Nauki Humanistyczne i Społeczne

Rocznik Historii Prasy Polskiej

Zawartość

Rocznik Historii Prasy Polskiej | 2022 | t. 25 | No 1

Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

Artykuł przedstawia obraz życia rodzinnego i obyczajów Amerykanów, a zwłaszcza z uwagi na profil pisma, Amerykanek na łamach „Tygodnika Mód i Powieści” w latach 1860–1900, czyli od przejęcia redakcji przez Jana Kantego Gregorowicza do końca wieku. Czasopismo to obok „Bluszczu” było w Królestwie Polskim ważnym magazynem kierowanym do kobiet, ale z racji luźniejszej tematyki kierowanym do innego typu odbiorcy.
Przejdź do artykułu

Bibliografia

Brożek A., Ślązacy w Teksasie: relacje o najstarszych osadach polskich w Ameryce, War-szawa – Wrocław 1972.
Franke J., Polska prasa kobieca w latach 1820–1918: w kręgu ofiary i poświęcenia, War-szawa 1999.
Hine R.V., Raraggher J.M., Pogranicza. Historia amerykańskiego Zachodu, Kraków 2011.
Kmiecik Z., Prasa polska w Królestwie Polskim i Imperium Rosyjskim w latach 1865–1904, [w:] Prasa polska w latach 1864–1918, [aut. Z. Kmiecik et al.], Warszawa 1976.
Łojek J., Myśliński J., Władyka W., Dzieje prasy polskiej, Warszawa 1988.
Matthews J.V., The rise of the new woman: the women’s movement in America, 1875–1930, Chicago 2003.
Matthews J.V., Women’s struggle for equality: the first phase, 1828–1876, Chicago 1997.
Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych, pod red. A. Chwalby, Warszawa 2005.
Rose K.D., Unspeakable awfulness: American through the eyes of European travelers, 1865–1900, New York – London 2014.
Rusinowa I., Indianie, traperzy i osadnicy w dziejach amerykańskiego Zachodu, Warszawa 1990.
Stocka A., Problematyka amerykańska na łamach „Tygodnika Mód i Powieści” w latach 1900–1914, [w:] Czas wojny, czas pokoju: Stany Zjednoczone Ameryki w XX i XXI wieku, t. 2, pod red. Ł. Niewińskiego, Oświęcim 2015.
Stocka A., Stany Zjednoczone w korespondencjach Sygurda Wiśniowskiego do prasy warszawskiej, [w:] Czas wojny, czas pokoju: Stany Zjednoczone Ameryki od niepodległości do współczesności, t. 3, pod red. Ł. Niewińskiego, Oświęcim 2016.
Stocka-Ambruszkiewicz A., Amerykanki i kwestia kobieca na łamach „Tygodnika Mód i Powieści” w latach 1860–1915, „Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych” 2019, nr 2.
Zinn H., Ludowa historia Stanów Zjednoczonych: od roku 1492 do dziś, Warszawa 2016.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Anna Stocka-Ambruszkiewicz
1
ORCID: ORCID

  1. Biblioteka Humanistyczno-Społeczna, Uniwersytet w Białymstoku, pl. Niezależnego Zrzeszenia Studentów 1, PL 15-420 Białystok
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

W artykule dokonano analizy „Ilustrowanego Tygodnika Sportowego” wydawanego w Wilnie w latach 1921–1922. Było to pierwsze czasopismo sportowe ukazujące się na tych ziemiach po I wojnie światowej. Badania te ukazały tematykę zamieszczonych w nim materiałów, zaangażowanie redaktorów i autorów artykułów, a przede wszystkim cel i rolę wydawania czasopisma.
Przejdź do artykułu

Bibliografia

Źródła:

„Ilustrowany Tygodnik Sportowy” Wilno: Romuald Kawalec, R. 1 (1921) – R. 2 (1922).

Literatura:

Bartosiewicz A, Gnacy K., Haber G., Magia pierwszej strony, czyli w czym tkwi siła przyciągania mediów prasowych, [w:] Władza mediów, pod red. W. Piątkowskiej-Stepaniak, A. Drosika, Opole 2010, s. 93–100.
Chmiel A., Sport w działalności Związku Bezpieczeństwa Kraju Ziemi Wileńskiej, „Zeszyty Naukowe Akademii Obrony Narodowej” 2015, nr 1 (98), s. 218–231.
Cholewiński M., Julian Bohdanowicz (1892–1943), Muzeum Sztuki w Łodzi, https://zasoby.msl.org.pl/martists/view/436 [dostęp: 25.03.2021].
Czarkowski L., Pseudonimy i kryptonimy polskie, Wilno 1922, s. 167
Dudek D., Źródła do dziejów kultury fizycznej 1844–1939. Czasopisma, kalendarze, jedno-dniówki. Dodatek do „Biuletynu Informacyjnego” nr 2 Biblioteki Głównej AWF w Krakowie, Kraków 2001, s. 23–24.
Jasińska M., Bibliografia czasopism sportowych w Polsce 1881–1981, Warszawa 1983.
Junosza-Dąbrowski W., Zadania prasy sportowej, „Sport Polski” 1938, nr 10, s. 3.
Katalog polskiej prasy sportowej, [w:] B. Tuszyński, Prasa i sport. Wydawnictwo z okazji 100-lecia prasy sportowej 1881–1981, Warszawa 1981, s. 495–516.
Kozłowska M., O Wilnie i śmiechu wileńskim: regionalna satyra i humor poetycki (1920– 1939) — rekonesans, [w:] Poezja i poeci w Wilnie lat 1920–1940, red. T. Bujnicki, K. Biedrzycki, Kraków 2003, s. 41–70.
Laskiewicz H., Kultura fizyczna na Wileńszczyźnie w latach 1900–1939. Zarys monograficzny dziejów, Szczecin 1998.
Małolepszy E., Sport na kresach II Rzeczypospolitej w świetle czasopisma „Start. Wiado-mości Sportowe” (1938–1939), „Studia Humanistyczne” 2011, nr 11, s. 91–101.
Młodzianowska H., Prasa sportowa, [w:] Encyklopedia wiedzy o prasie, red. J. Maślanka, Wrocław 1976, s. 187.
Młodzianowska H., Ogólne wiadomości o rozwoju polskiej prasy sportowej do 1945 r., [w:] Historia prasy polskiej a kształtowanie się kultury narodowej, t. 2, Warszawa 1968, s. 107–115.
Pełka J., Wychowawca i dowódca: szkic do portretu ppłka Franciszka Orłowicza, „Niepodległość i Pamięć” 2004, nr 11/1 (20), s. 110.
Porada Z., Polscy olimpijczycy (1924–1936) z Kresów Wschodnich, [w:] Polska kultura fizyczna i turystyka w czasach zaborów i II Rzeczypospolitej, Kraków 2009, s. 161–189.
Sadowska J., Zimnoch K., Jednodniówki na terenie województwa białostockiego i województw wschodnich Drugiej Rzeczypospolitej, Białystok 2017.
Studenci Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie 1919–1939, opr. A. Srebrakowski, Wrocław 2008.
Śniadecki J., Uwagi o fizycznem wychowaniu dzieci, „Dziennik Wileński” 1805, nr 5, s. 1– 32; nr 6, s. 113–145; t. 3, nr 7, s. 225–247.
Tomaszewski P., Akademicki Związek Sportowy przy Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie — zarys działalności, „Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Kultura Fizyczna” 2016, t. 15, nr 2, s. 29–43.
Tuszyński B., Sprintem przez prasę sportową, Warszawa 1975.
Tuszyński B., Rzut oka na główne kierunki rozwoju prasy sportowej do 1939 r., „Rocznik Historii Czasopiśmiennictwa Polskiego” 1973, z. 4, s. 495–575.
Zakrzewski B., Orest Dżułyński (1890–1939), „Dyskobol. Magazyn Muzeum Sportu i Turystyki w Warszawie” R. 2 (2019), nr 2 (6), s. 26–27.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Katarzyna Zimnoch
1
ORCID: ORCID

  1. Katedra Filologicznych Badań Interdyscyplinarnych, Kolegium Literaturoznawstwa, Wydział Filologiczny, Uniwersytet w Białymstoku, pl. Niezależnego Zrzeszenia Studentów 1, PL 15-420 Białystok
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

Artykuł omawia ostatni etap zniszczenia kultowej – słuchanej głównie przez inteligencję — Trójki, czyli Programu Trzeciego Polskiego Radia w latach 2020– 2021. Wykazuje arogancję kolejnych zarządów Polskiego Radia powołanych przez partię rządzącą, okazywaną słuchaczom, przez nieliczenie się z ich oczekiwaniami. Jest obrazem degrengolady kultury wysokiej, poprzez eliminowanie z rynku rzetelnych i dążących do niezależności dziennikarzy, którzy zapewniali do tej pory wysoką słuchalność Programu Trzeciego Polskiego Radia.
Przejdź do artykułu

Bibliografia

Opracowania:

Chwastyk-Kowalczyk J., To nie jest Trójka, którą kochaliśmy… Subiektywne spojrzenie, [w:] Piętno władzy. Studia nad cenzura i zakresem wolności słowa, pod red. W. Ciszewskiej, Toruń 2019, s. 197–217.
Dobek-Ostrowska B., Polish Media System in a Comparative Perspective. Media in Politicd, Politics in Media, Berlin – Bern – Bruxelles – New York – Oxford – Warszawa – Wien 2019.
Nygren G., Dobek-Ostrowska B., Journalism in Change. Journalistic Culture in Poland, Russia and Sweden, Berlin – Bern – Bruxelles – New York – Oxford – Warszawa – Wien 2015.

Artykuły prasowe:

Dłużewska E., Wytwórnia Mystic Production zawiesiła współpracę ze stacją, „Gazeta Wyborcza”, 18 V 2020, s. 2–3.
Dziennikarz Trójki komentuje swoje odejście. „Nikt nie namówi mnie, żeby im zaufać”, „Gazeta Wyborcza”, 23 III 2020, s. 2–3.
Jestem wściekły! Zbigniew Preisner o sytuacji w Trójce, „Gazeta Wyborcza”, 19 V 2020, s. 12.
Kamiński Ł., Piotr Kaczkowski po 57 latach odszedł z Trójki, „Gazeta Wyborcza”, 21 V 2020, s. 2.
Kublik A., Chaotyczne zarzynanie radiowej Trójki, „Gazeta Wyborcza”, 7 IX 2020, s. 4–5.
Kublik A., Coraz mniej Trójki w „Trujce”, „Gazeta Wyborcza”, 25 V 2020, s. 12.
Kublik A., Do kogo należy Wojciech Mann?, „Gazeta Wyborcza”, 3 XII 2020, s. 8.
Kublik A., Ernest Zozuń żegna się z Trójką, „Gazeta Wyborcza”, 7 XII 2020, s. 6.
Kublik A., Już nie „Zapraszamy do Trójki”, „Gazeta Wyborcza” 21 VIII 2020, s. 7.
Kublik A., Kto po Wojciechu Mannie, „Gazeta Wyborcza”, 13 III 2020, s. 13.
Kublik A., Kuba Strzyczkowski nowym szefem Trójki, „Gazeta Wyborcza”, 26 V, 2020, s. 7.
Kublik A., Nowe Radio 357, „Gazeta Wyborcza” 6 X 2020, s. 6.
Kublik A., Nowy Świat po Trójce, „Gazeta Wyborcza”, 21 V 2020, s. 3.
Kublik A., Prezes Polskiego Radia o kryzys w Trójce obwinia Trójkę, „Gazeta Wyborcza”, 1 IX 2020, s. 8.
Kublik A., Radio Nowy Świat, czyli wejście smoka, „Gazeta Wyborcza”, 29 VII 2020, s. 6.
Kublik A., Radio Nowy Świat obudzi was głosem Manna, „Gazeta Wyborcza”, 10 VII 2020, s. 13.
Kublik A., Radiowa Trójka się rozstroiła, „Gazeta Wyborcza”, 13 X 2020, s. 8.
Kublik A., Trójka=3,3 proc., „Gazeta Wyborcza”, 15 X 2020, s. 7.
Kublik A., Trójka bez Niedźwieckiego, „Gazeta Wyborcza”, 18 V 2020, s. 2–3.
Kublik A., Trójka ginie za Kazika, „Gazeta Wyborcza”, 20 V 2020, s. 3.
Kublik A. Trójka jak zakładowy radiowęzeł w PRL, „Gazeta Wyborcza” , 4 IX 2020, s. 6.
Kublik A., Trójka już nie zaprasza, „Gazeta Wyborcza”, 2 X 2020, s. 10.
Kublik A., Trójka, słuchalność pikuje, ramówki brak, „Gazeta Wyborcza”, 11 IX 2020, s. 10.
Kublik A., Trójka tonie bez artystów i reklam, „Gazeta Wyborcza”, 9 IX 2020, s. 6–7.
Kublik A., Trojka w chaosie, „Gazeta Wyborcza”, 28 VIII 2020, s. 8.
Kublik A., Znów iskrzy w Trójce, „Gazeta Wyborcza”, 16 VII 2020, s. 10.
Łukaszewski J., Trójka: słuchalność spada, kryzysu nie ma, „Gazeta Wyborcza”, 5–6 IX 2020, s. 6–7.
Mam w kieszeni dynamit, „Duży Format” — dodatek „Gazety Wyborczej”, 29 VI 2020, s. 10–11.
Nie zapraszam do Trójki, „Gazeta Wyborcza”, 24 VIII 2020, s. 6.
Nogaś M., Coście uczynili (nawet) z Listą Przebojów Trójki?, „Gazeta Wyborcza”, 18 V 2020, s. 3.
Olszański: Trójka już nie istnieje, „Gazeta Wyborcza”, 27 VIII 2020, s. 10.
Powrotów nie będzie. Z Markiem Niedźwieckim rozmawia Grzegorz Szymanik, „Duży Format” — dodatek „Gazeta Wyborcza”, 31 VIII 2020, s. 6–7.
Radkowski M., Słuchacze płaczą do słuchawek, „Gazeta Wyborcza”, 26 V 2020, s. 18–19.
Sukces Radia Nowy Świat. Pół miliona słuchaczy, „Gazeta Wyborcza”, 29 VII 2020, s. 1.
Środa M., Hodowla nihilistów, „Gazeta Wyborcza”, 6 VI 2018, s. 18.
Tęskniliśmy za Trójką więc będzie Radio 357, „Gazeta Wyborcza”, 8 X 2020, s. 7.
To już nie była Trójka. Z Wojciechem Mannem rozmawia Agnieszka Kublik, „Magazyn Świąteczny. Gazeta Wyborcza”, 14–15 III 2020, s. 18–19.
Trójka poniżej trójki, „Gazeta Wyborcza”, 12 XI 2020, s. 2.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Jolanta Chwastyk-Kowalczyk
1
ORCID: ORCID

  1. Katedra Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej, Uniwersytet Jana Kochanowskiego ul. Uniwersytecka 17, PL 25-406 Kielce
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

W artykule zaprezentowano wybrane obszary zainteresowania Polonii brazylijskiej w związku z artykułami zamieszczonymi w „Gazecie Polskiej w Brazylii” po wznowieniu działalności pisma od lipca do grudnia 1893 roku. Badania ukazały zróżnicowane dziedziny zainteresowania Polonii, mając na uwadze zwłaszcza wewnętrzne sprawy brazylijski i polonijne, zainteresowanie problematyką niemiecką, rosyjską, austro-węgierską, francuską i włoską.
Przejdź do artykułu

Bibliografia

„Gazeta Polska w Brazylii” 1893, nr 1–24.
Kaczmarek M., Geneza i rozwój prasy polonijnej oraz emigracyjnej, „Rocznik Prasoznawczy” 2012, t. 6.
Kozłowska J., Polacy w Brazylii, „Rocznik Naukowo-Dydaktyczny WSP w Krakowie. Prace Geograficzne X” 1983, z. 88.
Kula M., Polonia brazylijska, Warszawa 1981. Kula M., Polono-Brazylijczycy i parę kwestii im bliskich, Warszawa 2012.
Kula M., Polska diaspora w Brazylii, [w:] Polska diaspora, red. A. Walaszek, Kraków 2001.
Mazurek J., Kraj a emigracja. Ruch ludowy wobec wychodźstwa chłopskiego do krajów Ameryki Łacińskiej (do 1939 roku), Warszawa 2006.
Mazurek J., Specyfika polskiej emigracji do Brazylii, „Niepodległość i Pamięć” 2020, nr 2.
Mazurek J., Wenczenowicz T.J., de Oliveira M., Polacy pod Krzyżem Południa, Warszawa 2009.
Michalik-Sztumska M., Wychodźstwo polskie w Brazylii. Stan badań nad zagadnieniem, „Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Zeszyty Historyczne” 2010, z. 11.
Olszycki M., Historyczne uwarunkowania obecności Polaków w Brazylii, „Łódzkie Studia Teologiczne” 2019, nr 4.
Osowska L., Polskie placówki typograficzne w Brazylii, „Acta Universitatis Nicolai Coper-nici. Bibliologia” 1998, t. 2–3, s. 184.
Paczkowski A., Prasa polonijna w latach 1870–1939. Zarys problematyki, Warszawa 1977.
Pitoń J., Najstarsze towarzystwa polonijne i ich dorobek, [w:] Emigracja polska w Brazylii. 100 lat osadnictwa, red. A. Olcha, Warszawa 1971.
Wójcik W., 75 lat prasy polskiej w Brazylii, „Rocznik Historii Czasopiśmiennictwa Pol-skiego” 1968, z. 2.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Tomasz Landmann
1
ORCID: ORCID

  1. Wydział Logistyki i Transportu, Międzynarodowa Wyższa Szkoła Logistyki i Transportu we Wrocławiu, ul. Sołtysowicka 19B, PL 51-168 Wrocław
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

Piszący w niniejszym artykule odpowiedział na pytanie, w jaki sposób w prasie polskiej a konkretniej w dzienniku — „Kurierze Warszawskim” – opisywane były straty w jednej z najbardziej znanych bitew wojny japońsko-rosyjskiej 1904–1905. Publikacja podzielona została na kilka części. Autor zestawił prasę z literaturą przedmiotu. W związku ze sporą liczbą depesz piszący dokonał wyboru określonych numerów. W zakończeniu porównał w zwięzły sposób elementy przeprowadzonego badania wraz z wnioskami.
Przejdź do artykułu

Bibliografia

Źródła:

„Kurjer Warszawski” 28 V 1905 – 3 VI 1905.


Wspomnienia:

Czetwieruchin B.M., Ostatni z Cuszimy, oprac. G. Mullern, Gdańsk 2005.


Opracowania:

Czechowski A., Historja Wojny Rosyjsko-Japońskiej, Warszawa 1906.
Dmochowski T., Walka polityczna mocarstw o dominację w dorzeczu Amuru, t. 1: Mandżuria i Przyamurze w okresie zmierzchu dawnych potęg (koniec XIX w. – 1917 r.), Toruń 1999.
Dyskant J.W., Cuszima 1905, Warszawa 1989.
Dyskant J.W., Michałek A., Port Artur Cuszima 1904–1905, Warszawa 2005.
Gribovskiy V.Yu., Rossiyskiy flot Tikhogo okeana, 1898–1905. Istoriya sozdaniya i gibeli, Moskva 2004.
Kowner R., The A to Z of the Russo – Japanese War, Plymouth 2006.
Nowikow-Priboj A., Cuszima, t. 1–2, przeł. W. Broniewski, Warszawa 1979.
Olender P., Rosyjsko-japońska wojna morska 1904–1905, t. 1–2, Sandomierz 2011–2012.
Olender P., Wojna rosyjsko-japońska 1904–1905. Działania na morzu, Kraków 2010.
Rogacki T., Japońsko-rosyjska wojna morska, Zabrze – Tarnowskie Góry 2011.
Rossiya i SSSR v voynakh XX veka Poteri vooruzhennykh sil, red. G.V. Krivosheyev, Moskva 2001.
Thiess F., Cuszima: epopeja wojny morskiej, przeł. J. Bułakowska, Sierpów 2015.
Tubielewicz J., Historia Japonii, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk – Łódź 1984.
Wieczorkiewicz P., Historia wojen morskich. Wiek pary, Poznań 2015.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Marek Janczurewicz
ORCID: ORCID
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

Niemiecka, polskojęzyczna prasa Generalnego Gubernatorstwa była tubą propagandową okupantów skierowaną w stronę społeczeństwa polskiego. Na jej łamach podejmowano sprawy bieżące, takie jak katastrofa na Gibraltarze samolotu wiozącego polskiego premiera, Naczelnego Wodza gen. Władysława Sikorskiego. Poprzez odpowiedni styl zamieszczanych tekstów Niemcy przedstawiali to wydarzenie jako zamach dokonany przez Brytyjczyków i Sowietów. Był to element walki okupanta z polskością, który poprzez intrygi i kłamstwa swojej propagandy chciał złamać ducha Polakom.
Przejdź do artykułu

Bibliografia

Prasa:

„7 dni” „Biuletyn Informacyjny”
„Dziennik Radomski”
„Gazeta Lwowska”
„Goniec Krakowski”
„Ilustrowany Kurjer Polski”
„Kurier Kielecki”
„Nowy Kurier Warszawski”

Opracowania:

Cytowska E., Szkice z dziejów prasy pod okupacją niemiecką (1939–1945), Warszawa – Łódź 1986.
Dobroszycki L., Reptile journalism. The official Polish-Language press under the Nazis, 1939–1945, New Haven 1994.
Dobroszycki L., Założenia i organizacja prasy niemieckiej w języku polskim w tzw. Generalnej Guberni w latach 1939–1945 w świetle dokumentów, „Rocznik Historii Czasopiśmiennictwa Polskiego” 1967, t. 6, nr 1.
Głowiński T., O nowy porządek europejski. Ewolucja hitlerowskiej propagandy politycznej wobec Polaków w Generalnym Gubernatorstwie 1939–1945, Wrocław 2000.
Goebbels J., Dzienniki, t. III, tłum. E.C. Król, Warszawa 2014.
Grabowski F., Liberator AL. 523. Analiza techniczna katastrofy gibraltarskiej, Warszawa 2017.
Hochhuth R., Soldaten, Nekrolog auf Genf, Hamburg 1967.
Irving D., Accident: the Death of general Sikorski, Londyn 1967.
Irving D., Wypadek: śmierć generała Sikorskiego, Pruszków 2000.
Jockheck L., Propaganda im Generalgouvernement. Die NS-Besatzungspresse für Deutsche und Polen 1939–1945, Osnabrück 2006.
Klemperer V., LTI. Notatnik filologa, Warszawa 2014.
Klimkowski J., Katastrofa w Gibraltarze: kulisy śmierci generała Sikorskiego, Katowice 1964.
Kołtunowski P., Prasowy aparat propagandowy III Rzeszy i GG, „Zeszyty Prasoznawcze” 1987, R. XXVIII, nr 1.
Kowalski W.T., Tragedia w Gibraltarze, Warszawa 1982.
Landau L., Kronika lat wojny i okupacji, t. I, Warszawa 1962.
Landau L., Kronika lat wojny i okupacji, t. III, Warszawa 1963.
McGilvray E., Polski rząd na uchodźstwie, Warszawa 2011.
Napora M., Gadzinowe narracje. Mechanizmy i strategie kreowania propagandowego obrazu świata w „Dzienniku Radomskim” 1940–1944, Warszawa 2017.
Od Gibraltaru do Wawelu. Pamięci Generała Sikorskiego, oprac. A.K. Kunert, R.E. Stolarski, Z. Walkowski, Warszawa 2010.
Piątkowski S., Okupacja i propaganda. Dystrykt radomski Generalnego Gubernatorstwa w publicystyce polskojęzycznej prasy niemieckiej (1939–1945), Lublin – Radom 2013.
Piątkowski S., Życie codzienne Polaków w Generalnym Gubernatorstwie w świetle ogłoszeń drobnych polskojęzycznej prasy niemieckiej, Warszawa 2021.
Pośpieszalski K.M., Hitlerowskie „prawo” okupacyjne w Polsce. Cz. II: Generalne Gubernatorstwo, Poznań 1958.
Prasa polska w latach 1939–1945, red. J. Łojek, Warszawa 1980.
Sobczak J., Polska w propagandzie i polityce III Rzeszy w latach 1939–1945, Poznań 1988.
Strumph-Wojtkiewicz S., Sikorski i jego żołnierze, Łódź 1946.
Subotkin W., Tragiczny lot generała Sikorskiego: fakty i dokumenty, Warszawa 1986.
Suchcitz A., Dokumenty wyłowione z morza po katastrofie gibraltarskiej, „Białostockie Teki Historyczne” 2013, t. 11.
Sündermann H., Tagesparolen. Deutsche Presseweisungen 1939–1945. Hitlers Propaganda und Kriegsführung, Leoni am Starnberger See 1973.
Szafran Cz., Katastrofa w Gibraltarze w świetle najnowszych badań historycznych, „Przegląd Historyczno-Wojskowy” 2013, nr 14/3.
Tebinka J., Śmierć generała Władysława Sikorskiego w świetle nowych dokumentów brytyjskich, „Dzieje Najnowsze” 2001, nr 33/3.
Whiteley J., Śmierć generała Sikorskiego, Warszawa 2007.
Woźniak K., Gross A., Konopka T., Pohl J., Kłys M., Raport z sądowo-lekarskiej sekcji ekshumowanych zwłok generała Władysława Sikorskiego, „Archiwum Medycyny Sądowej i Kryminologii” 2009, t. 59, nr 1.
Woźniakowski K., Niemiecka polskojęzyczna prasa „gadzinowa” czasów II wojny światowej 1939–1945 (próba syntetycznego spojrzenia), „Studia Bibliologiczne Akademii Świętokrzyskiej” 2004, t. 8.
Woźniakowski K., Polskojęzyczna prasa gadzinowa czasów okupacji hitlerowskiej 1939– 1945. Studia i szkice zebrane, Opole 2014.
Woźniakowski K., Prasa — kultura — wojna. Studia z dziejów czasopiśmiennictwa kultury literackiej i artystycznej lat 1939–1945, Kraków 2005.
Wójcik W., Prasa gadzinowa Generalnego Gubernatorstwa (1939–1945), Kraków 1988.
Żaroń P., Generał Władysław Sikorski. Żołnierz, mąż stanu, Naczelny Wódz 1939–1943, Toruń 2002.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Wojciech Grott
1
ORCID: ORCID

  1. Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku, pl. Władysława Bartoszewskiego 1, PL 80-862 Gdańsk
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

Polska prasa informatyczna najlepsze lata ma już dawno za sobą. Po gwałtownym wzroście popularności w latach 90., kiedy to służyła milionom posiadaczy komputerów za podstawowe źródło informacji, stała się dużo mniej istotna i użyteczna. Funkcję informacyjną i poradnikową przejęły niezliczone strony internetowe i fora dyskusyjne, a także kanały na YouTube. Większość tytułów na rynku stanowią obecnie czasopisma przeznaczone dla profesjonalistów z branży IT.
Przejdź do artykułu

Bibliografia

Cetera W., IKS — Informatyka, Komputery, Systemy 1986–1989.
Studium przypadku, Warszawa 2016. http://www.it-professional.pl/o-miesieczniku/ [dostęp: 6.06.2021].
https://prasaplus.pl/titlesReports/titleReport/6584/11/8 [dostęp: 6.06.2021].
https://www.pbc.pl/rynek-prasowy/ [dostęp: 6.06.2021].
https://www.similarweb.com/website/pcformat.pl/#overview [dostęp: 5.08.2021].
https://www.similarweb.com/website/computerworld.pl/ [dostęp: 5.08.2021].
https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/sprzedaz-gazety-luty-2021-gazeta-wyborcza-rekordowy-spadek [dostęp: 6.06.2021].
Kanał magazynu „IT Resseller” https://www.youtube.com/channel/UCFzJktqQf46aL-Juz0mHx9PA [dostęp: 6.06.2021].
Kolasa W.M., Prasa komputerowa w Polsce. Historia i statystyka, „Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis. Folia 2, Studia Ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia”, 2001, z. 1, s. 109–135.
Media Kit czasopisma „Computer Reseller News”, udostępniony przez redakcję.
Mielczarek T., Monopol, pluralizm, koncentracja. Środki komunikowania masowego w Polsce w latach 1989−2006, Warszawa 2007.
Stopka redakcyjna, „IT Reseller” 2021, nr 338 (numeracja ciągła), s. 3.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Przemysław Ciszek
1
ORCID: ORCID

  1. Katedra Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej, Uniwersytet Jana Kochanowskiego, ul. Uniwersytecka 17, PL 25-406 Kielce

Instrukcja dla autorów

Przesyłanie tekstów

Przejdź do logowania lub Zarejestruj aby zgłosić tekst.

Sprawdzenie tekstu przed wysłaniem

Autorzy proszeni są o sprawdzenie czy tekst spełnia poniższe kryteria. Teksty, które nie spełniają wymagań redakcyjnych mogą zostać odrzucone.

  • Oświadczam, że tekst artykułu został przygotowany zgodnie z wytycznymi dla autorów RHPP
  • Oświadczam, że zapoznałem się z informacjami na temat etyki publikowania w RHPP i potwierdzam, że artykuł nie był wcześniej publikowany

Wytyczne dla autorów

Wymagania wstępne

Zapraszamy do nadsyłania pełnych tekstów artykułów w postaci elektronicznej (w formatach: *.doc, *.dox lub *.rtf,) w języku polskim lub angielskim przygotowanych zgodnie z podanymi niżej wymogami. W przypadku tekstów w języku polskim konieczne jest dołączenie także tytułu w języku angielskim oraz abstraktu i słów kluczowych zarówno w języku polskim jak i angielskim. Preferowana długość artykułu: 10-20 standardowych stron, tj. 18000 – 36000 znaków (ze spacjami).

Podczas kwalifikacji tekstu zwracamy szczególną uwagę na jasne określenie przedmiotu i celu badań, na zastosowanie odpowiednich metod badawczych oraz na konieczność nawiązania do wcześniejszych publikacji z zakresu przedmiotu badań.

Sugerowaną metodą wysyłki jest opcja w systemie "Zgłoś nowy tekst" (przycisk wyżej, opcja dostępna po zalogowaniu). W przypadkach uzasadnionych możliwa jest też wysyłka bezpośrednio na adres mailowy Sekretarza Redakcji.

Podstawowe dane o formatowaniu tekstu do publikacji

  • format strony A4 (marginesy: 2,5 cm);
  • czcionka standardowa: Times New Roman 12 pkt dla tekstu głównego oraz 10 punktów dla przypisów dolnych;
  • akapit: odstępy między wierszami - 1,5 wiersza
  • wyrównanie tekstu głównego i przypisów – do lewej.
  • grafiki (ryciny, wykresy) mogą być osadzone w dokumencie głównym, ale w tym przypadku należy je dodatkowo przesłać w oddzielnych plikach (najlepiej w formacie TIFF).

Szczegółowe wytyczne dla autorów

Szczegółowy wykaz wymagań edytorskich i merytorycznych, które należy uwzględnić w manuskryptach zgłaszanych do publikacji zawiera specjalny poradnik dla autorów: Szczegółowe zasady redagowania tekstów do RHPP. Uprzejmie prosimy autorów o wnikliwą lekturę dokumentu i uwzględnienie wymagań.

Procedura przyjmowania tekstów do druku

  • przesłanie przez Autora tekstu do druku (sformatowanego zgodnie z podanymi wymogami) poprzez elektroniczny system przyjmowania artykułów na stronie internetowej czasopisma lub w przypadkach uzasadnionych mailem na adres Redaktora Naczelnego;
  • sprawdzenie przez Sekretarza Redakcji lub Redaktora Naczelnego czy przesłany tekst spełnia wymogi formalne (zgodność z profilem czasopisma i odpowiednie formatowanie itp.) i ewentualne odesłanie tekstu do poprawy,
  • sprawdzenie tekstu w systemie antyplagiatowym;
  • potwierdzenie lub odmowa przyjęcia tekstu do dalszej procedury,
  • wstępna kwalifikacja tekstu pod względem merytorycznym przez Redaktora Naczelnego, ewentualne zawiadomienie o nieprzyjęciu tekstu bądź odesłaniu do korekty lub koniecznego uzupełnienia; w przypadku wątpliwości Redaktor Naczelny może skierować tekst do opinii członka Rady Naukowej lub innego specjalisty z zakresu podejmowanej problematyki w artykule,
  • przesłanie artykułu do dwóch recenzentów w systemie „double-blind review”; w przypadku znacznej interdyscyplinarności podejmowanej problematyki lub rozbieżnych opinii recenzentów tekst może być przesłany do trzeciego recenzenta,
  • zawiadomienie Autora przez Sekretarza Redakcji lub Redaktora Naczelnego o nadejściu recenzji wraz z przesłaniem tekstów recenzji, ewentualnie także uwag Redaktora Naczelnego bądź redaktora tematycznego tomu i wskazaniem terminu nadesłania poprawionego tekstu,
  • przesłanie przez Autora poprawionego tekstu (w przypadku niezgadzania się z uwagami w recenzji wraz ze stanowiskiem Autora w tej sprawie) wraz z oświadczeniem dotyczącym praw autorskich,
  • akceptacja tekstu do druku i zawiadomienie Autora przez Sekretarza Redakcji o przyjęciu tekstu po recenzjach do druku (w przypadku wątpliwości co do korekty tekstu zgodnie z uwagami recenzentów bądź redaktorów, skierowanie do ponownej recenzji lub zwrot do ponownej korekty),
  • korekta językowa i skład artykułu, w razie konieczności kontakt z Autorem w sprawie wątpliwości co do sformułowań zawartych w tekście bądź rozwiązań graficznych,
  • w przypadku większych zmian redakcyjnych w tekście artykułu, przesłanie artykułu do Autora po składzie do autoryzacji, z wyznaczeniem krótkiego terminu na odpowiedź,
  • zamieszczenie wersji elektronicznej artykułu w archiwum na stronie internetowej czasopisma.

Autorzy tekstów przyjętych do druku winni w terminie 14 dni od daty informacji o przyjęciu tekstu przesłać na adres redakcji umowę wydawniczą. Prócz przeniesienia praw autorskich Umowa zawiera również deklaracje o oryginalności i wkładzie poszczególnych osób w powstanie utworu, w szczególności o autorstwie koncepcji, założeń, metod oraz informacji o źródłach finansowania utworu, w tym wkładzie instytucji naukowo-badawczych, stowarzyszeń i innych podmiotów.

Koszty publikacji

Za publikacje artykułów w czasopiśmie „Rocznik Historii Prasy Polskiej” nie pobieramy opłat.

Przewidywany czas publikacji

Przewidywany czas procedowania zgłoszonych manuskryptów wynosi 2-3 miesiące, a średni czas do publikacji artykułu - 5 miesięcy. Czas publikacji jest uzależniony głównie od tematyki danego artykułu oraz od czasu, jaki autorowi jest potrzebny na wprowadzenie korekt po recenzjach. Z reguły nie przekracza on 7 miesięcy.

Załączniki dla autorów

Procedura antyplagiatowa

  • Procedura służy do weryfikowania oryginalności artykułów i obejmuje teksty zgłoszone do redakcji. Jej głównym celem jest zapewnienia wsparcia w zakresie przeciwdziałania naruszeniom przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
  • Sprawdzanie prac odbywa się w Plagiat.pl, w ramach licencji Wydawnictwa Naukowego UP w Krakowie;
  • Procedurę antyplagiatową obsługuje Sekretarz Redakcji.

Ostrzeżenia

Redakcja RHPP informuje, że przeciwdziała wszelkim próbom nierzetelności w nauce. Stosowane zasady etyczne zawiera rozdział "Zasady dotyczące autorów" w sekcji Etyka publikacji. Uprzejmie prosimy autorów o wnikliwą lekturę zasad.

Prawa autorskie

Złożenie artykułu do druku oznacza wyrażenie zgody na bezpłatne przeniesienie autorskich praw majątkowych na Wydawcę i zezwolenie na wydanie pracy w postaci drukowanej w dowolnej liczbie egzemplarzy oraz zamieszczenie jej w postaci otwartego dostępu (CC By 4.0) na stronie internetowej czasopisma oraz innych cyfrowych platformach wydawniczych, z którymi Wydawca zawarł lub zawrze stosowne porozumienie o udostępnianiu. W przypadku artykułów wieloautorskich przyjmuje się, że autor zgłaszający pracę („corresponding author”) ma pełnomocnictwo do reprezentowania pozostałych współautorów w tym zakresie. Autorzy są proszeni o podpisanie stosownego oświadczenia, które jest zawarte w umowie wydawniczej.

Autorzy udzielają wydawnictwu licencji na publikację artykułu, zgodnie z polskimi przepisami prawa autorskiego. Umowa o przeniesieniu praw autorskich musi zostać podpisana przez autorów przed publikacją artykułu. Począwszy do 2021 roku artykuły są udostępniane na zasadach licencji Creative Commons Attribution 4.0 International (CC BY 4.0)

Polityka prywatności

Redakcja oświadcza, że zazwiska i adresy e-mail użytkowników wprowadzone na stronie naszego czasopisma będą wykorzystywane wyłącznie do celów redakcyjnych i nie będą udostępniane w żadnym innym celu ani żadnej innej stronie. Osobami upoważnionymi do posiadania ww. informacji są jedynie redaktorzy oraz wydawca. Szczegółowo omawia te kwestie poniższa deklaracja RODO.

Informacja o przetwarzaniu danych osobowych (RODO)

Na podstawie art. 13 (lub/i) 14 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. U. UE L.2016.119.1 z dnia 04.05.2016 r. – dalej: RODO lub Rozporządzenie), informujemy, że:

I. Administrator Danych Osobowych: Administratorem Danych Osobowych Autora/Autorów/Recenzentów jest Uniwersytet Pedagogiczny im. KEN w Krakowie (adres: ul. Podchorążych 2, 30-084 Kraków, strona internetowa: www.up.krakow.pl). Z Administratorem Danych Osobowych można kontaktować się poprzez adres e-mail: info@up.krakow.pl lub pisemnie na adres korespondencyjny wskazany w pierwszym zdaniu.

II. Inspektor Ochrony Danych: Autor/Autorzy/Recenzenci mogą skontaktować się z wyznaczonym przez Administratora Inspektorem Ochrony Danych w sprawach dotyczących: przetwarzania danych osobowych, korzystania z praw dotyczących przetwarzania danych osobowych, pisząc na adres elektroniczny: iod@up.krakow.pl, lub adres Administratora Danych, wskazany w pkt I.

III. Cele przetwarzania danych osobowych: Uczelnia przetwarza dane osobowe w celu przygotowania i realizacji umowy wydawniczej zgodnie z art. 6 ust. 1 lit b) Rozporządzenia (UE), a w szczególności: --- reakcji na informacje przesłane do Wydawnictwa z wykorzystaniem formularza kontaktowego/e-maila, --- realizacji procesu wydawniczego związanego z opublikowaniem dzieła Autora/Autorów, --- publikowania imienia, nazwiska, stopnia lub tytułu naukowego oraz afiliacji Autora/Autorów, --- udostępniania danych innym podmiotom związanym z procesem wydawniczym, do baz danych i innych portali informacyjnych, promocyjnych, naukowych, --- wysyłki autorskich numerów drukowanych dzieła.

Podanie przez Panią/Pana danych osobowych jest warunkiem wykonania umowy, zamówienia, opublikowania dzieła Pani/Pana autorstwa/współautorstwa lub gdzie Pani/Pan występowała/ł w charakterze Recenzenta/Redaktora/Członka Rady Naukowej. Jest Pani/Pan zobowiązana/y do ich podania, a konsekwencją niepodania danych osobowych będzie odmowa publikacji lub akceptacji artykułu/recenzji przez Wydawnictwo.

IV. Odbiorcy danych osobowych: zebrane dane osobowe mogą być udostępniane podmiotom i organom publicznym uprawnionym do przetwarzania danych osobowych na podstawie przepisów powszechnie obowiązującego prawa oraz podmiotom przetwarzającym dane osobowe na zlecenie administratora w związku z wykonywaniem powierzonego im zadania.

V. Okres przechowywania danych osobowych Autora/Autorów: Dane osobowe zebrane na podstawie art. 6 ust 1 lit. b) Rozporządzenia (UE), tj. będą przetwarzane maksymalnie przez okres 50 lat licząc od daty podpisania umowy.

VI. Prawa osób, których dane dotyczą: Autor/Autorzy mają prawo do: --- dostępu do swoich danych (informacji o przetwarzanych przez Administratora Danych), w tym uzyskania kopii danych. Prawo będzie realizowane w zakresie technicznie i prawnie możliwym, --- sprostowania (poprawiania danych, gdy są niezgodne z stanem rzeczywistym), --- usunięcia lub ograniczenia przetwarzania danych w przypadkach przewidzianych prawem. Zebrane dane osobowe nie podlegają zautomatyzowanemu podejmowaniu decyzji, w tym profilowaniu.

VII. Instytucja nadzorcza w zakresie danych osobowych: Organem nadzorczym w zakresie danych osobowych jest Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych. Autor/Autorzy, w przypadku uznania, że przetwarzanie danych osobowych narusza przepisy Rozporządzenia, ma prawo wniesienia skargi do ww. organu nadzorczego.

Zasady etyki publikacyjnej

Etyka publikacji

Redakcja „Rocznika Historii Prasy Polskiej” (RHPP) przyjęła i stosuje zasady etyki publikacyjnej zgodne z wytycznymi Komitetu ds. Etyki Publikacyjnej (COPE – Committee on Publication Ethics). Wszystkie strony zaangażowane w proces publikacji (redaktorzy czasopisma, autorzy, recenzenci i wydawca) winni się zapoznać ze standardami zasad etyki publikacji stosowanymi w naszym czasopiśmie.

Autorzy, zgłaszając pracę, muszą potwierdzić znajomość tych zasad. Od autorów publikacji zbiorowych wymagamy zadeklarowania rzeczywistego wkładu pracy poszczególnych autorów. Nieakceptowane jest złożenie tej samej pracy do więcej niż jednego czasopisma. Recenzenci opiniujący artykuły, podejmując się recenzji muszą potwierdzić przestrzeganie zasad etycznego postępowania (patrz: Wskazówki dla recenzentów [niżej]) oraz oświadczenie o braku konfliktu interesów.

Szczegółowe zasady dotyczące etyki publikacji, stosowane w czasopiśmie, dostępne są na stronie COPE https://publicationethics.org/guidance/Guidelines. Poniżej przedstawione zostały podstawowe standardy etyczne przestrzegane w RHPP, opracowane na podstawie kodeksu COPE - Best Practice Guidelines for Journal Editors.

Zasady dotyczące redakcji

Zasada fair play. Teksty zgłaszane do publikacji są poddawane ocenie pod względem merytorycznym. Kwestie takie, jak rasa, płeć, orientacja seksualna, wyznanie, pochodzenie, obywatelstwo czy przekonania polityczne autorów nie mają wpływu na ocenę artykułów.

Zasada poufności. Wszystkie zgłaszane do publikacji, recenzowane i opracowywane redakcyjnie teksty mają charakter poufny. Niedopuszczalne jest ujawnianie ich treści osobom trzecim, za wyjątkiem osób do tego upoważnionych przez redaktora naczelnego. Treści zawarte w powierzonych redakcji oraz recenzowanych tekstach nie mogą być w żadnej formie wykorzystywane przez osoby zaangażowane w proces redagowania i recenzowania.

Zasada niezależności i przeciwdziałania konfliktom interesów. Dobór recenzentów odbywa się z zachowaniem najwyższej staranności oraz standardów etycznych, a także zgodnie z zasadą niezależności stron. W szczególności stosuje się zasadę, zgodnie z którą recenzenci nie mogą pochodzić z tej samej instytucji naukowej co autorzy ocenianych tekstów, a także nie mogą oceniać tekstów, w przypadku których może występować konflikt interesów pomiędzy recenzentem a autorem/autorami.

Zapora ghostwriting i guest authorship. Redakcja RHPP, dbając o rzetelność naukową publikowanych tekstów przestrzega zasad zapory ghostwriting i guest authorship. Aby przeciwdziałać przypadkom ghostwriting i guest authorship redakcja RHPP wymaga od autorów tekstu ujawnienia wkładu poszczególnych autorów w powstanie tekstu (z podaniem ich afiliacji oraz rodzaju udziału, tj. informacji kto jest autorem koncepcji, założeń, metod, protokołu itp. wykorzystywanych przy przygotowaniu publikacji), przy czym główną odpowiedzialność ponosi autor zgłaszający manuskrypt. Redakcja wymaga informacji o źródłach finansowania publikacji, wkładzie instytucji naukowo-badawczych, stowarzyszeń i innych podmiotów (financial disclosure). Redakcja dokumentuje wszelkie przejawy nierzetelności naukowej, w szczególności naruszania zasad etyki obowiązujących w nauce. Wszelkie wykryte przypadki będą demaskowane, włącznie z powiadomieniem odpowiednich podmiotów (instytucje zatrudniające autorów, towarzystwa naukowe, stowarzyszenia edytorów naukowych itp.).

Decyzje dotyczące publikacji. Redaktor naczelny podejmuje ostateczną decyzję, które materiały zostaną, a które nie zostaną opublikowane. Redaktor kieruje się opiniami recenzentów, polityką wydawniczą czasopisma oraz wymogami prawnymi odnoszącymi się w szczególności do kwestii plagiatu i innych naruszeń praw autorskich.

Zasady dotyczące recenzentów

Wkład w prace zespołu redakcyjnego. Recenzenci uczestniczą w pracach zespołu redakcyjnego i mają wpływ na decyzje podejmowane przez redaktorów. Mogą także współpracować z autorami w celu doskonalenia publikowanych tekstów (współpraca taka jest anonimowa i musi się odbywać za pośrednictwem redakcji).

Zasada kwalifikacji i terminowości. W przypadku, gdy recenzent zaproszony do pracy nad tekstem uważa, że nie ma kwalifikacji niezbędnych do jego oceny lub nie będzie w stanie przygotować recenzji w ustalonym terminie, powinien niezwłocznie poinformować o tym zespół redakcyjny.

Zasada poufności. Wszystkie zgłaszane do publikacji, recenzowane i opracowywane redakcyjnie teksty mają charakter poufny. Niedopuszczalne jest ujawnianie ich treści osobom trzecim, za wyjątkiem osób do tego upoważnionych przez redaktora naczelnego. Treści zawarte w tekstach powierzonych redakcji oraz recenzowanych nie mogą być w żadnej formie wykorzystywane przez osoby zaangażowane w proces redagowania i recenzowania.

Zasada zachowania standardów obiektywności. Recenzje powinny mieć charakter obiektywny. Personalna krytyka autorów prac jest niedopuszczalna. Wszystkie uwagi recenzenta powinny być odpowiednio uzasadnione.

Zasada rzetelności źródeł. Recenzenci, jeśli zachodzi taka potrzeba, powinni wskazać relewantne publikacje, które nie zostały zacytowane przez autora. Wszystkie stwierdzenia, które mają swoje źródło w opublikowanych już pracach, powinny być opatrzone odpowiednimi odesłaniami bibliograficznymi w tekście. W przypadku zauważenia istotnych podobieństw do prac już opublikowanych, recenzenci powinni zgłosić ten fakt redakcji.

Zasada niezależności i przeciwdziałania konfliktom interesów. Dobór recenzentów odbywa się z zachowaniem najwyższej staranności oraz standardów etycznych, a także zgodnie z zasadą niezależności stron. W szczególności przestrzega się zasady, że recenzenci nie mogą pochodzić z tej samej instytucji naukowej co autorzy ocenianych tekstów, a także nie mogą oceniać tekstów, w przypadku których może występować konflikt interesów pomiędzy recenzentem a autorem/autorami.

Zasady dotyczące autorów

Zasada rzetelności naukowej. Autorzy tekstów zgłaszanych do publikacji są zobowiązani do rzetelnego opisu wykonanych badań oraz obiektywnej interpretacji wyników. Zebrane dane oraz całość prac powinny być opisane w sposób umożliwiający powtórzenie badań. Nierzetelne lub niezgodne z zasadami etyki prezentowanie i interpretowanie danych oraz wyników badań jest niedopuszczalne.

Zasada oryginalności publikacji. Autorzy mogą zgłaszać do publikacji wyłącznie własne, oryginalne teksty. W sytuacji, gdy wykorzystują badania lub stwierdzenia innych autorów, powinni oznaczać je jako elementy cytowane. Redakcja poddaje teksty zgłaszane do publikacji sprawdzeniu przez system antyplagiatowy (Plagiat.pl), w ramach licencji Wydawnictwa Naukowego UP w Krakowie.

Zasada udostępniania danych badawczych. Autorzy mogą zostać poproszeni o przedstawienie nieopracowanych wyników badań, w związku z tym powinni zapewnić dostęp do tych danych. Powinni również, w miarę możliwości, przechowywać te dane przez pewien czas po opublikowaniu pracy.

Zasada przeciwdziałania redundantnym publikacjom. Autorzy nie powinni publikować tekstów opisujących te same badania w więcej niż jednym czasopiśmie. Zgłaszanie tych samych publikacji do więcej niż jednego czasopisma jest niedopuszczalne i uznawane za nieetyczne.

Zasada rzetelności źródeł. Publikacje, które zostały wykorzystane przy pisaniu tekstu powinny być zawsze dokładnie zacytowane. Autorzy winni również podać tytuły publikacji, które miały decydujący wpływ na kształt ich pracy. Informacje uzyskane prywatnie, w rozmowie lub korespondencji z osobami trzecimi nie mogą być wykorzystywane w tekście bez pisemnej zgody tych osób.

Zasady autorstwa pracy. Osoby wskazane w zgłoszonym tekście jako autorzy lub współautorzy powinny mieć znaczący udział w tworzeniu publikacji: koncepcji, projektu, wykonaniu oraz interpretacji wyników opisywanych badań. Informacje o wszystkich osobach, które w jakimś stopniu przyczyniły się do powstania publikacji, powinny pojawić się w tekście. Autor zgłaszający tekst do publikacji winien zadbać o właściwe oznaczenie tych osób w tekście oraz upewnić się, że wszyscy współautorzy akceptują artykuł w formie zgłaszanej do publikacji.

Zasada konfliktu interesów. Autorzy muszą wskazać wszelkie istotne czynniki o charakterze finansowym lub sytuację konfliktu interesów, jeśli mogą być one uznane za mające wpływ na wyniki lub ich interpretację. Wszystkie źródła finansowego wsparcia badań muszą zostać podane do wiadomości. Zasady dotyczące błędów w tekstach zgłoszonych do publikacji. W sytuacji, gdy autor odkryje znaczące błędy lub nieścisłości w zgłoszonym tekście, zobowiązany jest niezwłocznie poinformować o tym redakcję czasopisma i współpracować z nią w celu wycofania tekstu lub poprawienia zaistniałych błędów.

Definicje

Ghostwriting oznacza, ukrywanie faktycznego autorstwa lub współautorstwa tekstu; istotny wkład w powstanie publikacji powinien być zawsze ujawniony przez wskazanie nazwisk wszystkich autorów lub bez wymienienia roli osoby, która wniosła taki wkład w podziękowaniach zamieszczonych w publikacji (COPE).

Guest authorship oznacza umieszczenie wśród autorów tekstu osoby, której udział w powstaniu tego tekstu jest znikomy lub w ogóle nie miał miejsca (COPE).

Plagiat. W prawie autorskim nie ma legalnej definicji plagiatu. Pośrednio definicję taką zawiera art. 115 ustawy o prawie autorskim, penalizując czyn polegający na przywłaszczeniu sobie autorstwa lub wprowadzeniu w błąd co do autorstwa całości lub części cudzego utworu. Mowa tu więc o sytuacji, w której plagiator świadomie, z zamiarem bezpośrednim przypisuje sobie autorstwo cudzego utworu lub wprowadza innych w błąd co do autorstwa. Plagiatem jest także podanie się niezgodnie z prawdą za współautora dzieła. Więcej na informacji zawiera omówienie na stronie ZAIKS.

Autoplagiat. Wielokrotne publikowanie tego samego lub w niewielkim tylko stopniu przetworzonego tekstu, w warunkach wprowadzających w błąd, że jest to utwór lub część utworu po raz pierwszy rozpowszechniana [J. Barta, R. Markiewicz, Prawo autorskie, Warszawa 2010].

Grafy COPE

Niżej przedstawiono szczegółowe ścieżki postępowania w przypadku wykrycia niektórych nadużyć nieetycznych zachowań. Źródło: COPE Flowcharts [Polish] [2023]. Interpretacja: Ewa A. Rozkosz, Wykorzystanie diagramów COPE w zasadach etyki publikacyjnej czasopisma naukowego, Materiały Konferencyjne EBIB, nr 25 (2017).

Podejrzenie o plagiat w zgłoszonym manuskrypcie;
Podejrzenie o plagiat w opublikowanym artykule;
Podejrzenie o autoplagiat w zgłoszonym manuskrypcie;
Podejrzenie o autoplagiat w opublikowanym artykule;
Podejrzenie o sfabrykowanie danych w zgłoszonym manuskrypcie;
Podejrzenie o sfabrykowanie danych w opublikowanym artykule;
Dodanie autora przed opublikowaniem;
Usunięcie autora przed opublikowaniem.

Procedura recenzowania

Proces i kryteria recenzji

Do publikacji w „Roczniku Historii Prasy Polskiej” kwalifikowane są jedynie artykuły w pełni oryginalne (nigdzie wcześniej niedrukowane), prezentujące najnowsze wyniki badań i niebędące kompilacją opracowań już istniejących.

Pierwszym etapem procedury recenzowania jest opinia Redaktora Naczelnego (lub wskazanego przez niego członka Rady Redakcyjnej), który podejmuje wstępną decyzję o dopuszczeniu artykułu do dalszej procedury recenzji lub odrzuceniu, o czym informują niezwłocznie autora. W przypadkach niejednoznacznych ich decyzja jest konsultowana ze specjalizującym się w danej problematyce członkiem Rady Redakcyjnej. Powodem odrzucenia na tym etapie może być m.in. niezgodność tematyki manuskryptu z profilem czasopisma, brak spełniania standardów dotyczących konstrukcji artykułu, niski poziom merytoryczny, rażące uchybienia językowe, niezgodność z zasadami etyki publikacyjnej lub inne uzasadnione powody.

Następnie zgłoszenie przechodzi do etapu recenzji zewnętrznych. Każdy artykuł zanim zostanie skierowany do Recenzentów poddawany jest anonimizacji, czyli ukryciu danych mogących zidentyfikować Autora. Do oceny każdej publikacji powołuje się co najmniej dwóch niezależnych recenzentów spoza jednostki autora. Redakcja dba o to, aby w procesie recenzji pomiędzy autorami i recenzentami nie zachodził żaden konflikt interesów (w szczególności relacje służbowe lub osobiste). Recenzje są opracowywane w systemie „double-blind review process”, w którym recenzenci i autorzy nie znają swoich tożsamości.

Recenzje mają formę pisemną i opisową. W swej ocenie recenzent bierze pod uwagę oryginalność i wartość merytoryczną artykułu, jego formę (kompozycję, język), jakość źródeł, rzetelność naukową, może także wskazywać na kwalifikację artykułu do danej kategorii tekstów naukowych. Wszelkie uwagi, poprawki oraz sugestie ewentualnych zmian recenzent umieszcza w formularzu recenzji tak, by autor mógł się z nimi zapoznać i uwzględnić je w ostatecznej redakcji tekstu. Recenzja kończy się konkluzją oraz jednoznacznym wnioskiem o dopuszczenie bądź niedopuszczenie artykułu do publikacji. Warunkiem dopuszczenia artykułu do druku jest uzyskanie dwóch pozytywnych recenzji. W przypadku znaczącej rozbieżności ocen kolegium redakcyjne może podjąć decyzję o powołaniu trzeciego recenzenta.

Po zakończeniu etapu recenzji zewnętrznych autor otrzymuje od redakcji stosowną informację. Oprócz wniosków recenzentów, autor może otrzymać dodatkowe uwagi i sugestie zmian od Redaktora Naczelnego (lub wskazanego przez niego członka Rady Redakcyjnej), redaktora tematycznego lub redaktora językowego. Proces recenzji ma charakter poufny. Zbiorcza lista recenzentów współpracujących z czasopismem jest publikowana jeden raz w roku w zakładce Redakcja / Lista recenzentów. Etyczne aspekty obowiązków spoczywających na recenzentach i autorach przedstawiono niżej w sekcji „ Zasady etyczne”. Redakcja przyjmuje również do druku materiały nierecenzowane (sprawozdania, komentarze, listy itp.).

Zobowiązania recenzentów

Opinia recenzenta stanowi kluczowy element procesu redakcyjnego, gdyż na jej podstawie redakcja podejmuje merytoryczną decyzję o dopuszczeniu artykułu do druku. Aby proces ten przebiegał w sposób prawidłowy prosimy recenzentów o obiektywną ocenę manuskryptów oraz zobowiązujemy do zachowania tajemnicy, informowaniu o konfliktach interesów i przekazywaniu informacji o podejrzeniu o plagiat. Szczegółowe informacje na ten temat zawiera rozdział " Zasady dotyczące recenzentów" w sekcji Etyka publikacji (niżej).

Formularze dla recenzentów

  • Formularz recenzyjny (stosowany przy tradycyjnym obiegu recenzji);
  • Oświadczenie o braku konfliktów (od 2023 roku oświadczenie stanowi cześć formularza recenzji);
  • Formularz systemowy (dostępny dla zarejestrowanych recenzentów).

Wykaz recenzentów

Szczegółowy wykaz znajduję się na stronie Redakcja / Lista recenzentów

Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji