Artykuł ma na celu omówienie nieurzędowych nazw miejscowych jako form odmiennych od nazw oficjalnych, analizę ich cech strukturalnych i semantycznych oraz wskazanie ich historycznego świadectwa. Nieurzędowe chińskie nazwy miejscowe, „przezwiska miejscowe” czy „nazwy pochwalne miast” nie powinny być definiowane jako nietypowe i nieformalne, ponieważ obecnie są one w Chinach bardzo popularne i wykorzystuje się je w sytuacjach formalnych. Są one nadawane przede wszystkim ważnym jednostkom miejskim, zyskującym społeczne uznanie. Większość z nich jest skonstruowana z dwóch członów. Człon pierwszy to człon odróżniający, a człon drugi to człon generyczny czy utożsamiający. Człony generyczne to terminy: ‘miasto’, ‘stolica’, ‘rzeka’, ‘góra’, ‘wyspa’ itp., a człony odróżniające nawiązują do roślin, zwierząt, minerałów, produktów lokalnych itp. Chińskie „nazwy pochwalne miast” są wykorzystywane przy różnych okazjach, mają zróżnicowaną dystrybucję i różny poziom stabilności. W artykule omówiono tylko część z nich, te o stosunkowo wysokiej częstości użycia, znacznej stabilności i wyraźnej akceptacji społecznej.