poszkodowane, a także, jeśli będzie to konieczne, inne organy nadzoru etycznego. Jeśli nadużycia etyczne w tekście są nieznaczne, skorygowany tekst będzie mógł być ponownie opublikowany. Jeżeli w Redakcji występuje konflikt interesów, zgłoszenie powinno zostać złożone Wydawcy ( sekretariat@akademiakatolicka.pl).

Skargi i odwołania: Skarga na Czasopismo lub/i Redakcję powinna być pisemna i w przypadku, kiedy dotyczy czasopisma lub postępowania członków Redakcji – winna być skierowana do redaktora naczelnego; kiedy dotyczy postępowania redaktora naczelnego – winna być skierowana do Wydawcy – Komitetu Nauk Teologicznych PAN ( sekretariat@akademiakatolicka.pl) i przekazana do wiadomości redaktora naczelnego. Nadzór nad Wydawcą pełni dziekan Wydziału I Nauk humanistycznych i Społecznych PAN (wydzial_1@pan.pl). Przedmiotem skargi mogą być np.: naruszone interesy skarżącego, zaniedbanie, przewlekłość lub brak działania w sprawie ze strony Redakcji. Skarżący powinien otrzymać pisemne zawiadomienie o załatwieniu sprawy w terminie 30 dni od daty złożenia skargi.

3. ZASADY ETYCZNE OBOWIĄZUJĄCE RECENZENTA

Kryteria oceny tekstów: Recenzent ocenia zgodność poruszanej problematyki z profilem czasopisma, to czy tytuł odzwierciedla treść artykułu oraz czy artykuł jest tekstem oryginalnym. Recenzent dokonuje oceny artykułu pod względem formalnym (poprawność językowa, struktura wywodu, poprawność w formułowaniu przypisów) oraz merytorycznym (poprawność metodologiczna, kompletność prezentowanych tez, poprawność merytoryczna, aktualność wykorzystanej bibliografii). Recenzent powinien krótko uzasadnić swoją ocenę. Recenzja musi zawierać jednoznaczny wniosek zawierający rekomendację dotyczącą publikacji artykułu.

Zasada poufności: Recenzent zobowiązany jest traktować recenzowany artykuł jako dokument poufny. Może o nim informować jedynie osoby do tego upoważnione. Procedura recenzyjna odbywa się anonimowo, co oznacza, że autor i recenzenci nie znają swojej tożsamości (double blind review).

Zasada obiektywizmu: Recenzent zwraca uwagę wyłącznie na wartość merytoryczną publikacji. Nie ocenia i nie krytykuje autora. W recenzji stara się być obiektywny. Ocenę artykułu przedstawia za pomocą przejrzystych argumentów.

Zasada odpowiedzialności za terminowość procesu recenzyjnego: Recenzent, który zgadza się na zrecenzowanie artykułu jest odpowiedzialny za wykonanie swej pracy w ustalonym z Redakcją terminie.

Wykluczenie konfliktu interesów: Konflikt interesów mogą stanowić relacje podległości zawodowej, zależności ekonomicznej oraz takie formy relacji towarzyskich, które mogą wpływać na bezstronną ocenę wartości tekstu. Wszelkie informacje oraz koncepcje naukowe uzyskane w wyniku procedury recenzyjnej nie mogą zostać wykorzystane do osobistej korzyści recenzenta. Recenzentem nie może być osoba bezpośrednio zaangażowana w powstawanie publikacji.

Procedura recenzowania

PROCEDURA RECENZOWANIA

Procedura recenzyjna stosowana w czasopiśmie „Studia Nauk Teologicznych” jest zgodna z zaleceniami Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego zawartymi w publikacji Dobre praktyki w procedurach recenzyjnych w nauce, Warszawa 2011 oraz Komunikatem Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z 2 czerwca 2015 r. w sprawie kryteriów i trybu oceny czasopism naukowych

Przed wyrażeniem zgody na sporządzenie recenzji recenzent powinien zapoznać się z ZASADAMI ETYCZNYMI OBOWIĄZUJĄCYMI RECENZENTA: https://journals.pan.pl/snt → ZASADY ETYKI PUBLIKACYJNEJ.

Po otrzymaniu artykułu przeznaczonego do działów ARTYKUŁY lub VARIA, Redakcja dokonuje wstępnej oceny przesłanego przez autora tekstu, prowadzącej do decyzji o jego przyjęciu do dalszego procedowania (lub odrzuceniu). Autor może także zostać poproszony o uzupełnienie brakujących danych w swoim zgłoszeniu. Po podjęciu decyzji o wstępnym zakwalifikowaniu nadesłanego artykułu, Redakcja wszczyna procedurę recenzyjną, przesyłając tekst do dwóch niezależnych recenzentów, o czym niezwłocznie zawiadamia autora.

Lista recenzentów nie jest stała, ale Redakcja powołuje ich w zależności od tematyki przysyłanych tekstów. Dzięki temu recenzentami są eksperci zajmujący się tematyką przesłanego tekstu. Proces recenzji jest anonimowy, recenzent oraz autor artykułu nie znają swoich tożsamości (tzw. double blind review).

Przyjmując tekst do recenzji, recenzent zobowiązuje się do wykonania go w oznaczonym terminie. Po zapoznaniu się z tekstem przesłanego artykułu, recenzent wypełnia formularz recenzyjny, oceniając artykuł zarówno od strony formalnej (struktura, język, styl, przypisy), jak i merytorycznej (poprawność argumentacji, oryginalność i kompletność tez). Recenzent powinien uzasadnić swoją ocenę oraz sformułować ewentualne zalecenia dla autora.

Recenzja powinna zawierać jasną konkluzję w postaci rekomendacji do przyjęcia, odrzucenia lub też odesłania tekstu do autora w celu naniesienia poprawek i uzupełnień. Dwie recenzje z negatywną rekomendacją prowadzą do odrzucenia artykułu. W przypadku znacznych rozbieżności w rekomendacjach dwóch pierwszych recenzentów, Redakcja kieruje tekst do trzeciego recenzenta, którego rekomendacja jest decydująca dla dalszych losów artykułu.

Na podstawie recenzji Redakcja podejmuje decyzję o ostatecznym przyjęciu artykułu do druku, jego odrzuceniu lub odesłaniu do autora w celu naniesienia poprawek. O dokonanej decyzji Redakcja niezwłocznie informuje autora, umożliwiając mu zapoznanie się także z tekstami recenzji. Do poważniejszych uwag recenzentów autor artykułu powinien się szczegółowo ustosunkować. Wszystkie uwagi recenzentów powinny być uwzględnione w korekcie pracy. Korespondencja pomiędzy autorem i recenzentami odbywa się za pośrednictwem Redakcji.

W porozumieniu z autorem Redakcja dokonuje stylistycznej korekty tekstu przyjętego artykułu, by doprowadzić ostatecznie do wypracowania wersji tekstu gotowej do publikacji.

Materiały zawarte w dziale RECENZJE I OMÓWIENIA nie są artykułami ściśle naukowymi i dlatego z zasady nie podlegają ocenie zewnętrznych recenzentów, choć mogą zostać do nich skierowane. Decyzję o ich publikacji bądź odrzuceniu podejmuje Redakcja.



Recenzenci

RECENZENCI

19 (2024)

Ks. prof. dr Piotr Adamek, Fu Jen Catholic University, Taiwan
Ks. prof. UŚ dr hab. Antoni Bartoszek, Uniwersytet Śląski
Ks. prof. UŚ dr hab. Bogdan Biela, Uniwersytet Śląski w Katowicach
Prof. dr hab. Jacek Błeszyński, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Prof. dr hab. Janusz Bujak, Uniwersytet Szczeciński
Ks. prof. US dr hab. Grzegorz Chojnacki, Uniwersytet Szczeciński
Ks. prof. dr Zbigniew Formela, Università Pontificia Salesiana in Rome Italy
Prof. UPS dr hab. Sylwia Góra, Uniwersytet Pomorski w Słupsku
Ks. prof. dr hab. Krzysztof Góźdź, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II w Lublinie
Ks. prof. dr Janusz Kowalczyk, Pontificia Università Gregoriana in Rome, Italy
Ks. prof. dr hab. Janusz Kucicki, Nagoya University, Japan
Ks. prof. dr hab. Zdzisław Kupisiński, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II w Lublinie
Ks. prof. KUL dr hab. Janusz Lekan, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II w Lublinie
Ks. prof. dr hab. Wiesław Łużyński, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Ks. prof. UAM dr hab. Maciej Olczyk, Uniwersytet im Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. doc. dr Marcel Mojzeš, Prešovská univerzita v Prešove, Slovakia
Ks. prof. dr hab. Jan Perszon, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Ks. prof. UO dr hab. Janusz Podzielny, Uniwersytet Opolski w Opolu
Ks. prof. PWT dr hab. Roman Słupek, Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Ks. prof. dr Innocenzo-Mária Vladimír Szaniszló, Pontificia Università di San Tommaso d’Aquino (Angelicum) in Rome, Italy
Ks. prof. dr Peter Volek, Catholic University in Ružomberok, Slovakia
Ks. prof. KUL. dr hab. Tadeusz Zadykowicz, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II w Lublinie

18 (2023)

Ks. prof. UKSW dr hab. Przemysław Artemiuk, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Ks. prof. KUL dr hab. Grzegorz Barth, Katolicki Uniwersytet Lubelski
Ks. Prof. dr hab. Antoni Bartoszek, Uniwersytet Śląski w Katowicach
Ks. prof. dr hab. Janusz Bujak, Uniwersytet Szczeciński
Ks. prof. dr hab. Grzegorz Chojnacki, Uniwersytet Szczeciński
Prof. dr Ján Ďačok, Pontifical Gregorian University in Rome, Italy
Ks. prof. dr hab. Tadeusz Dola, Uniwersytet Opolski
Prof. dr John Grabowski, The Catholic University of Amerika in Washington, USA
Prof. dr Maurizio Faggioni, Accademia Alfonsiana in Roma, Italy
Ks. prof. dr hab. Piotr Jaskóła, Uniwersytet Opolski
Ks. prof. dr Radoslav Lojan, Katolícka Univerzita v Ružomberku, Slovakia
Ks. prof. UPJPII dr hab. Marek Kluz, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Ks. dr hab. Jarosław Merecki SDS, Pontificio Istituto Teologico Giovanni Paolo II per le Scienze del Matrimonio e della Famiglia in Roma, Italy
Ks. prof. dr hab. Piotr Morciniec, Uniwersytet Opolski
Ks. prof. dr hab, Jan Perszon, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Prof. dr Adrian J. Reimers, Holy Cross College, South Bend, USA
Ks. prof. dr hab. Stanisław Jan Rabiej, Uniwersytet Opolski
Prof. dr hab. Marek Rembierz, Uniwersytet Śląski w Katowicach
Ks. prof. UKSW dr hab. Stanisław Bolesław Skobel, Uniwersytet Kardynała Stefana
Wyszyńskiego w Warszawie
Ks. prof. dr hab. Robert Skrzypczak, Akademia Katolicka w Warszawie
Prof. dr hab. Krzysztof Stachewicz, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. prof. dr hab. Jan Szpet, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. dr Tadeusz Zadorożny, Holy Apostles College & Seminary, Cromwell, USA
Prof. dr. Stefano Zamboni, Accademia Alfonsiana in Roma, Italy
Ks. prof. dr hab. Wojciech Zawadzki, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego wWarszawie
Ks. prof. UŚ dr hab. Sławomir Zieliński, Uniwersytet Śląski w Katowicac



17 (2022)

Ks. prof. UKSW dr hab. Przemysław Artemiuk, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Ks. dr hab. Paweł Borto, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II w Lublinie
Ks. prof. dr hab. Janusz Bujak, Uniwersytet Szczeciński
Prof. dr Martin Carbajo-Núñez, Pontifical University of St. Anthony (Antonianum), Rzym (Włochy)
Prof. dr David Fagerberg, University of Notre Dame (USA)
Ks. prof. dr hab. Bogdan Ferdek, Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Prof. dr Cristiana Freni, Salesian Pontifical University, Rzym (Włochy)
Ks. prof. dr hab. Zygfryd Paweł Glaeser, Uniwersytet Opolski
Ks. prof. dr hab. Józef Grzywaczewski, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Ks. prof. dr hab. Krzysztof Guzowski, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II w Lublinie
Ks. prof. UŚ dr hab. Jacek Kempa, Uniwersytet Śląski w Katowicach
Ks. prof. UPJPII dr hab. Marek Kluz, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Prof. dr Vlaho Kovačević, University of Split (Horwacja)
Ks. prof. KUL dr hab. Jacenty Mastej, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II w Lublinie
Ks. dr hab. Andrzej Miotk SVD, Rzym (Włochy)
Ks. prof. dr hab. Andrzej Adam Napiórkowski, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Ks. prof. dr hab. Jan Orzeszyna, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Ks. prof. dr hab, Jan Perszon, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
O. prof. UAM dr hab. Piotr Piasecki, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. dr Jan Polak, Palacký, University Olomouc (Republika Czeska)
Prof. Dr Adrian J. Reimers, University of Saint Thomas (USA)
Ks. dr hab. Roman Słupek SDS, Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Ks. dr hab. Adam Józef Sobczyk, Poznań
Ks. prof. UAM dr hab. Wojciech Szukalski, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Prof. dr Andrea Vicini SJ, Boston College (USA)
Ks. prof. dr hab. Norbert Widok, Uniwersytet Opolski
Prof. dr Ray Zammit, L-Università ta' Malta (Malta)

16 (2021)

Ks. prof. dr hab. Andrzej Anderwald, Uniwersytet Opolski
Ks. prof. AKW dr hab. Piotr Aszyk, Akademia Katolicka w Warszawie
Ks. prof. UAM dr hab. Andrzej Bohdanowicz, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. prof. dr hab. Janusz Bujak, Uniwersytet Szczeciński
Prof. AI dr hab. Piotr Duchliński, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Prof. dr Ivo Džinić, University of Zagreb (Croatia)
Ks. prof. dr hab. Zygfryd Glaeser, Uniwersytet Opolski
Ks. prof. dr hab. Piotr Jaskóła, Uniwersytet Opolski
Prof. dr Daniel Justel, Universidad Eclesiástica San Dámaso: Madrid (España)
Prof. dr Stephan Kampowski, Pontifical John Paul II Theological Institute for Marriage and Family Sciences in Rome (Italy)
O dr hab. Maksym Adam Kopiec, Pontifical University of. St. Anthony (Antonianum) in Rome (Italy)
Ks. prof. AP dr hab. Ryszard Kozłowski, Akademia Pomorska w Słupsku
Ks. dr Roman Mazur, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Ks. prof. dr hab. Andrzej Napiórkowski, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Ks. prof. UAM dr hab. Paweł Podeszwa, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. prof. UwB dr hab. Andrzej Proniewski, Uniwersytet w Białymstoku
Ks. prof. UAM dr hab. Andrzej Pryba, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. prof. dr hab. Stanisław Rabiej, Uniwersytet Opolski,
Prof. dr Thomas Rego, Universidad Adolfo Ibáñez (Chile)
Prof. dr Adrian Reimers, University of St. Thomas (USA)
Ks. prof. em. dr hab. Czesław Rychlicki, Uniwersytet im. Mikołaja Kopernika w Toruniu
Ks. dr hab. Tomasz Siemieniec, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II w Lublinie
Ks. prof. dr hab. Wojciech Szukalski, Uniwersytet im Adama Mickiewicza w Poznaniu
Prof. n. med. dr hab. Władysław Sinkiewicz, Collegium Medicum im. L. Rydygiera w Bydgoszczy
Ks. dr hab. Damian Wąsek, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Prof. dr hab. Krzysztof Wieczorek, Uniwersytet Śląski w Katowicach
Prof. dr João J. Vila-Chã, Pontifical Gregorian University (Gregoriana) in Roma (Italy)
Ks. dr Tadeusz Zadorożny, Holy Apostles College and Seminary (USA)

15 (2020)

Ks. prof. UO dr hab. Andrzej Anderwald, Uniwersytet Opolski
Dr René Balák, Slovakia
Ks. prof. dr hab. Antoni Bartoszek, Uniwersytet Śląski w Katowicach
Ks. prof. dr hab. Pawel Bortkiewicz, Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu
Prof. dr Ladislav Csontos, Trnava University, Slovakia
Ks. prof. US dr hab. Grzegorz Chojnacki, Uniwersytet Szczeciński
Prof. dr Ján Ďačok, Pontifical Gregorian University in Rome, Italy
Prof. dr John Grabowski, Catholic University of America in Washington, USA
Ks. prof. dr hab. Piotr Jaskóła, Uniwersytet Opolski
Ks. dr hab. Stanislaw Kozakiewicz, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Ks. dr hab. Ryszard Kozłowski, Akademia Pomorska w Słupsku
Ks. prof. PWTW dr hab. Zbigniew Kubacki, Collegium Bobolanum w Warszawie
Ks. prof. dr hab. Zdzisław Kupisiński, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II w Lublinie
Prof. René Micallef, Pontifical Gregorian University in Rome, Italy
Ks. prof. dr hab. Ireneusz Mroczkowski, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Ks. prof. dr hab. Maciej Olczyk, Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. dr hab. Kazimierz Papciak, Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Prof. dr Ian Randall, Cambridge, UK
Prof. dr hab. Jarosław Różański, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Ks. prof. UAM dr hab. Andrzej Pryba, Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. prof. UKSW dr hab. Tomasz Szyszka, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Prof. dr Inocent-Mária Szaniszló, Pontifical University of St. Thomas Aquinas (Angelicum) in Rome, Italy
Ks. prof. dr hab. Wojciech Szukalski, Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu
Dr Dominic White, Margaret Beaufort Institute of Theology in Cambridge, UK
Dr Agnes Wilkins, Worcester, UK
Ks. prof. dr hab. Tadeusz Dzidek, Akademia Muzyczna w Krakowie

14 (2019)

Ks. prof. UKSW dr hab. Grzegorz Bachanek –
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Dr José María Berlanga, Universidad Pontificia Comillas in Madrid
Ks. prof. AMuz dr hab. Jacek Bramorski – Akademia Muzyczna w Gdańsku
Prof. James Corkery – Papieski Uniwersytet Gregoriańskim, Rzym
Ks. dr hab. Tomasz Dutkiewicz – Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Ks. prof. dr hab. Zygfryd Gläser – Uniwersytet Opolski
Ks. prof. dr hab. Jerzy Gocko - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Prof. dr John Grabowski - The Catholic University of America
Ks. prof. UAM dr hab. Adam Kalbarczyk - Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Ks. prof. dr hab. Dariusz Kotecki - Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Dr hab. Ewelina Konieczna – Uniwersytet Śląski w Katowicach
Ks. prof. AP dr hab. Ryszard Kozłowski – Akademia Pomorska
Prof. dr hab. Krzysztof Leśniewski - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. prof. KUL dr hab. Jacenty Mastej - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. dr Jarosław Merecki - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Prof. dr hab. Andrzej Napiórkowski - Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Ks. prof. dr hab. Józef Naumowicz - Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Ks. prof. dr hab. Jan Orzeszyna - Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Ks. prof. UAM dr hab. Andrzej Pryba – Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. dr hab. Roman Słupek - Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Prof. dr hab. Krzysztof Stachewicz - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
O. prof. dr Inocent-Mária V. Szaniszló - Pontifical University of St Thomas Aquinas
Ks. prof. dr hab. Stefan Szymik - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. prof. dr hab. Norbert Widok - Uniwersytet Opolski
Ks. prof. dr Andrzej Wodka - Accademia Alfonsiana, Rzym

13 (2018)

Dr José María Berlanga, Universidad Pontificia Comillas in Madrid
Ks. dr hab. Roman Buchta – Uniwersytet Śląski w Katowicach
Ks. Dr Joseph Carola - Papieski Uniwersytet Gregoriańskim, Rzym
Ks. prof. dr hab. Radosław Chałupniak – Uniwersytet Opolski
Ks. dr hab. Wiesław Dąbrowski - Istituto Superiore di Scienze Religiose „Fides et Ratio”, L`Aquila
Ks. hab. dr hab. Tadeusz Dzidek - Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Prof. dr Cyril Hišem - Katolicki Uniwersytet w Rużomberku
Prof. Cayetana Heidi Johnson - Universidad en Internet de México
Ks. prof. KUL dr hab. Przemysław Kantyka - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. prof. UPIPII dr hab. Tadeusz Kałużny - Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Dr Maksym Adam Kopiec - Pontificia Universita Antonianum, Roma
Ks. prof. dr hab. Dariusz Kotecki - Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Ks. prof. dr hab. Janusz Kręcidło - Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Ks. prof. UMK dr hab. Krzysztof Krzemiński - Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Ks. prof. KUL dr hab. Zdzisław Kupisiński - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Dr Rudolf Kutschera - John Felice Rome Center/Loyola University Chicago
Prof. KUL dr hab. Krzysztof Leśniewski - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. dr hab. Waldemar Linke - Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Ks. prof. KUL dr hab. Jacenty Mastej - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. prof. dr hab. Jarosław Moskałyk - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks prof. KUL dr hab. Sławomir Pawłowski - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Prof. dr hab. Romuald Piekarski – Uniwersytet Gdański
Prof. dr hab. Aleksander Prokopski – Politechnika Wrocławska
O. dr Paweł Sambor - l'Institut Catholique de Paris
Ks. dr hab. Roman Słupek - Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Ks. prof. dr hab. Jan Szpet - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. prof. dr hab. Manfred Uglorz – Uniwersytet Śląski w Katowicach
Ks. prof. dr hab. Norbert Widok - Uniwersytet Opolski

12 (2017)

Dr. Mojżesz Asaah Awinongya SVD - Philosophisch-Theologische Hochschule in Sankt Augustin, Niemcy
Ks. prof. UŚ dr hab. Antoni Bartoszek - Uniwersytet Śląski w Katowicach
Prof. dr Achim Buckenmaier - Pontifical Lateran University, Rzym
Ks. dr Andrzej Dobrzyński - Ośrodek Dokumentacji i Studium Pontyfikatu Jana Pawła II
Ks. prof. dr hab. Tadeusz Dzidek - Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Ks. prof. dr hab. Jan Górski - Uniwersytet Śląski w Katowicach
Ks. prof. UKSW dr hab. Józef Grzywaczewski – Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Ks. dr hab. Wojciech Szukalski - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. dr hab. Paweł Kiejkowski - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. prof. UMK dr hab. Krzysztof Krzemiński - Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
O. prof. dr hab. Bogusław Kochaniewicz OP - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
O. prof. dr hab. Ireneusz Ledwoń - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Prof. dr Francisco José López Sáez - Universidad Pontificia Comillas in Madrid.
Prof. Michael J. Mikoś - University of Wisconsin–Milwaukee
Ks. prof. UKSW dr hab. Leszek Misiarczyk – Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Ks. prof. UAM dr hab. Mariusz Olczyk - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. prof. dr hab. Mieczysław Ozorowski - Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Ks. prof. dr hab. Marek Pyc - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. prof. dr hab. Jan Słomka – Uniwersytet Śląski w Katowicach
Prof. dr Ignacio Serrada Sotil - Instituto Superior de Ciencias Religiosas
Prof. dr hab. Krzysztof Stachewicz - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. dr hab. Wojciech Szukalski - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. dr hab. Zbigniew Wanat - Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Prof. dr Ralph Weimann - Domuni Universitas, Bruksela
Prof. dr hab. Krzysztof Wieczorek – Uniwersytet Śląski w Katowicach
Prof. dr hab. Andrzej Wierciński – Uniwersytet Warszawski
Ks. prof. dr hab. Włodzimierz Wołyniec - Ateneo Romano della Santa Croce
Ks. dr hab. Tadeusz Zadykowicz Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. dr hab. Sławomir Zieliński - Uniwersytet Śląski w Katowicach

11 (2016)

Dr Anna Abram, Margaret Beaufort Institute of Theology in Cambridge
Prof. dr hab. Stanisław Achremczyk - Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Ks. dr hab. Andrzej Anderwald, prof. UO – Uniwersytet Opolski
Ks. dr Stanisław Bazyliński - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. dr hab. Jacek Bramorski - Akademia Muzyczna w Gdańsku
Ks. prof. dr hab. Radosław Chałupniak - Uniwersytet Opolski
Ks. dr hab. Konrad Glombik – Uniwersytet Opolski
Prof. dr Massimo Grilli – Uniwersytet w Genewie
Ks. prof. dr hab. Ryszard Hajduk - Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Ks. dr hab. Marek Karczewski, prof. UWM - Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Ks. prof. dr hab. Witold Kawecki - Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Ks. prof. dr hab. Wolfgang Klausnitzer – Uniwersytet Julius-Maximillians w Würzburgu
Ks. prof. dr hab. Dariusz Kotecki - Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Ks. Dr Edmund Kowalski - Accademia Alfonsiana, Rzym
Ks. dr hab. Zbigniew Kubacki, prof. PWTW - Papieski Wydział Teologiczny w Warszawie
Ks. dr hab. em. Bernard Kołodziej, prof. UAM - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. prof. dr hab. Jerzy Myszor - Uniwersytet Śląski w Katowicach
Ks. prof. dr hab. Janusz Kręcidło - Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Prof. zw. dr hab. Stanisław Obirek
Dr Sean Ryan, University of London
Ks. prof. dr hab. Jan Słomka - Uniwersytet Śląski w Katowicach
O. dr Wojciech M. Stabryła - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. prof. dr hab. Jan Szpet - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. prof. dr hab. Mariusz Szram - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. dr hab. Stefan Szymik - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. dr hab. Andrzej Uciecha - Uniwersytet Śląski w Katowicach
Ks. prof. dr hab. Ireneusz Werbiński - Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Ks. prof. dr hab. Norbert Widok - Uniwersytet Opolski

10 (2015)

Ks. dr hab. Tadeusz Dzidek , prof. UPJPII - Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Ks. dr hab. Sławomir Zieliński - Uniwersytet Śląski w Katowicach
Ks. dr hab. Ryszard Hajduk , prof. UWM - Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Ks. prof. dr hab. Edward Wiszowaty - Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Prof. dr Stefan Iloaie - Universitatea Babeș-Bolyai, Cluj-Napoca, Rumunia
Prof. dr Cristian Sonea - Universitatea Babeș-Bolyai, Cluj-Napoca, Rumunia
Ks. dr hab. Wojciech Szukalski , prof. UAM - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Prof. dr. Jürgen Werbick - Universität Münster
Ks. dr hab. Jacek Kempa - Uniwersytet Śląski w Katowicach
Prof. dr hab. Michael Gabel - Universität Erfurt
Dr hab. Wojciech Gajewski , prof. UG – Uniwersytet Gdański
O. prof. dr hab. Ryszard Sikora - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. dr hab. Dariusz Kotecki - Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Prof. dr Roman Siebenrock - Universität Innsbruck
Ks. dr hab. Stefan Szymik - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Prof. dr hab. Michał Wojciechowski – Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Ks. prof. dr hab. Stanisław Rabiej - Uniwersytet Karola w Pradze
Ks. dr hab. Paweł Kiejkowski - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. dr hab. Andrzej Anderwald , prof. UO – Uniwersytet Opolski
Ks. Dr hab. Jan Perszon - Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Ks. dr hab. Józef Urban , prof. UO – Uniwersytet Opolski
Ks. dr hab. Andrzej Pietrzak - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. prof. dr hab. Jan Górski - Uniwersytet Śląski w Katowicach
O. prof. dr hab. Bogusław Kochaniewicz OP - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. dr hab. Jacenty Mastej - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. prof. dr hab. Artur Malina – Uniwersytet Opolski
Ks. prof. dr hab. Andrzej Piotr Perzyński - Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

9 (2014)

Dr hab. Stanisław Achremczyk - Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Prof. dr Józef Bunar - Facultad de Teología “San Pablo”, Cochabamba, Bolivia
Prof. dr Stefan Iloaie - Universitatea Babeș-Bolyai, Cluj-Napoca, Rumunia
Ks. prof. dr hab. Jerzy Gocko - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Bp. dr hab. Marcin Hintz , prof. ChAT – Chrześcijańska Akademia Teologiczna w Warszawie
Prof. dr. Alberto Mingo Kaminouchi - Institute Superior de Ciencias Morales, Madrid
Ks. dr hab. Krystian Kałuża - Uniwersytet Opolski
Ks. dr hab. Krzysztof Kaucha , prof. KUL - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
O. dr hab. Jacek Kiciński , prof. PWT - Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Dr hab. Marek Kita - Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Ks. dr hab. Stanisław Kozakiewicz - Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Ks. dr hab. Zdzisław Kupisiński , prof. KUL - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. dr hab. Marek Lis , prof. UO – Uniwersytet Opolski
Ks. dr hab. Jacenty Mastej - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Dr Gerhard Marschütz - Universität Wien
Ks. dr hab. Erwin Mateja , prof. UO – Uniwersytet Opolski
Ks. prof. dr hab. Piotr Morciniec – Uniwersytet Opolski
Dr hab. Katarzyna Parzych-Blakiewicz , prof. UWM - Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Prof. dr. Joachim Piepke - Philosophisch-Theologische Hochschule SVD St. Augustin
O. prof. dr Dariusz Piwowarczyk – Uniwersytet Jagielloński
O. prof. dr hab. Roland Preis
Ks. prof. dr hab. Marek Pyc - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. dr hab. Marek Skierkowski , prof. UKSW Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Ks. dr hab. Stefan Szymik , prof. KUL - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. prof. dr hab. Zbigniew Wanat - Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Ks. dr hab. Waldemar Wesoły , prof. UWM - Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Ks. prof. dr hab. Jan Wiśniewski - Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Ks. prof. dr hab. Włodzimierz Wołyniec - Ateneo Romano della Santa Croce

8 (2013)

Ks. dr hab. Roman Bogacz - Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Prof. dr hab. Clemens Breuer - Philosophisch-Theologische Hochschule St. Pölten, Austria
Ks. dr hab. Jacek Bramorski - Akademia Muzyczna w Gdańsku
Ks. dr hab. Dariusz Dziadosz - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. dr hab. Jerzy Gocko , prof. KUL - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. prof. dr hab. Wacław Gubała – Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Ks. dr hab. Jan Kochel , prof. UO – Uniwersytet Opolski
Ks. dr hab. Piotr Łabuda - Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie Ks. dr hab. Zdzisław Janiec , prof. KUL - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. dr hab. Grzegorz Jaśkiewicz
Ks. dr hab. Bernard Kołodziej, em. prof. UAM - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. prof. dr hab. Krzysztof Konecki - Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Ks. prof. dr hab. Antoni Misiaszek - Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Ks. prof. dr hab. Jerzy Misiurek - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. dr hab. Maciej Olczyk - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. prof. dr hab. Jan Orzeszyna - Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Ks. prof. dr hab. Joachim Piegsa – Universität Augsburg
Ks. prof. dr Marek Raczkiewicz - Accademia Pontificio, Madrid
Ks. prof. dr hab. Ireneusz Werbiński - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. dr hab. Waldemar Wesoły , prof. UWM - Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Ks. dr hab. Norbert Widok , prof. UO – Uniwersytet Opolski
Ks. dr hab. Tadeusz Zadykowicz - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

6-7 (2011-2012)

Ks. prof. dr hab. Piotr Morciniec - Uniwersytet Opolski
Prof. dr hab. Krystian Wojaczek - Uniwersytet Opolski
Ks. prof. dr hab. Piotr Jaskóła - Uniwersytet Opolski
Ks. dr hab. Andrzej Anderwald, prof. UO – Uniwersytet Opolski
Ks. dr hab. Katarzyna Parzych-Blakiewicz , prof. UWM - Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Ks. prof. dr hab. Jan Orzeszyna - Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Ks. prof. dr hab. Jerzy Gocko - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. dr hab. Zdzisław Kupisiński , prof. KUL - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Polityka antyplagiatowa

POLITYKA ANTYPLAGIATOWA


System antyplagiatowy: Plagiat stanowi naruszenie osobistych praw autorskich polegające na przywłaszczeniu całości lub części cudzego utworu i opublikowaniu go pod własnym nazwiskiem. Skopiowanie swojego utworu w celu poszerzenia dorobku naukowego stanowi autoplagiat. Plagiat jest czynnością karalną.

W przypadku wykrycia plagiatu redakcja poinformuje o sprawie instytucję, w której afiliowany jest autor, recenzentów oraz osoby poszkodowane. Ponadto redakcja zamieści informację na ten temat na stronie internetowej czasopisma i/lub w wersji drukowanej.

W celu zapobiegania plagiatowi Redakcja czasopisma „Studia Nauk Teologicznych” korzysta z oprogramowania iThenticate należącego do firmy Turnitin – globalnego dostawcy usług technologicznych dla nauki i edukacji. System pozwala sprawdzić domniemane podobieństwo tekstu z miliardami źródeł internetowych oraz tekstami zdeponowanymi przez wydawców korzystających z Similarity Check.

Dane badawcze: Redakcja nie gromadzi danych badawczych, a przedstawienie planu zarządzania danymi badawczymi nie stanowi wymogu publikacji artykułu. Przez dane badawcze redakcja rozumie zarejestrowane materiały o charakterze faktograficznym (w postaci liczbowej, tekstowej, graficznej czy dźwiękowej), powszechnie uznawane przez społeczność naukową za niezbędne do oceny wyników badań naukowych. W określonych okolicznościach autorzy mogą jednak zostać poproszeni o przedstawienie danych badawczych, również już po opublikowaniu artykułu.



Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji