Nauki Humanistyczne i Społeczne

Rocznik Historii Prasy Polskiej

Zawartość

Rocznik Historii Prasy Polskiej | 2021 | t. 24 | No 1

Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

Artykuł zawiera analizę bibliometryczną i zwięzły przegląd dorobku Krzysztof Woźniakowskiego. W latach 1973–2020 Autor opublikował 209 prac naukowych, w tym 18 monografii i redakcji, 144 oryginalne artykuły i rozprawy oraz 47 haseł słownikowych, sprawozdań, recenzji i wypowiedzi popularnonaukowych.
Przejdź do artykułu

Bibliografia

1. Góra B., Woźniakowski K., Bibliografia jawnych druków polskojęzycznych Generalnego Gubernatorstwa 1939–1945, Kraków 2008.
2. Kolasa W.M., Historiografia prasy polskiej (do 1918 roku): naukometryczna analiza dyscypliny 1945–2009, Kraków 2013.
3. Kolasa W.M., Woźniakowski K., Rogoż M., Prasa dla dzieci i młodzieży 1824–1918. T. 1: Dzieje wydawnicze, Kraków 2018.
4. Rogoż M., Woźniakowski K., Kwiecień S., P rasa dla dzieci i młodzieży 1824–1918. T. 2: Zawartość. Dodatki prasowe. Prasa religijna, Kraków 2018.
5. Stępień M., Polska lewica literacka, Warszawa 1985.
6. Tyszkiewicz B., Krzysztof Woźniakowski, [w:] Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku, Pracownia Dokumentacji Literatury Współczesnej Instytutu Badań Literackich PAN 2020, http://nplp.pl/artykul/krzysztof‑wozniakowski/ [dostęp: 6.01.2021].
7. Woźniakowski K., Marginalia i obrzeża: szkice o zapomnianych konspiracyjnych tomikach poetyckich lat 1939–1945, Opole 2013.
8. Woźniakowski K., Między ubezwłasnowolnieniem a opozycją: Związek Literatów Polskich w latach 1949–1959, Kraków 1990.
9. Woźniakowski K., Polska literatura Wileńszczyzny 1944–1984, Wrocław 1985.
10. Woźniakowski K., Polskie czasopiśmiennictwo uchodźcze na Węgrzech 1939–1945, Opole 2016.
11. Woźniakowski K., Polskojęzyczna prasa gadzinowa czasów okupacji hitlerowskiej 1939– 1945: studia i szkice zebrane, Opole 2014.
12. Woźniakowski K., Polskojęzyczna prasa gadzinowa w tzw. Starej Rzeszy (1939–1945), Kraków 2001.
13. Woźniakowski K., Prasa, kultura, wojna: studia z dziejów czasopiśmiennictwa, kultury literackiej i artystycznej lat 1939–1945, Kraków 1999.
14. Woźniakowski K., Prasa, kultura, wojna: studia z dziejów czasopiśmiennictwa, kultury literackiej i artystycznej lat 1939–1945. Ser. 2, Kraków 2005.
15. Woźniakowski K., W kręgu jawnego piśmiennictwa literackiego Generalnego Gubernatorstwa (1939–1945), Kraków 1997.
16. Woźniakowski K., W kręgu życia kulturalnego polskiego wojennego uchodźstwa na Węgrzech 1939–1945. Studia i szkice, Kraków 2018.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Władysław Marek Kolasa
1
ORCID: ORCID

  1. Instytut Nauk o Informacji, Uniwersytet Pedagogiczny im. KEN, ul. Podchorążych 2, 30-084 Kraków
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

Artykuł ma na celu analizę problematyki związanej z człowiekiem, jego pochodzeniem i zróżnicowaniem fizycznym i kulturowym w wyobrażeniach autorów „Biblioteki Warszawskiej” w latach 1841–1864. Badany okres to epoka przed darwinowskim przełomem w naukach przyrodniczych, gdy antropologia dopiero wyodrębniła się z historii naturalnej i nadal była obszarem badawczym o zakresie niedoprecyzowanym. Jednocześnie był to czas dominacji idei romantycznych, które wpływały także na teksty o ambicjach naukowych.
Przejdź do artykułu

Bibliografia

1. Hombek D., Dzieje prasy polskiej: wiek XVIII, Kielce 2016.
2. Jasiewicz Z., Początki etnologii/antropologii kulturowej w Polsce. Poszukiwanie nazw dla zainteresowań badawczych i rodzącej się dyscypliny, [w:] Antropolog wobec współczesności, Warszawa 2009, s. 36–51.
3. Kłoskowska A., Socjologiczne i filozoficzne koncepcje „Biblioteki Warszawskiej” w pierwszym dziesięcioleciu pisma (1841–1850), „Przegląd Nauk Historycznych i Społecznych” t. 7: 1956, s. 154–205.
4. Mazur J., „Biblioteka Warszawska” jako źródło informacji o piśmiennictwie polskim na Górnym Śląsku w latach 1841–1863, „Rocznik Historii Prasy Polskiej” 2005, z. 2, s. 139–163.
5. Popowicz K., Lamarkizm społeczny a rasizm i eugenika we Francji, Warszawa 2009, s. 117.
6. Serwatowski W., Pogląd na dzieje rodu ludzkiego ze stanowiska chrześcijańskiego, „Rocznik Towarzystwa Naukowego z Uniwersytetem Krakowskim połączonego” 1852, t. 22, s. 187–201.
7. Straszewska M., Czasopisma literackie w Królestwie Polskim w latach 1832–1848. Cz. 2: 1840–1848, Warszawa 1959.
8. Suchodolski B., Nauka, [w:] Polska XIX wieku. Państwo — Społeczeństwo — Kultura, Warszawa 1986.
9. Tucker A., Historiografia — ewolucyjna nauka o transmisji informacji, „Historyka” t. XXXIX (2009), s. 67–87.
10. Wójcik E., Wrona G., Zając R., Polish popular‑science magazines until 1939 — a historical outline and development, „Rocznik Historii Prasy Polskiej” 2019, z. 1 (53), s. 5–18.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Joanna Nowak
1
ORCID: ORCID

  1. Instytut Slawistyki PAN, Zakład Badań Narodowościowych, Pałac Działyńskich, Stary Rynek 78/79, 61-772 Poznań
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

Celem artykułu jest zobrazowanie i analiza zawartości „Biblioteki Warszawskiej” z lat 1864–1914 pod kątem problematyki związanej z wiedzą o pochodzeniu ludzkości i jej podziałach rasowych. Intensywny rozwój nauk przyrodniczych w omawianym okresie, w tym stopniowo torująca sobie drogę teoria ewolucji Charlesa Darwina, przyczyniły się do przemian światopoglądowych, które spowodowały odejście od idei romantycznych, nie zmieniły jednak europocentrycznego oglądu świata, a dodatkowo zrodziły tendencje ku hierarchizowaniu ludzi białych.
Przejdź do artykułu

Bibliografia

1. Amon O. Die natürlische Auslese beim Menschen. Auf Grund der anthropologischen Untersuchungen der Wehrpflichtigen in Baden und anderer Materialien, Jena 1893.
2. Bruck van den A.M., Die Deutschen. Unsere Menschheitgeschichte, Minden 1904.
3. Chochorowski J., Miedzy archeologią, antropologia i prehistorią — krakowskie środowisko naukowe w początkach działania Akademii Umiejętności (1873–1893) wobec problemów pochodzenia człowieka i jego kultury, „Historyka. Studia Metodologiczne” 2016, t. 46, s. 303–343.
4. Gumplowicz L., System socjologii, Warszawa 1887.
5. Kmiecik Z., Z dziejów czasopiśmiennictwa naukowego w Królestwie Polskim w latach 1864–1885, „Rocznik Historii Czasopiśmiennictwa Polskiego” 1970, nr 4, s. 487–503.
6. Krzywicki L., Ludy. Zarys antropologii etnicznej, Warszawa 1893.
7. Masłowski L., Prawo postępu. Studium przyrodniczo‑społeczne, Kraków 1872.
8. Mękarski S., O genezie „Biblioteki Warszawskiej” i jej charakterze w latach 1841–1863, „Pamiętnik Literacki” 1925, t. XXVI, s. 484–498.
9. Morawski Sz., Sądecczyzna, Kraków 1863.
10. Pawlicki S., Materializm wobec nauki, Kraków 1870.
11. Quatrefages J.L.A., L’espèce humaine, Paris 1877.
12. Szyszłło W., Przegląd dziejów przyrody. Studia filozoficzne, t. II, Warszawa 1872.
13. Wrona G., Polskie czasopisma popularnonaukowe w XIX wieku. Ewolucja formy i treści, „Rocznik Historii Prasy Polskiej” 2007, z. 2, s. 5–31.
14. Zasztowt L., Popularyzacja nauki w Królestwie Polskim 1864–1905, Wrocław 1989.
15. Żołędowska‑Król B., Karol Estreicher. Analiza publikacji na łamach „Biblioteki Warszawskiej”, [w:] Kultura książki i informacji: księga jubileuszowa dedykowana Profesor Elżbiecie Gondek, pod red. A. Pulikowskiego, Katowice 2017, s. 233–245.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Katarzyna Wrzesińska
1
ORCID: ORCID

  1. Instytut Slawistyki PAN, Zakład Badań Narodowościowych, Pałac Działyńskich, Stary Rynek 78/79, 61-772 Poznań
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

Na łamach wydawanego w latach 1886–1893 w Winonie „Wiarusa” publikowano w formie krótkich notatek wiadomości o polskich gazetach i czasopismach wydawanych na ziemiach podzielonej Polski. Informowano o pojawiających się nowych wydawnictwach periodycznych, odnotowywano zmiany zachodzące w poszczególnych tytułach, charakteryzowano ich zawartość, pisano o zmianach personalnych w redakcjach. Zajmowano się kwestiami ograniczania wolności słowa.
Przejdź do artykułu

Bibliografia

1. Bałabuch H., Kontrowersje w łonie władz carskich na tle konfliktu wokół „Gazety Lubelskiej” w latach 1887–1888, „Kwartalnik Historii Prasy Polskiej” 1999, z. 1. s. 27–35. 2. Bukowski A., Derdowski Hieronim, [w:] Słownik biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, t. 1, Gdańsk 1992, s. 320–322. 3. Bukowski A., Działalność literacka i społeczna H. Derdowskiego w Ameryce (1885–1902), Gdańsk 1961. 4. Bukowski A., Regionalizm kaszubski, Poznań 1950. 5. Cieślak T., Sylwetki mazurskie i kaszubskie, Warszawa 1967. 6. Frycie S., „Tydzień” piotrkowski jako czasopismo społeczno‑literackie, „Rocznik Naukowo‑Dydaktyczny Studium Terenowego Krakowskiej WSP w Rzeszowie. Nauki Humanistyczne” 1964, z. 1, s. 37–141. 7. Janke S., Derdowski, Gdańsk 2002. 8. Mańkowski A., Piśmiennictwo polskie na Warmii, „Gazeta Olsztyńska” 1923, nr 97 (5 V). 9. Ramułt S., Statystyka ludności kaszubskiej, Kraków 1899. 10. Szulist W., Kaszubi w Ameryce. Szkice i materiały, Wejherowo 2005.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Grażyna Gzella
1
ORCID: ORCID

  1. Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

Artykuł przedstawia tygodnik „Głos Polski” wydawany w Tarnopolu. Przybliżono wydania z lat 1904–1914 pod względem występowania pojęcia niepodległość oraz przedstawiono rozważania związane z oświatą, gospodarką i kulturą, w kontekście których niepodległość odgrywała kluczową rolę. Pismo politycznie było związane z Narodową Demokracją.
Przejdź do artykułu

Bibliografia

Prasa

„Głos Polski” 1904–1914

Opracowania


Dawidowicz A., Rola prasy w rozwoju Narodowej Demokracji (1893–1939), [w:] Polityka i politycy w prasie XX i XXI wieku, red. M. Dajnowicz, A. Miodowski, Białystok 2016.
Jakubowska U., Prasa narodowej demokracji w dobie zaborów, Warszawa – Łódź 1988.
Jarowiecki J., Prasa lwowska w sobie popowstaniowej, [w:] Kraków – Lwów: książki, czasopisma, biblioteki XIX i XX wieku, t. 3, red. J. Jarowiecki, Kraków 1996.
Jarowiecki J., P rasa ugrupowań politycznych we Lwowie w okresie autonomii galicyjskiej (1867–1918), [w:] Kraków – Lwów: książki, czasopisma, biblioteki XIX i XX wieku, t. 5, red. J. Jarowiecki, Kraków 2001.
Kilian S., Myśl edukacyjna Narodowej Demokracji w latach 1918–1939, Kraków 1997.
Koziełło T., Oblicze ideowo‑polityczne „Przeglądu Wszechpolskiego” 1922–1926, [w:] Prasa narodowej demokracji 1886–1939, red. A. Dawidowicz, E. Maj, Lublin 2010.
Kulak T., Konstytucja 3 Maja w ideologii i praktyce politycznej Narodowej Demokracji, „Acta Universitatis Wratislaviensis”, no 1502, Historia, CX, 1993.
Kulak T., Tadeusz Kościuszko w ideologii i politycznym oddziaływaniu obozu narodowego, [w:] Powstanie Kościuszkowskie i jego Naczelnik. Historia i tradycja, red. T. Kulak, M. Frančić, Kraków 1996.
Lubczyńska A., Działalność wydawnicza Narodowej Demokracji w Galicji w dobie autonomii (1892–1914), Pruszcz Gdański 2016.
Maj E., Komunikowanie polityczne Narodowej Demokracji 1918–1939, Lublin 2010.
Maj E., Powstaniec czy polski self‑made man. Definiowanie drogi do niepodległości w myśli politycznej Narodowej Demokracji, [w:] „ Piekło i niebo Polaków”. Powstania narodowe, bunty i rewolucje. Inspiracje — kontynuacje — spory — pamięć, red. T. Sikorski, M. Śliwa, A. Wątor, Kraków 2014.
Myśliński J., Prasa polska w Galicji w dobie autonomicznej (1867–1918), [w:] Prasa polska w latach 1864–1918, red. J. Łojek, Warszawa 1976.
Myśliński J., Studia nad polską prasą społeczno‑polityczną w Zachodniej Galicji 1905– 1914, Warszawa 1970.
Nicieja S.S., Kresowa Atlantyda. Historia i mitologia miast kresowych, t. 1: Lwów, Stanisławów, Tarnopol, Brzeżany, Borysław, Opole 2012.
Szablicka‑Żak J., Janik M., Nauczyciel, żołnierz, polityk…, różne oblicza Jana Zamorskiego, „Gronie: historia — kultura — sztuka” 2010, nr 9.
Wapiński R., Sejm Czteroletni i Konstytucja 3 Maja w endeckiej myśli politycznej, [w:] Sejm Czteroletni i jego tradycje, red. J. Kowecki, Warszawa 1991.
Wątor A., Na galicyjskim Podolu. Praca narodowa i oświatowa w relacjach uczestników do roku 1914, Szczecin 2018.
Wątor A., Narodowa Demokracja w Galicji do 1918 roku, Szczecin 2002.
Wątor A., Słownik działaczy Narodowej Demokracji w Galicji, Szczecin 2008.
Werner M., Powstanie styczniowe w opinii liderów Narodowej Demokracji do 1914 roku, „Studia Historyczne” 2014, z. 3 (227).
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Arkadiusz Maślach
1
ORCID: ORCID

  1. Lublin
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

„Płomyczek Afrykański” to dziecięcy dodatek do wydawanego w Nairobi tygodnika „Polak w Afryce”. W oparciu o zbiór egzemplarzy z lat 1943–1945 (45 numerów) scharakteryzowano zarówno zawartość treściową czasopisma (uwzględniając tematykę, typy tekstów i stronę graficzną), krąg autorów, jak i wszelkie inne możliwe do odtworzenia fakty związane z jego edycją i recepcją.
Przejdź do artykułu

Bibliografia

Źródła

„Płomyczek Afrykański”, dodatek dwutygodniowy do „Polaka w Afryce”, numery 1–45 (od 31 marca 1943 do 10 czerwca 1945).
„Książka Polska na Uchodźctwie”, dodatek dwutygodniowy do „Polaka w Afryce”, numery 3 i 4 (oba sygnowane datą 15 lipca 1943).
Balicki J., Maykowski S., Pieśń o ziemi naszej. Piąty rok nauki języka polskiego w szkołach powszechnych, Lwów 1933.
Wysłouchowa M., Seweryn Goszczyński, Lwów 1896.

Opracowania

Bar J., Tanzania. Państwo i społeczeństwo (od kolonializmu do współczesności), Kraków 2020.
Białas T., Liga Morska i Kolonialna 1930–1939, Gdańsk 1983.
Brzeziński J., Piśmiennictwo harcerskie w Afryce, „Skaut” 1945, nr 10, 353–355.
Bugaj T., Dzieci polskie w krajach pozaeuropejskich 1939–1949, Jelenia Góra 1982.
Chojnacki W., Uwagi szczegółowe do pracy Jana Kowalika „Bibliografia czasopism polskich wydanych poza granicami kraju od września 1939 roku”, „Studia Polonijne” 1982, t. 5, s. 279–303.
Z mrozów Syberii pod słońce Afryki. W 70. rocznicę przybycia polskich Sybiraków do Afryki Wschodniej i Południowej, red. H. Chudzio, Kraków 2012.
Degórski M., Setna rocznica urodzin dr hab. Z. Wójcik, „Przegląd Geograficzny” 2015, nr 87, s. 188–191.
Dobrowolski R., Obraz Afryki w świetle katolickich czasopism misyjnych i publicystyki kolonialnej w Polsce lat międzywojennych, „Przegląd Socjologiczny” 1975, s. 179–222.
Hejczyk A., Sybiracy pod Kilimandżaro. Tengeru — polskie osiedle w Afryce Wschodniej we wspomnieniach jego mieszkańców, Rzeszów – Kraków 2013.
Korabiewicz W., Gdzie słoń a gdzie Polska, Warszawa 1980.
Królikowski Ł.Z., Skradzione dzieciństwo, Kraków 1991.
Lewandowska S., Prasa polskiej emigracji wojennej 1939–1945, Warszawa 1993.
Małkowski A., Jak skauci pracują, Kraków 1914.
Michalska I., Międzywojenne periodyki Związku Nauczycielstwa Polskiego dla dzieci jako pomoc w pracy szkolnej, „Przegląd Historyczno‑Oświatowy” 2015, nr 3/4, s. 99–112.
Modlin R., Malachite Lion. A Travel Adventure in Kenia, Bloomington 2006.
Pawełczak M., Kenia, Warszawa 2004.
Popławski B., Hic sunt leones. Analiza percepcji przestrzeni Afryki we wspomnieniach Polaków, „Przegląd Humanistyczny” 2015, nr 4, s. 163–172.
Pratt M.L., Imperialne spojrzenie. Pisarstwo podróżnicze a transkulturacja, Kraków 2010.
Rogoż M., Czasopisma dla dzieci i młodzieży Instytutu Wydawniczego „Nasza Księgarnia” w latach 1945–1989: studium historycznoprasowe, Kraków 2009.
Szeląg Z., Czasopisma dziecięce w latach II wojny światowej na obczyźnie, [w:] Pół wieku przyjaźni z dzieckiem i szkołą 1921–1971, red. S. Aleksandrzak, Warszawa 1972, s. 55–59.
Zins H., Polacy w Afryce Wschodniej, Lublin 1978.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Michał Rogoż
1
ORCID: ORCID

  1. Instytut Nauk o Informacji Uniwersytet Pedagogiczny im. KEN, ul. Podchorążych 2, 30-084 Kraków
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

Przedmiotem artykułu był proces konstruowania paradygmatu prasoznawstwa. Autor przypomniał polskich uczonych i ich poglądy dotyczące metodologii badań prasy i innych mediów. Doszedł do wniosku, że najistotniejszy wkład w sformułowanie paradygmatu prasoznawstwa miał Mieczysław Kafel. Niemniej jednak jego koncepcja nie zyskała akceptacji wszystkich badaczy, co skutkuje tym, że polskie prasoznawstwo/ medioznawstwo do czasów współczesnych charakteryzuje się dużym zróżnicowaniem paradygmatycznym.
Przejdź do artykułu

Bibliografia

1. Budzyk K., Niektóre problemy metodologiczne badań prasoznawczych, „Prasa Współczesna i Dawna” 1958, nr 3.
2. Budzyk K., Z badań nad prasą współczesną i czytelnictwem, „Przegląd Humanistyczny” 1957, t. 1, nr 3.
3. Butkiewicz T., Z problemów badań historycznoprasowych, „Kwartalnik Prasoznawczy” 1957, nr 3.
4. Cieślikowa A., Historia mediów na łamach „Zeszytów Prasoznawczych”, [w:] Z eszyty Prasoznawcze. Analiza zawartości [1957–2012]. Metody — tematy — autorzy, red. M. Kawka, R. Filas, P. Płaneta, Kraków 2016. 5. 6. 5. Cieślikowa A., Walery Pisarek (1931–2017), „Rocznik Historii Prasy Polskiej” 2018, nr 2.
6. Czajkowska M., Pamięci Mieczysława Kafla, „Zeszyty Prasoznawcze” 1971, nr 2.
7. Dubiel P., 40 lat wespół z Profesorem Marianem Tyrowiczem (1901–1990), „Kwartalnik Historii Prasy Polskiej” 1991, nr 1.
8. Dubiel P., Goban‑Klas T., Pisarek W., Prasoznawstwo polskie — tradycje, dorobek, perspektywy, „Zeszyty Prasoznawcze” 1974, nr 3.
9. Dzieje Uniwersytetu Warszawskiego po 1945, red. nauk. P.M. Majewski, Warszawa 2016.
10. Encyklopedia wiedzy o prasie, red. J. Maślanka, Wrocław 1976.
11. Filas R., Odkrywanie prasoznawstwa, czyli co i jak badać?, [w:] Zeszyty Prasoznawcze. Analiza zawartości [1957–2012]. Metody — tematy — autorzy, red. M. Kawka, R. Filas, P. Płaneta, Kraków 2016.
12. Golka B., Mieczysław Kafel (1912–1971), „Rocznik Historii Czasopiśmiennictwa Polskiego” 1972, t. 11, nr 1.
13. Historia prasy polskiej a kształtowanie się kultury narodowej, t. 1: Warszawa 1967, t. 2: Warszawa 1968.
14. Internetowa witryna IAMCR. https://iamcr.org/in‑retrospect/preparation.
15. Kafel M., Prasoznawstwo jako nowy kierunek badań naukowych, „Prasoznawstwo” 1956, nr 1.
16. Kafel M., Prasoznawstwo. Wstęp do problematyki, Warszawa 1966.
17. Kafel M., Prasoznawstwo. Wstęp do problematyki, Warszawa 1969.
18. Kafel M., Wstęp do prasoznawstwa, Warszawa 1959.
19. Kersten A., W sprawie badań nad początkami prasy polskiej, „Kwartalnik Historyczny” 1963, nr 1.
20. Kmiecik Z., Wspomnienia o Józefie Skrzypku, „Kwartalnik Historii Prasy Polskiej” 1977, t. 16, nr 2.
21. Kniagininowa M., Pisarek W., Poradnik językowy. Podręcznik dla pracowników prasy, radia i telewizji, wyd. I Kraków 1965, wyd. II Kraków 1969.
22. Kniagininowa M., Pisarek W., Język wiadomości prasowych, Biblioteka Wiedzy o Prasie. Seria B, t. 9, Kraków 1966.
23. Kniagininowa M., Pisarek W., Wyrazy i zdania reportażu, Materiały OBP, z. 3, Kraków 1969.
24. Kolasa W.M., Pół wieku z prasą i książką, „Rocznik Historii Prasy Polskiej” 1999, z. 2.
25. Kolasa W.M., Selekcyjna bibliografia publikacji Sylwestra Dzikiego za lata 1958–2012, „Zeszyty Prasoznawcze” 2012, nr 4.
26. Kozak J., Doktorat honoris causa profesora doktora Mariana Tyrowicza, „Zeszyty Prasoznawcze” 1989, nr 1, s. 163–164.
27. Krasicki I., O krakowskim Ośrodku Badań Prasoznawczych, „Biuletyn Prasoznawczy” 1957, nr 1.
28. Kronika Krakowskiego Ośrodka Badań Prasoznawczych, „Prasa Współczesna i Dawna” 1958, nr 1.
29. Krzywobłocka B., Prasa jako źródło historyczne, „Kwartalnik Prasoznawczy” 1957, nr 3.
30. Kuhn T.S., Struktura rewolucji naukowych, tłum. H. Ostromęcka, red. i posłowie S. Amsterdamski, Warszawa 1968.
31. Lam A., Wiedza o prasie a wiedza o książce, „Kwartalnik Prasoznawczy” 1958, nr 1–2.
32. Lankau J.E., Prasa staropolska na tle rozwoju prasy w Europie (1513–1729), Kraków 1960.
33. Lenin W.I., Od czego zacząć?, [w:] Lenin o prasie: wybór z pism, wybór tekstów i wstęp I. Tetelowska, Warszawa – Kraków 1970.
34. Lenin W.I., Projekt oświadczenia redakcji pism „Iskra” i „Zaria”, [w:] Lenin o prasie: wybór z pism, wybór tekstów i wstęp I. Tetelowska, Warszawa – Kraków 1970.
35. Metody i techniki badawcze w prasoznawstwie, pod red. M. Kafla, t. 1–3, Warszawa 1969– 1971.
36. Mielczarek T., Początki polskich badań prasoznawczych, „Rocznik Historii Prasy Polskiej” 2018, z. 4.
37. Myśliński J., Pracownia Historii Czasopiśmiennictwa Polskiego XIX i XX wieku PAN (1958–1993), „Rocznik Historii Prasy Polskiej” 2002, z. 1.
38. Orsini‑Rosenberg S., Miejsce socjologii prasy w prasoznawstwie, „Kwartalnik Prasoznawczy” 1957, nr 2.
39. Orsini‑Rosenberg S., Pojęcie i problemy podstawowe związane z socjologią prasy, „Kwartalnik Prasoznawczy” 1957, nr 4.
40. Pamięci Ireny Tetelowskiej i Zenona Klemensiewicza, „Zeszyty Prasoznawcze” 1969, nr 3.
41. Profesor zw. dr hab. Walery Pisarek: językoznawca i medioznawca, „Zeszyty Prasoznawcze” 2017, nr 4.
42. Tetelowska I., Polska koncepcja prasoznawstwa, „Zeszyty Prasoznawcze” 1968, nr 1.
43. Tetelowska I., Próba określenia przedmiotu nauki o środkach masowego przekazu informacji, „Zeszyty Prasoznawcze” 1965, nr 1.
44. Tetelowska I., Szewczyk J., Marks i Engels o prasie, [w:] I. Tetelowska, Szkice prasoznawcze, Kraków 1972.
45. Tetelowska I., Trwałość leninowskich koncepcji prasy nowego typu. Wstęp do problematyki, „Zeszyty Prasoznawcze” 1968, nr 1.
46. Tyrowicz M., Zadania badawcze historii prasy polskiej, „Biuletyn Prasoznawczy” 1957, nr 2.
47. Wróbel A., Irena Tetelowska — żelazna dama, [w:] Przodownicy prasy, pod red. R. Wietoszki, Kraków 2013.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Tomasz Mielczarek
1
ORCID: ORCID

  1. Katedra Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytet Jana Kochanowskiego ul. Uniwersytecka 17, 25-406 Kielce
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

Przedmiotem artykułu jest analiza zawartości jednodniówek ciechocińskich, ukazujących się w 1910 roku. Według kolejności ukazywania się, były to: „Głos Ciechociński”, „Kinematograf Ciechociński”, „Jednodniówka Ciechocińska”, „Nowy Kinematograf Ciechociński”, „Zwierciadełko Ciechocińskie”, „Nowa Jednodniówka Ciechocińska”, „Bicz Ciechociński”, „Goniec Ciechociński”, „Kurier Ciechociński”, „Ciechociński List Otwarty”. Celem tych pism było informowanie czytelników o różnego rodzaju działaniach podejmowanych dla rozwoju uzdrowiska oraz ukazanie problemów, z którymi borykali się na co dzień jego mieszkańcy, jak i kuracjusze przebywający na leczeniu. Wydawcą jednodniówek ciechocińskich był warszawski dziennikarz Kazimierz Pollack.
Przejdź do artykułu

Bibliografia

Źródła

„Bicz Ciechociński” 1910.
Ciechocinek upada”!, „Zwierciadełko Ciechocińskie” 1910.
„Ciechociński List Otwarty” 1910.
„Głos Ciechociński” 1910.
„Nowa Jednodniówka Ciechocińska” 1910.
„Nowy Kinematograf Ciechociński” 1910.
Raczyński M., Materiały do historii Ciechocinka. Od zapoczątkowania budowy warzelników soli do wybuchu wielkiej wojny z 75 rysunkami i 3 planami, Warszawa 1935.
„Zwierciadełko Ciechocińskie” 1910.

Opracowania

Bednarz‑Grzybek R., Wychowanie zdrowotne w polskojęzycznych czasopismach uzdrowiskowych (1844–1914), Lublin 2018.
Bibliografia historii Polski XIX i XX wieku, t. 3: 1865–1918, red. S. Sempołowska, I. Ossowska, Warszawa 2000.
J. C. [J. Cygańska], Jednodniówka, [w:] Encyklopedia współczesnego bibliotekarstwa polskiego, red. K. Głombiowski, B. Świderski, H. Więckowska, Wrocław [i in.] 1976.
Garztecki S., Kazimierz Pollack: Ze wspomnień Starego Dziennikarza Warszawskiego, Warszawa 1961, „Zeszyty Prasoznawcze” 1962, nr 3, s. 121–122.
Jednodniówka, [w:] Encyklopedia wiedzy o książce, red. A. Birkenmajer, B. Kocowski, J. Trzynadlowski, Wrocław – Warszawa – Kraków 1971.
Korczyńska‑Derkacz M., Jednodniówki jako typ dokumentów życia społecznego. Zarys problematyki badawczej, „Studia o Książce i Informacji” 2008, t. 27.
Korzeniowski B.R., Kubiak Sz., Wolski J., Kultura i rozrywka w uzdrowisku, [w:] Ciechocinek. Dzieje uzdrowiska, red. Sz. Kubiak, Włocławek 2001.
Nocna A., Tak narodził się „Zdrój Ciechociński”, „Zdrój Ciechociński” 2007, nr 5.
Notkowski A., Z dziejów prasy polskiej na Kujawach Wschodnich do 1918 r., cz. 2, „Rocznik Historii Czasopiśmiennictwa Polskiego” 1971, z. 4.
Pollack K., Ze wspomnień starego dziennikarza warszawskiego, Warszawa 1961.
S. Dz. [S. Dziki], Jednodniówka, [w:] Encyklopedia wiedzy o prasie, red. J. Maślanka, Wrocław [i in.] 1976.
Więckowska H., Pliszczyńska H., Podręczny słownik bibliotekarza, Warszawa 1955.
Wojtysiak H., Jednodniówki jako osobliwy rodzaj wydawnictw ciągłych, „Biuletyn EBIB” 2012, nr 2, http://www.ebib.pl/images/stories/numery/129/129_wojtysiak.pdf [dostęp: 26.11.2019].

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Renata Bednarz-Grzybek
1
ORCID: ORCID

  1. Wydział Pedagogiki i Psychologii, Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, ul. Narutowicza 12, 20-004 Lublin
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

Artykuł prezentuje cel i genezę powstania rocznika — „Zeszytów Naukowych PUNO” Seria trzecia, edytowanych w Londynie przez Polski Uniwersytet na Obczyźnie w latach 2013–2020. Także jego opis formalno-wydawniczy, fundatorów. Na podstawie analizy zawartości jakościowej i ilościowej omawia specyfikę zamieszczanych w periodyku artykułów naukowych.
Przejdź do artykułu

Bibliografia

1. Chwastyk‑Kowalczyk J., „Technika i Nauka” — elitarne czasopismo Stowarzyszenia Techników Polskich w Wielkiej Brytanii, Kielce 2015.
2. Kowalik J., Bibliografia czasopism polskich wydanych poza granicami kraju od września 1939 roku, t. 1–5, Lublin 1976–1988.
3. Portalski S., Zarys historii Stowarzyszenia Techników Polskich w Wielkiej Brytanii. Przyczynek do historii emigracji, Londyn 1995.
4. Portalski S., Zarys historii Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie, Londyn 2009.
5. Pyłat J.K., PUNO Polski Uniwersytet na Obczyźnie, Pułtusk – Londyn 2010.
6. Radzik T., Z dziejów społeczności polskiej w Wielkiej Brytanii po drugiej wojnie światowej (1945–1990), Lublin 1991.
7. Steffek Ż., „Universitas” — zuryski kwartalnik Towarzystwa Przyjaciół PUNO w latach 1980–2001, Pruszcz Gdański 2018.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Jolanta Chwastyk-Kowalczyk
1
ORCID: ORCID

  1. Katedra Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytet Jana Kochanowskiego, ul. Uniwersytecka 17, 25-406 Kielce
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

W 2020 roku minęła 75. rocznica ukazania się pierwszego numeru magazynu „Przekrój”, jednego z najbardziej poczytnych pism epoki PRL. Jego twórca Marian Eile był nie tylko wybitnym redaktorem, ale także scenografem, rysownikiem, malarzem, fotografem i aktywnym propagatorem literatury i sztuki. Celem artykułu było omówienie mniej znanych wątków biograficznych z życia Eilego związanych z jego twórczością plastyczną i pasją fotograficzną oraz wpływu jego zainteresowań na zawartość krakowskiego tygodnika.
Przejdź do artykułu

Bibliografia

Archiwa

Archiwum prywatne Katarzyny Kwaśniewskiej (w posiadaniu Ewy Wyszyńskiej)
Archiwum Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie
Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK

Relacje, wspomnienia i dzienniki

Kern L.J., Moje abecadłowo, Kraków 2000.
Kern L.J., Pogaduszki, Kraków 2002.
Kisielewski S., Alfabet Kisiela, Warszawa 1990.
Kisielewski S., Dzienniki, Warszawa 1996.
Klominek A., Życie w „Przekroju”, Warszawa 1995.
Plewiński W., Migawki. Wspomnienia fotografa, Kraków 2016.
Tyrmand L., Dziennik 1954, Warszawa 1989.
Uniechowska K., Antoni Uniechowski o sobie i innych, Warszawa 1961.

Opracowania

Czasopisma społeczno‑kulturalne w okresie PRL, red. U. Jakubowska, Warszawa 2012.
Marian Eile. Artysta i redaktor, red. M.A. Potocka, A. Sachar, Kraków 2020.
Jaworska J., Cywilizacja „Przekroju”. Misja obyczajowa w magazynie ilustrowanym, Warszawa 2008.
Koźniewski K., Salon plus..., [w:] Historia co tydzień, Szkice o tygodnikach społeczno-kulturalnych. 1944–1950, Warszawa 1977.
Kwiatkowski J., Daniel Mróz, Kraków 1961.
Mielczarek T., Tygodniki opinii w zmieniającej się rzeczywistości, Kraków 2018.
Ossowska M., Moralność mieszczańska, Warszawa 1956.
Ossowska M., Podstawy nauki o moralności, Warszawa 1947.
Potkaj T., „Przekrój” Eilego. Biografia całego tego zamieszania z uwzględnieniem psa Fafika, Kraków 2019.
Pyszny J., Czytać albo nie czytać: informacje o literaturze i życiu literackim w popularnych magazynach ilustrowanych w latach 1967–1971, Wrocław 1991.
Szydłowska A., Paryż domowym sposobem. O kreowaniu stylu życia w czasopismach PRL, Warszawa 2019.

Prasa

„Przekrój”, 1290 numerów z lat 1945–1969.

Artykuły prasowe

Cichy M., Eile wróć!, „Gazeta Wyborcza” 1995, nr 103, s. 13.
Cyganik H., Magazyn jakich przedtem ani potem, „Gazeta Krakowska” 1975, nr 84, s. 3.
Galeria czterdziestolecia „Przekroju”, „Przekrój” 1985, nr 2079, s. 9.
Matras‑Mastalerz W., Marian Eile (1910–1984). Biografia. Anegdota. Legenda, „Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Bibliothecarum Scentiam Pertinentia III”, 2005, s. 156–171.
Matras‑Mastalerz W., „Przekrój” młodszy brat „IKC”, [w:] Ilustrowany Kuryer Codzienny. Księga pamiątkowa w stulecie powstania dziennika i wydawnictwa 1910–1939, red. G. Wrona, P. Borowiec, K. Woźniakowski, Kraków – Katowice 2010, s. 79–86.
Matras‑Mastalerz W., Salon literacki „Przekroju” Mariana Eilego, [w:] Książki, czasopisma, biblioteki Krakowa i Lwowa XIX i XX wieku, red. H. Kosętka, Kraków 2009, s. 314–328.
Nie jestem przeciw szpinakowi. Z Marianem Eile rozmawia L.J. Kern, „Przekrój” 1984, nr 2062–2064, s. 19–21.
Pawlik E., Lekko! Pismo robi się lekko! Opowieść o człowieku, który stworzył „Przekrój”, „Przekrój” 2017, nr 3556, s. 14–19.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Wanda Matras-Mastalerz
1
ORCID: ORCID
Jacek Ladorucki
2
ORCID: ORCID

  1. Instytut Nauk o Informacji, Uniwersytet Pedagogiczny im. KEN, ul. Podchorążych 2, 30-084 Kraków
  2. Katedra Informatologii i Bibliologii, Wydział Filologiczny Uniwersytet Łódzki, ul. Pomorska 171/173, 90-236 Łódź

Instrukcja dla autorów

Przesyłanie tekstów

Przejdź do logowania lub Zarejestruj aby zgłosić tekst.

Sprawdzenie tekstu przed wysłaniem

Autorzy proszeni są o sprawdzenie czy tekst spełnia poniższe kryteria. Teksty, które nie spełniają wymagań redakcyjnych mogą zostać odrzucone.

  • Oświadczam, że tekst artykułu został przygotowany zgodnie z wytycznymi dla autorów RHPP
  • Oświadczam, że zapoznałem się z informacjami na temat etyki publikowania w RHPP i potwierdzam, że artykuł nie był wcześniej publikowany

Wytyczne dla autorów

Wymagania wstępne

Zapraszamy do nadsyłania pełnych tekstów artykułów w postaci elektronicznej (w formatach: *.doc, *.dox lub *.rtf,) w języku polskim lub angielskim przygotowanych zgodnie z podanymi niżej wymogami. W przypadku tekstów w języku polskim konieczne jest dołączenie także tytułu w języku angielskim oraz abstraktu i słów kluczowych zarówno w języku polskim jak i angielskim. Preferowana długość artykułu: 10-20 standardowych stron, tj. 18000 – 36000 znaków (ze spacjami).

Podczas kwalifikacji tekstu zwracamy szczególną uwagę na jasne określenie przedmiotu i celu badań, na zastosowanie odpowiednich metod badawczych oraz na konieczność nawiązania do wcześniejszych publikacji z zakresu przedmiotu badań.

Sugerowaną metodą wysyłki jest opcja w systemie "Zgłoś nowy tekst" (przycisk wyżej, opcja dostępna po zalogowaniu). W przypadkach uzasadnionych możliwa jest też wysyłka bezpośrednio na adres mailowy Sekretarza Redakcji.

Podstawowe dane o formatowaniu tekstu do publikacji

  • format strony A4 (marginesy: 2,5 cm);
  • czcionka standardowa: Times New Roman 12 pkt dla tekstu głównego oraz 10 punktów dla przypisów dolnych;
  • akapit: odstępy między wierszami - 1,5 wiersza
  • wyrównanie tekstu głównego i przypisów – do lewej.
  • grafiki (ryciny, wykresy) mogą być osadzone w dokumencie głównym, ale w tym przypadku należy je dodatkowo przesłać w oddzielnych plikach (najlepiej w formacie TIFF).

Szczegółowe wytyczne dla autorów

Szczegółowy wykaz wymagań edytorskich i merytorycznych, które należy uwzględnić w manuskryptach zgłaszanych do publikacji zawiera specjalny poradnik dla autorów: Szczegółowe zasady redagowania tekstów do RHPP. Uprzejmie prosimy autorów o wnikliwą lekturę dokumentu i uwzględnienie wymagań.

Procedura przyjmowania tekstów do druku

  • przesłanie przez Autora tekstu do druku (sformatowanego zgodnie z podanymi wymogami) poprzez elektroniczny system przyjmowania artykułów na stronie internetowej czasopisma lub w przypadkach uzasadnionych mailem na adres Redaktora Naczelnego;
  • sprawdzenie przez Sekretarza Redakcji lub Redaktora Naczelnego czy przesłany tekst spełnia wymogi formalne (zgodność z profilem czasopisma i odpowiednie formatowanie itp.) i ewentualne odesłanie tekstu do poprawy,
  • sprawdzenie tekstu w systemie antyplagiatowym;
  • potwierdzenie lub odmowa przyjęcia tekstu do dalszej procedury,
  • wstępna kwalifikacja tekstu pod względem merytorycznym przez Redaktora Naczelnego, ewentualne zawiadomienie o nieprzyjęciu tekstu bądź odesłaniu do korekty lub koniecznego uzupełnienia; w przypadku wątpliwości Redaktor Naczelny może skierować tekst do opinii członka Rady Naukowej lub innego specjalisty z zakresu podejmowanej problematyki w artykule,
  • przesłanie artykułu do dwóch recenzentów w systemie „double-blind review”; w przypadku znacznej interdyscyplinarności podejmowanej problematyki lub rozbieżnych opinii recenzentów tekst może być przesłany do trzeciego recenzenta,
  • zawiadomienie Autora przez Sekretarza Redakcji lub Redaktora Naczelnego o nadejściu recenzji wraz z przesłaniem tekstów recenzji, ewentualnie także uwag Redaktora Naczelnego bądź redaktora tematycznego tomu i wskazaniem terminu nadesłania poprawionego tekstu,
  • przesłanie przez Autora poprawionego tekstu (w przypadku niezgadzania się z uwagami w recenzji wraz ze stanowiskiem Autora w tej sprawie) wraz z oświadczeniem dotyczącym praw autorskich,
  • akceptacja tekstu do druku i zawiadomienie Autora przez Sekretarza Redakcji o przyjęciu tekstu po recenzjach do druku (w przypadku wątpliwości co do korekty tekstu zgodnie z uwagami recenzentów bądź redaktorów, skierowanie do ponownej recenzji lub zwrot do ponownej korekty),
  • korekta językowa i skład artykułu, w razie konieczności kontakt z Autorem w sprawie wątpliwości co do sformułowań zawartych w tekście bądź rozwiązań graficznych,
  • w przypadku większych zmian redakcyjnych w tekście artykułu, przesłanie artykułu do Autora po składzie do autoryzacji, z wyznaczeniem krótkiego terminu na odpowiedź,
  • zamieszczenie wersji elektronicznej artykułu w archiwum na stronie internetowej czasopisma.

Autorzy tekstów przyjętych do druku winni w terminie 14 dni od daty informacji o przyjęciu tekstu przesłać na adres redakcji umowę wydawniczą. Prócz przeniesienia praw autorskich Umowa zawiera również deklaracje o oryginalności i wkładzie poszczególnych osób w powstanie utworu, w szczególności o autorstwie koncepcji, założeń, metod oraz informacji o źródłach finansowania utworu, w tym wkładzie instytucji naukowo-badawczych, stowarzyszeń i innych podmiotów.

Koszty publikacji

Za publikacje artykułów w czasopiśmie „Rocznik Historii Prasy Polskiej” nie pobieramy opłat.

Przewidywany czas publikacji

Przewidywany czas procedowania zgłoszonych manuskryptów wynosi 2-3 miesiące, a średni czas do publikacji artykułu - 5 miesięcy. Czas publikacji jest uzależniony głównie od tematyki danego artykułu oraz od czasu, jaki autorowi jest potrzebny na wprowadzenie korekt po recenzjach. Z reguły nie przekracza on 7 miesięcy.

Załączniki dla autorów

Procedura antyplagiatowa

  • Procedura służy do weryfikowania oryginalności artykułów i obejmuje teksty zgłoszone do redakcji. Jej głównym celem jest zapewnienia wsparcia w zakresie przeciwdziałania naruszeniom przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
  • Sprawdzanie prac odbywa się w Plagiat.pl, w ramach licencji Wydawnictwa Naukowego UP w Krakowie;
  • Procedurę antyplagiatową obsługuje Sekretarz Redakcji.

Ostrzeżenia

Redakcja RHPP informuje, że przeciwdziała wszelkim próbom nierzetelności w nauce. Stosowane zasady etyczne zawiera rozdział "Zasady dotyczące autorów" w sekcji Etyka publikacji. Uprzejmie prosimy autorów o wnikliwą lekturę zasad.

Prawa autorskie

Złożenie artykułu do druku oznacza wyrażenie zgody na bezpłatne przeniesienie autorskich praw majątkowych na Wydawcę i zezwolenie na wydanie pracy w postaci drukowanej w dowolnej liczbie egzemplarzy oraz zamieszczenie jej w postaci otwartego dostępu (CC By 4.0) na stronie internetowej czasopisma oraz innych cyfrowych platformach wydawniczych, z którymi Wydawca zawarł lub zawrze stosowne porozumienie o udostępnianiu. W przypadku artykułów wieloautorskich przyjmuje się, że autor zgłaszający pracę („corresponding author”) ma pełnomocnictwo do reprezentowania pozostałych współautorów w tym zakresie. Autorzy są proszeni o podpisanie stosownego oświadczenia, które jest zawarte w umowie wydawniczej.

Autorzy udzielają wydawnictwu licencji na publikację artykułu, zgodnie z polskimi przepisami prawa autorskiego. Umowa o przeniesieniu praw autorskich musi zostać podpisana przez autorów przed publikacją artykułu. Począwszy do 2021 roku artykuły są udostępniane na zasadach licencji Creative Commons Attribution 4.0 International (CC BY 4.0)

Polityka prywatności

Redakcja oświadcza, że zazwiska i adresy e-mail użytkowników wprowadzone na stronie naszego czasopisma będą wykorzystywane wyłącznie do celów redakcyjnych i nie będą udostępniane w żadnym innym celu ani żadnej innej stronie. Osobami upoważnionymi do posiadania ww. informacji są jedynie redaktorzy oraz wydawca. Szczegółowo omawia te kwestie poniższa deklaracja RODO.

Informacja o przetwarzaniu danych osobowych (RODO)

Na podstawie art. 13 (lub/i) 14 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. U. UE L.2016.119.1 z dnia 04.05.2016 r. – dalej: RODO lub Rozporządzenie), informujemy, że:

I. Administrator Danych Osobowych: Administratorem Danych Osobowych Autora/Autorów/Recenzentów jest Uniwersytet Pedagogiczny im. KEN w Krakowie (adres: ul. Podchorążych 2, 30-084 Kraków, strona internetowa: www.up.krakow.pl). Z Administratorem Danych Osobowych można kontaktować się poprzez adres e-mail: info@up.krakow.pl lub pisemnie na adres korespondencyjny wskazany w pierwszym zdaniu.

II. Inspektor Ochrony Danych: Autor/Autorzy/Recenzenci mogą skontaktować się z wyznaczonym przez Administratora Inspektorem Ochrony Danych w sprawach dotyczących: przetwarzania danych osobowych, korzystania z praw dotyczących przetwarzania danych osobowych, pisząc na adres elektroniczny: iod@up.krakow.pl, lub adres Administratora Danych, wskazany w pkt I.

III. Cele przetwarzania danych osobowych: Uczelnia przetwarza dane osobowe w celu przygotowania i realizacji umowy wydawniczej zgodnie z art. 6 ust. 1 lit b) Rozporządzenia (UE), a w szczególności: --- reakcji na informacje przesłane do Wydawnictwa z wykorzystaniem formularza kontaktowego/e-maila, --- realizacji procesu wydawniczego związanego z opublikowaniem dzieła Autora/Autorów, --- publikowania imienia, nazwiska, stopnia lub tytułu naukowego oraz afiliacji Autora/Autorów, --- udostępniania danych innym podmiotom związanym z procesem wydawniczym, do baz danych i innych portali informacyjnych, promocyjnych, naukowych, --- wysyłki autorskich numerów drukowanych dzieła.

Podanie przez Panią/Pana danych osobowych jest warunkiem wykonania umowy, zamówienia, opublikowania dzieła Pani/Pana autorstwa/współautorstwa lub gdzie Pani/Pan występowała/ł w charakterze Recenzenta/Redaktora/Członka Rady Naukowej. Jest Pani/Pan zobowiązana/y do ich podania, a konsekwencją niepodania danych osobowych będzie odmowa publikacji lub akceptacji artykułu/recenzji przez Wydawnictwo.

IV. Odbiorcy danych osobowych: zebrane dane osobowe mogą być udostępniane podmiotom i organom publicznym uprawnionym do przetwarzania danych osobowych na podstawie przepisów powszechnie obowiązującego prawa oraz podmiotom przetwarzającym dane osobowe na zlecenie administratora w związku z wykonywaniem powierzonego im zadania.

V. Okres przechowywania danych osobowych Autora/Autorów: Dane osobowe zebrane na podstawie art. 6 ust 1 lit. b) Rozporządzenia (UE), tj. będą przetwarzane maksymalnie przez okres 50 lat licząc od daty podpisania umowy.

VI. Prawa osób, których dane dotyczą: Autor/Autorzy mają prawo do: --- dostępu do swoich danych (informacji o przetwarzanych przez Administratora Danych), w tym uzyskania kopii danych. Prawo będzie realizowane w zakresie technicznie i prawnie możliwym, --- sprostowania (poprawiania danych, gdy są niezgodne z stanem rzeczywistym), --- usunięcia lub ograniczenia przetwarzania danych w przypadkach przewidzianych prawem. Zebrane dane osobowe nie podlegają zautomatyzowanemu podejmowaniu decyzji, w tym profilowaniu.

VII. Instytucja nadzorcza w zakresie danych osobowych: Organem nadzorczym w zakresie danych osobowych jest Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych. Autor/Autorzy, w przypadku uznania, że przetwarzanie danych osobowych narusza przepisy Rozporządzenia, ma prawo wniesienia skargi do ww. organu nadzorczego.

Zasady etyki publikacyjnej

Etyka publikacji

Redakcja „Rocznika Historii Prasy Polskiej” (RHPP) przyjęła i stosuje zasady etyki publikacyjnej zgodne z wytycznymi Komitetu ds. Etyki Publikacyjnej (COPE – Committee on Publication Ethics). Wszystkie strony zaangażowane w proces publikacji (redaktorzy czasopisma, autorzy, recenzenci i wydawca) winni się zapoznać ze standardami zasad etyki publikacji stosowanymi w naszym czasopiśmie.

Autorzy, zgłaszając pracę, muszą potwierdzić znajomość tych zasad. Od autorów publikacji zbiorowych wymagamy zadeklarowania rzeczywistego wkładu pracy poszczególnych autorów. Nieakceptowane jest złożenie tej samej pracy do więcej niż jednego czasopisma. Recenzenci opiniujący artykuły, podejmując się recenzji muszą potwierdzić przestrzeganie zasad etycznego postępowania (patrz: Wskazówki dla recenzentów [niżej]) oraz oświadczenie o braku konfliktu interesów.

Szczegółowe zasady dotyczące etyki publikacji, stosowane w czasopiśmie, dostępne są na stronie COPE https://publicationethics.org/guidance/Guidelines. Poniżej przedstawione zostały podstawowe standardy etyczne przestrzegane w RHPP, opracowane na podstawie kodeksu COPE - Best Practice Guidelines for Journal Editors.

Zasady dotyczące redakcji

Zasada fair play. Teksty zgłaszane do publikacji są poddawane ocenie pod względem merytorycznym. Kwestie takie, jak rasa, płeć, orientacja seksualna, wyznanie, pochodzenie, obywatelstwo czy przekonania polityczne autorów nie mają wpływu na ocenę artykułów.

Zasada poufności. Wszystkie zgłaszane do publikacji, recenzowane i opracowywane redakcyjnie teksty mają charakter poufny. Niedopuszczalne jest ujawnianie ich treści osobom trzecim, za wyjątkiem osób do tego upoważnionych przez redaktora naczelnego. Treści zawarte w powierzonych redakcji oraz recenzowanych tekstach nie mogą być w żadnej formie wykorzystywane przez osoby zaangażowane w proces redagowania i recenzowania.

Zasada niezależności i przeciwdziałania konfliktom interesów. Dobór recenzentów odbywa się z zachowaniem najwyższej staranności oraz standardów etycznych, a także zgodnie z zasadą niezależności stron. W szczególności stosuje się zasadę, zgodnie z którą recenzenci nie mogą pochodzić z tej samej instytucji naukowej co autorzy ocenianych tekstów, a także nie mogą oceniać tekstów, w przypadku których może występować konflikt interesów pomiędzy recenzentem a autorem/autorami.

Zapora ghostwriting i guest authorship. Redakcja RHPP, dbając o rzetelność naukową publikowanych tekstów przestrzega zasad zapory ghostwriting i guest authorship. Aby przeciwdziałać przypadkom ghostwriting i guest authorship redakcja RHPP wymaga od autorów tekstu ujawnienia wkładu poszczególnych autorów w powstanie tekstu (z podaniem ich afiliacji oraz rodzaju udziału, tj. informacji kto jest autorem koncepcji, założeń, metod, protokołu itp. wykorzystywanych przy przygotowaniu publikacji), przy czym główną odpowiedzialność ponosi autor zgłaszający manuskrypt. Redakcja wymaga informacji o źródłach finansowania publikacji, wkładzie instytucji naukowo-badawczych, stowarzyszeń i innych podmiotów (financial disclosure). Redakcja dokumentuje wszelkie przejawy nierzetelności naukowej, w szczególności naruszania zasad etyki obowiązujących w nauce. Wszelkie wykryte przypadki będą demaskowane, włącznie z powiadomieniem odpowiednich podmiotów (instytucje zatrudniające autorów, towarzystwa naukowe, stowarzyszenia edytorów naukowych itp.).

Decyzje dotyczące publikacji. Redaktor naczelny podejmuje ostateczną decyzję, które materiały zostaną, a które nie zostaną opublikowane. Redaktor kieruje się opiniami recenzentów, polityką wydawniczą czasopisma oraz wymogami prawnymi odnoszącymi się w szczególności do kwestii plagiatu i innych naruszeń praw autorskich.

Zasady dotyczące recenzentów

Wkład w prace zespołu redakcyjnego. Recenzenci uczestniczą w pracach zespołu redakcyjnego i mają wpływ na decyzje podejmowane przez redaktorów. Mogą także współpracować z autorami w celu doskonalenia publikowanych tekstów (współpraca taka jest anonimowa i musi się odbywać za pośrednictwem redakcji).

Zasada kwalifikacji i terminowości. W przypadku, gdy recenzent zaproszony do pracy nad tekstem uważa, że nie ma kwalifikacji niezbędnych do jego oceny lub nie będzie w stanie przygotować recenzji w ustalonym terminie, powinien niezwłocznie poinformować o tym zespół redakcyjny.

Zasada poufności. Wszystkie zgłaszane do publikacji, recenzowane i opracowywane redakcyjnie teksty mają charakter poufny. Niedopuszczalne jest ujawnianie ich treści osobom trzecim, za wyjątkiem osób do tego upoważnionych przez redaktora naczelnego. Treści zawarte w tekstach powierzonych redakcji oraz recenzowanych nie mogą być w żadnej formie wykorzystywane przez osoby zaangażowane w proces redagowania i recenzowania.

Zasada zachowania standardów obiektywności. Recenzje powinny mieć charakter obiektywny. Personalna krytyka autorów prac jest niedopuszczalna. Wszystkie uwagi recenzenta powinny być odpowiednio uzasadnione.

Zasada rzetelności źródeł. Recenzenci, jeśli zachodzi taka potrzeba, powinni wskazać relewantne publikacje, które nie zostały zacytowane przez autora. Wszystkie stwierdzenia, które mają swoje źródło w opublikowanych już pracach, powinny być opatrzone odpowiednimi odesłaniami bibliograficznymi w tekście. W przypadku zauważenia istotnych podobieństw do prac już opublikowanych, recenzenci powinni zgłosić ten fakt redakcji.

Zasada niezależności i przeciwdziałania konfliktom interesów. Dobór recenzentów odbywa się z zachowaniem najwyższej staranności oraz standardów etycznych, a także zgodnie z zasadą niezależności stron. W szczególności przestrzega się zasady, że recenzenci nie mogą pochodzić z tej samej instytucji naukowej co autorzy ocenianych tekstów, a także nie mogą oceniać tekstów, w przypadku których może występować konflikt interesów pomiędzy recenzentem a autorem/autorami.

Zasady dotyczące autorów

Zasada rzetelności naukowej. Autorzy tekstów zgłaszanych do publikacji są zobowiązani do rzetelnego opisu wykonanych badań oraz obiektywnej interpretacji wyników. Zebrane dane oraz całość prac powinny być opisane w sposób umożliwiający powtórzenie badań. Nierzetelne lub niezgodne z zasadami etyki prezentowanie i interpretowanie danych oraz wyników badań jest niedopuszczalne.

Zasada oryginalności publikacji. Autorzy mogą zgłaszać do publikacji wyłącznie własne, oryginalne teksty. W sytuacji, gdy wykorzystują badania lub stwierdzenia innych autorów, powinni oznaczać je jako elementy cytowane. Redakcja poddaje teksty zgłaszane do publikacji sprawdzeniu przez system antyplagiatowy (Plagiat.pl), w ramach licencji Wydawnictwa Naukowego UP w Krakowie.

Zasada udostępniania danych badawczych. Autorzy mogą zostać poproszeni o przedstawienie nieopracowanych wyników badań, w związku z tym powinni zapewnić dostęp do tych danych. Powinni również, w miarę możliwości, przechowywać te dane przez pewien czas po opublikowaniu pracy.

Zasada przeciwdziałania redundantnym publikacjom. Autorzy nie powinni publikować tekstów opisujących te same badania w więcej niż jednym czasopiśmie. Zgłaszanie tych samych publikacji do więcej niż jednego czasopisma jest niedopuszczalne i uznawane za nieetyczne.

Zasada rzetelności źródeł. Publikacje, które zostały wykorzystane przy pisaniu tekstu powinny być zawsze dokładnie zacytowane. Autorzy winni również podać tytuły publikacji, które miały decydujący wpływ na kształt ich pracy. Informacje uzyskane prywatnie, w rozmowie lub korespondencji z osobami trzecimi nie mogą być wykorzystywane w tekście bez pisemnej zgody tych osób.

Zasady autorstwa pracy. Osoby wskazane w zgłoszonym tekście jako autorzy lub współautorzy powinny mieć znaczący udział w tworzeniu publikacji: koncepcji, projektu, wykonaniu oraz interpretacji wyników opisywanych badań. Informacje o wszystkich osobach, które w jakimś stopniu przyczyniły się do powstania publikacji, powinny pojawić się w tekście. Autor zgłaszający tekst do publikacji winien zadbać o właściwe oznaczenie tych osób w tekście oraz upewnić się, że wszyscy współautorzy akceptują artykuł w formie zgłaszanej do publikacji.

Zasada konfliktu interesów. Autorzy muszą wskazać wszelkie istotne czynniki o charakterze finansowym lub sytuację konfliktu interesów, jeśli mogą być one uznane za mające wpływ na wyniki lub ich interpretację. Wszystkie źródła finansowego wsparcia badań muszą zostać podane do wiadomości. Zasady dotyczące błędów w tekstach zgłoszonych do publikacji. W sytuacji, gdy autor odkryje znaczące błędy lub nieścisłości w zgłoszonym tekście, zobowiązany jest niezwłocznie poinformować o tym redakcję czasopisma i współpracować z nią w celu wycofania tekstu lub poprawienia zaistniałych błędów.

Definicje

Ghostwriting oznacza, ukrywanie faktycznego autorstwa lub współautorstwa tekstu; istotny wkład w powstanie publikacji powinien być zawsze ujawniony przez wskazanie nazwisk wszystkich autorów lub bez wymienienia roli osoby, która wniosła taki wkład w podziękowaniach zamieszczonych w publikacji (COPE).

Guest authorship oznacza umieszczenie wśród autorów tekstu osoby, której udział w powstaniu tego tekstu jest znikomy lub w ogóle nie miał miejsca (COPE).

Plagiat. W prawie autorskim nie ma legalnej definicji plagiatu. Pośrednio definicję taką zawiera art. 115 ustawy o prawie autorskim, penalizując czyn polegający na przywłaszczeniu sobie autorstwa lub wprowadzeniu w błąd co do autorstwa całości lub części cudzego utworu. Mowa tu więc o sytuacji, w której plagiator świadomie, z zamiarem bezpośrednim przypisuje sobie autorstwo cudzego utworu lub wprowadza innych w błąd co do autorstwa. Plagiatem jest także podanie się niezgodnie z prawdą za współautora dzieła. Więcej na informacji zawiera omówienie na stronie ZAIKS.

Autoplagiat. Wielokrotne publikowanie tego samego lub w niewielkim tylko stopniu przetworzonego tekstu, w warunkach wprowadzających w błąd, że jest to utwór lub część utworu po raz pierwszy rozpowszechniana [J. Barta, R. Markiewicz, Prawo autorskie, Warszawa 2010].

Grafy COPE

Niżej przedstawiono szczegółowe ścieżki postępowania w przypadku wykrycia niektórych nadużyć nieetycznych zachowań. Źródło: COPE Flowcharts [Polish] [2023]. Interpretacja: Ewa A. Rozkosz, Wykorzystanie diagramów COPE w zasadach etyki publikacyjnej czasopisma naukowego, Materiały Konferencyjne EBIB, nr 25 (2017).

Podejrzenie o plagiat w zgłoszonym manuskrypcie;
Podejrzenie o plagiat w opublikowanym artykule;
Podejrzenie o autoplagiat w zgłoszonym manuskrypcie;
Podejrzenie o autoplagiat w opublikowanym artykule;
Podejrzenie o sfabrykowanie danych w zgłoszonym manuskrypcie;
Podejrzenie o sfabrykowanie danych w opublikowanym artykule;
Dodanie autora przed opublikowaniem;
Usunięcie autora przed opublikowaniem.

Procedura recenzowania

Proces i kryteria recenzji

Do publikacji w „Roczniku Historii Prasy Polskiej” kwalifikowane są jedynie artykuły w pełni oryginalne (nigdzie wcześniej niedrukowane), prezentujące najnowsze wyniki badań i niebędące kompilacją opracowań już istniejących.

Pierwszym etapem procedury recenzowania jest opinia Redaktora Naczelnego (lub wskazanego przez niego członka Rady Redakcyjnej), który podejmuje wstępną decyzję o dopuszczeniu artykułu do dalszej procedury recenzji lub odrzuceniu, o czym informują niezwłocznie autora. W przypadkach niejednoznacznych ich decyzja jest konsultowana ze specjalizującym się w danej problematyce członkiem Rady Redakcyjnej. Powodem odrzucenia na tym etapie może być m.in. niezgodność tematyki manuskryptu z profilem czasopisma, brak spełniania standardów dotyczących konstrukcji artykułu, niski poziom merytoryczny, rażące uchybienia językowe, niezgodność z zasadami etyki publikacyjnej lub inne uzasadnione powody.

Następnie zgłoszenie przechodzi do etapu recenzji zewnętrznych. Każdy artykuł zanim zostanie skierowany do Recenzentów poddawany jest anonimizacji, czyli ukryciu danych mogących zidentyfikować Autora. Do oceny każdej publikacji powołuje się co najmniej dwóch niezależnych recenzentów spoza jednostki autora. Redakcja dba o to, aby w procesie recenzji pomiędzy autorami i recenzentami nie zachodził żaden konflikt interesów (w szczególności relacje służbowe lub osobiste). Recenzje są opracowywane w systemie „double-blind review process”, w którym recenzenci i autorzy nie znają swoich tożsamości.

Recenzje mają formę pisemną i opisową. W swej ocenie recenzent bierze pod uwagę oryginalność i wartość merytoryczną artykułu, jego formę (kompozycję, język), jakość źródeł, rzetelność naukową, może także wskazywać na kwalifikację artykułu do danej kategorii tekstów naukowych. Wszelkie uwagi, poprawki oraz sugestie ewentualnych zmian recenzent umieszcza w formularzu recenzji tak, by autor mógł się z nimi zapoznać i uwzględnić je w ostatecznej redakcji tekstu. Recenzja kończy się konkluzją oraz jednoznacznym wnioskiem o dopuszczenie bądź niedopuszczenie artykułu do publikacji. Warunkiem dopuszczenia artykułu do druku jest uzyskanie dwóch pozytywnych recenzji. W przypadku znaczącej rozbieżności ocen kolegium redakcyjne może podjąć decyzję o powołaniu trzeciego recenzenta.

Po zakończeniu etapu recenzji zewnętrznych autor otrzymuje od redakcji stosowną informację. Oprócz wniosków recenzentów, autor może otrzymać dodatkowe uwagi i sugestie zmian od Redaktora Naczelnego (lub wskazanego przez niego członka Rady Redakcyjnej), redaktora tematycznego lub redaktora językowego. Proces recenzji ma charakter poufny. Zbiorcza lista recenzentów współpracujących z czasopismem jest publikowana jeden raz w roku w zakładce Redakcja / Lista recenzentów. Etyczne aspekty obowiązków spoczywających na recenzentach i autorach przedstawiono niżej w sekcji „ Zasady etyczne”. Redakcja przyjmuje również do druku materiały nierecenzowane (sprawozdania, komentarze, listy itp.).

Zobowiązania recenzentów

Opinia recenzenta stanowi kluczowy element procesu redakcyjnego, gdyż na jej podstawie redakcja podejmuje merytoryczną decyzję o dopuszczeniu artykułu do druku. Aby proces ten przebiegał w sposób prawidłowy prosimy recenzentów o obiektywną ocenę manuskryptów oraz zobowiązujemy do zachowania tajemnicy, informowaniu o konfliktach interesów i przekazywaniu informacji o podejrzeniu o plagiat. Szczegółowe informacje na ten temat zawiera rozdział " Zasady dotyczące recenzentów" w sekcji Etyka publikacji (niżej).

Formularze dla recenzentów

  • Formularz recenzyjny (stosowany przy tradycyjnym obiegu recenzji);
  • Oświadczenie o braku konfliktów (od 2023 roku oświadczenie stanowi cześć formularza recenzji);
  • Formularz systemowy (dostępny dla zarejestrowanych recenzentów).

Wykaz recenzentów

Szczegółowy wykaz znajduję się na stronie Redakcja / Lista recenzentów

Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji