Ruch Literacki

●Abrams M.H., Zwierciadło i lampa. Romantyczna teoria poezji a tradycja krytycznoliteracka, przeł. M. B. Fedewicz, Gdańsk 2003.
●Abriszewska P., „…prozy? – nie ma wcale…” [w:] taż, Literacka hermeneutyka Cypriana Norwida, Lublin 2011.
●Auerbach E., Rzeczywistość przedstawiona w literaturze Zachodu, przekł. Z. Żabicki, Warszawa 2004.
●Baudelaire Ch., Kwiaty zła / Les Fleurs du mal (1868), wybór M. Leśniewska i J. Brzozowski, Kraków 1994.
●Baudelaire Ch., Biedna Belgia! Teatr, przekł. R. Engelking, Gdańsk 2015.
●Baudelaire Ch., Paryski splin. Małe poematy prozą, przeł. i komentarzem opatrzył R. Engelking, Gdańsk 2008.
●Baudelaire Ch., Rozmaitości estetyczne, wstęp i przekł. J. Guze, Gdańsk 2000.
●Baudelaire Ch., Sztuczne raje, wstęp i przekład R. Engelking, Gdańsk 2009.
●Baudelaire Ch., Sztuka romantyczna, wstęp A. Kijowski, przekł. E. Burska, S. Cichowicz, A. Kijowski, M. Sawiczewska, T. Swoboda, Gdańsk 2003.
●Benjamin W., Dzieło sztuki w dobie reprodukcji technicznej, przeł. Hubert Orłowski, [w:] tenże, Anioł historii. Eseje, szkice, fragmenty, wybór i oprac. H. Orłowski, Poznań 1996.
●Benjamin W., O kilku motywach u Baudelaire’a, [w:] tenże, Wybór tekstów, przeł. A. Lipszyc, A. Wołkowicz, Kraków 2012.
●Benjamin W., Pasaże, red. R. Tiedemann, przeł. I. Kania, posłowiem opatrzył Z. Baumann, Kraków 2003.
●Bieńczyk M., O tych, co nigdy nie odnajdą straty, Warszawa 1998.
●Bourdieu P., Reguły sztuki. Geneza i struktura pola literackiego, przeł. A. Zawadzki, Kraków 2001.
●Brodzka A., O pojęciu realizmu w powieści XIX i XX wieku, „Pamiętnik Literacki” 1964, z. 55/2.
●Champfleury J., Realizm. List do Pani Sand, przekł. H. Morawska, [w:] Historia doktryn artystycznych, t. II: Teoretycy, artyści i krytycy o sztuce 1700–1870, red. E. Grabska i M. Poprzęcka, Warszawa 1974.
●Chlebowski P., „… prozy? – nie ma wcale…”, [w:] tenże, Cypriana Norwida „Rzecz o wolności słowa”. Ku epopei chrześcijańskiej, Lublin 2000.
●Cieśla-Korytowska M., Pułapka Norwida [w:] Autor, autor!, Kraków 2010.
●Collier P., Nineteenth-century Paris: vision and nightmare, [w:] Unreal city. Urban experience in modern european literature and art, red. D. Kelly, Menchester 1985.
●Compagnion A., Baudelaire devant innombrable, Paris 2005.
●Courbet w oczach własnych i w oczach przyjaciół, red. P. Courthion, przekł. i wstęp J. Guze, Warszawa 1963.
●Dambek-Giallelis Z., Niecodzienna codzienność, czyli o (nie)przedstawialności świata rzeczy Norwida, [w:] Norwidowski świat rzeczy, red. P. Abriszewska, G. Halkiewicz-Sojak, I. Dobrzeniecka, D. Wojtasińska, Toruń 2018.
●Delapierrière M., Norwid i Baudelaire: zbliżenie przez sztukę, [w:] Od tematu do rematu. Przechadzki z Balcerzanem, red. T. Mizerkiewicz, A. Stankowska, Poznań 2007.
●Eigeldinger M., La symbolique solaire dans l’oeuvre critique de Baudelaire, “Études Françaises” 1967 nr 2.
●Friedrich H., Struktura nowoczesnej liryki od połowy XIX do połowy XX wieku, przeł. i opatrzyła wstępem E. Feliksiak, Warszawa 1978.
●Froidevaux G., Représentation et modernité, Paris 1989.
●Głowiński M., Ciemne alegorie Norwida, „Pamiętnik Literacki” 1984, z. 3.
●Głowiński M., Wokół „Powieści” Norwida, „Pamiętnik Literacki” 1971, z. 3.
●Gomulicki J.W., Dodatek krytyczny, [w:] Norwid C., Pisma wszystkie, pod red. J.W. Gomulickiego, t. VII, Warszawa 1973.
●Grotta M., Baudelaire’s Media Aesthetics : The Gaze of the Flaneur and 19th-Century Media, New York 2016.
●Jackson J.E., La Mort Baudelaire. Etudes sur les "Fleus du Mal", Neuchâtel 1982.
●Jackson J.E., La question du moi. Un aspect de la modernité poétique européenne, Neuchâtel 1978.
●Jauss H.R., Przedmowa do pierwszego niemieckiego wydania „Vade-mecum” Cypriana Norwida, przekł. M. Kaczmarkowski, „Studia Norwidiana” 1985/86 nr 3/4.
●Kalinowski D., „Fotografy” epistolarne Norwida, [w:] Poeta i sztukmistrz. O twórczości poetyckiej i artystycznej Norwida, red. P. Chlebowski, Lublin 2007.
●Kijowski A., Grymas Baudelaire’a, [w:] Baudelaire Ch., Sztuka romantyczna, wstęp A. Kijowski, przekł. E. Burska, S. Cichowicz, A. Kijowski, M. Sawiczewska, T. Swoboda, Gdańsk 2003.
●Kuik-Kalinowska A., „I dlatego właśnie w daguerotyp raczej pióro zamieniam…”. O technice daguerotypu w twórczości Norwida, [w:] „Norwid, nasz współczesny”. Profecja i recepcja, red. C. Dutka, Zielona Góra 2002.
●Kuziak M., Czarne kwiaty, których nie ma. Jak dekonstruuje się tekst Norwida, [w:] Strona Norwida. Studia i szkice ofiarowane Profesorowi Stefanowi Sawickiemu, red. P. Chlebowski, W. Toruń, E. Żwirkowska, E. Chlebowska. Lublin 2008.
●Kuziak M., Norwid – zmagania z podmiotowością. Epifanie poetyckie autora „Vade- mecum”, „Pamiętnik Literacki” 2015, z. 4.
●Kuziak M., Norwidowska alegoria (przez pryzmat refleksji Waltera Benjamina), [w:] Symbol w dziele Cypriana Norwida, pod red. W. Rzońcy, Warszawa 2011.
●Labarthe P., Baudelaire et la tradition de l’allegorie, Genève 1999.
●Labarthe P., Paris comme décor allégorique: Baudelaire, Paris, l’Allegorie, red. J.P. Avice i C. Pichois, Paris 1995.
●Labarthe P., Spleen et création poétique dans "Les Fleurs du Mal", [w:] Poètes du spleen, red. Ph. Daros, Paris, 1997.
●Lubaszewska A., „W daguerotyp raczej pióro zamieniam”, „Teksty Drugie” 1999.
●Łapiński Z., Norwid, Kraków 1984.
●Maciejewski J., „Przedburzowcy”. Z problematyki przełomu między romantyzmem a pozytywizmem, Kraków 1971.
●Maciejewski J., Norwid a pozytywizm. Rekonesans, „Pamiętnik Literacki” 1984, z. 3.
●Maillard P., „Homo bulla”. Pour une poétique de l’allégorie, [w:] Baudelaire, Paris, l’Allegorie, red. J.P. Avice i C. Pichois, Paris 1995.
●Markowski M.P., O reprezentacji, [w:] Kulturowa teoria literatury. Główne pojęcia i problemy, red. M.P. Markowski, R. Nycz, Kraków 2006.
●Markowski M.P., Pragnienie obecności. Filozofie reprezentacji od Platona do Kartezjusza, Gdańsk 1999.
●Nieukerken A. van, Ironiczny konceptyzm, Kraków 1998.
●Nieukerken A. van, Norwid a scjentyzm – konteksty komparatystyczne (August Comte, Pierre-Joseph Proudhon), [w:] O Norwidzie komparatystycznie, red. M. Siwiec, Kraków 2019.
●Norwid C., Pisma wszystkie, t. I–XI, pod red. J.W. Gomulickiego, Warszawa 1971–1976.
●Nycz R., Literatura jako trop rzeczywistości. Poetyka epifanii w nowoczesnej literaturze polskiej, Kraków 2001.
●Nycz R., Tekstowy świat. Poststrukturalizm a wiedza o literaturze, Warszawa 1993.
●Pichois C., Avice J.P., Słownik (fragmenty), przeł. M. Soja-Nicińska, „Wiek XIX. Rocznik Towarzystwa Literackiego im. A. Mickiewicza” 2009, r. 2.
●Pichois C., Komentarz, przekł. J.M. Kłoczowski, [w:] Baudelaire Ch., Rozmaitości estetyczne, wstęp i przekł. J. Guze, Gdańsk 2000.
●Pniewski D., Między obrazem i słowem: studia o poglądach estetycznych i twórczości literackiej Norwida, Lublin 2005.
●Puzynina J., Słowo Norwida, Wrocław 1990.
●Robb G., La poésie de Baudelaire et la poésie française 1838–1852, Paris 1993.
●Rzepczyński S., „… z niepamięci wywodzić i określać”. O pamięci w „Czarnych kwiatach”, [w:] Cysewski K., Rzepczyński S., O „Czarnych kwiatach” Norwida, Słupsk 1996.
●Rzepczyński S., Plastyczna figuratywność przedstawiania postaci w "Czarnych kwiatach". O myśleniu alegorycznym i symbolicznym, [w:] Poeta i sztukmistrz. O twórczości poetyckiej i artystycznej Norwida, red. P. Chlebowski, Lublin 2007.
●Sławińska I., O prozie epickiej Norwida. Z zagadnień warsztatu poety-dramaturga, [w:] taż, Reżyserska ręka Norwida, Kraków 1971.
●Starobinski J., Atrament melancholii, przekł. Belaid, Gdańsk 2017.
●Symbol w dziele Norwida, red. W. Rzońca, Warszawa 2011.
●Szymanis E., „Odpowiednie dać rzeczy słowo” – Norwidowska teoria sztuki w praktyce poetyckiej, [w:] Norwid z perspektywy początku XXI wieku, red. J. Rohoziński, Pułtusk 2003.
●Śniedziewski P., „Czarne kwiaty” Norwida i „Une Ombre” Brizeux, czyli od opisu do epifanii, [w:] O Norwidzie komparatystycznie, red. M. Siwiec, Kraków 2019.
●Śniedziewski P., Melancholijne spojrzenie, Kraków 2011.
●Tatarkiewicz W., Dzieje sześciu pojęć, Warszawa 2012.
●Wyka K., Cyprian Norwid. Poeta i sztukmistrz, [w:] tenże, Cyprian Norwid. Studia, artykuły, recenzje, Kraków 1989.

●Bednarski J., Wspomnienia o Stefanie Grabińskim, opracował i do druku podał Jakub Knap, „Litteraria Copernicana” nr 1 (11) 2013, 292–307.
●Bieńczyk M., O tych, co nigdy nie odnajdą straty, „Świat Książki”, Warszawa 2012.
●Brzozowski Korab S., Nim serce ucichło, Wydawnictwo J. Mortkowicza, Warszawa 1910.
●Cioran E., Na szczytach rozpaczy, przeł. Ireneusz Kania, Oficyna Literacka, Kraków 1992.
●Czajkowska z Grabińskich M., Życia mego kwiat. Poezje, [w:] Grabiński S., Ciemne siły, Wydawnictwo Polskiej Książnicy Naukowej, Przemyśl 1921, s. 103–128.
●Gutowski W., Mit – Eros – Sacrum. Sytuacje młodopolskie, Homini, Bydgoszcz 1999.
●Grabiński S., Maria z Grabińskich Czaykowska, [w:] tenże, Ciemne siły, 1921, s. 99–102.
●Hutnikiewicz A., Twórczość literacka Stefana Grabińskiego (1887–1936), Towarzystwo Naukowe, Toruń 1959.
●Janiuk J., Obraz gruźlicy na przełomie XIX i XX wieku w literaturze pięknej okresu Młodej Polski i dwudziestolecia międzywojennego, Aspra, Warszawa 2010.
●Kępiński A., Melancholia, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2001.
●Kuczyńska A., Piękny stan melancholii. Filozofia niedosytu i sztuka, Wydział Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 1999.
●Mazur A., Pod znakiem Saturna. Topika melancholii w późnej twórczości Elizy Orzeszkowej, Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, Opole 2010.
●Płomieński J., Twórcy bez masek. Wspomnienia literackie, Pax, Warszawa 1956.
●Pollak R., Ze wspomnień o Stefanie Grabińskim, [w:] Księga pamiątkowa ku czci Konrada Górskiego, red. A. Hutnikiewicz, Towarzystwo Naukowe, Toruń 1967, s. 361–363.
●Samborska-Kukuć D., Stefan Grabiński w świetle nowych źródeł, „Pamiętnik Literacki” 2021, z. 1, s. 163–170.
●Sikora I., Przyroda i wyobraźnia. O symbolice roślinnej w poezji Młodej Polski, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 1992.
●Sławek T., Saturniczny pątnik. Robert Burton i jego „Anatomia melancholii”, „Literatura na Świecie” nr 3, 1995, s. 58–73.
●Sontag S., Choroba jako metafora. AIDS i jego metafory, przeł. Jarosław Anders, Wydawnictwo Karakter, Kraków 2016.
●Światy melancholii: w 500-lecie „Melencolii” Albrechta Dürera (1514–2014), red. M. Dybizbański, A. Mazur, Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, Opole 2016.
●USC Borszczów (parafia greckokatolicka), [w:] Centralne Archiwum we Lwowie, f. 487, op. 1, t. 18, akt urodzenia z roku 1892, k. 181.

dzieła i teksty W. Jabłonowskiego:

●„Amica Italia” (Rzecz o faszyzmie). Wrażenia i rozważania, Poznań–Warszawa–Wilno– Lublin 1926.
●Chwila obecna (dążności i usposobienia), Warszawa 1901.
●Dokoła Sfinksa (Studia o życiu i twórczości narodu rosyjskiego), Warszawa 1910.
●Dwie kultury. Studya historyczne i literackie, Warszawa 1913.
●Faszyzm a machiavellizm, „Myśl Narodowa”, 1927, nr 24.
●Franciszek Mauriac, „Myśl Narodowa” 1933, nr 33.
●Humanista na wygnaniu (Léon Daudet), „Myśl Narodowa”, 1929, nr 36, 37.
●Italia współczesna, „Myśl Narodowa” 1932, nr 21.
●Jak z rogu Amaltei…, „Myśl Narodowa”, 1938, nr 50.
●Jeszcze jedna krucjata, „Myśl Narodowa”, 1938, nr 7.
●Kryzys powieści, „Gazeta Warszawska” 1932, nr 274–276.
●Krytycyzm w krytyce literackiej, „Myśl Narodowa”, 1929, nr 15, 16.
●Maskarada się kończy, „Myśl Narodowa” 1935, nr 18.
●Nowa powieść autorki „Pożogi”, „Myśl Narodowa”, 1929, nr 7.
●Niemiec o Francji, „Myśl Narodowa” 1932, nr 37.
●O pewnym „arcydziele” współczesnem, „Myśl Narodowa” 1935, nr 19.
●Odczyty o Leopardim, „Myśl Narodowa”, 1939, nr 34.
●Paweł Bourget (wspomnienie pośmiertne), „Myśl Narodowa” 1936, nr 1.
●Pokłosie Barrèsa, „Myśl Narodowa” 1928, nr 8.
●Poruszyły się płazy, „Myśl Narodowa” 1925, nr 13.
●Słońce Prowansji (Fryderyk Mistral), „Myśl Narodowa”, 1929, nr 42.
●Sto pięćdziesiąta rocznica Wielkiej Rewolucji, „Myśl Narodowa” 1939, nr 28.
●W obronie Zachodu, „Myśl Narodowa”, 1927, nr 20.
●W odwiecznej sprawie (Uwagi o sztuce i krytyce), „Melitele. Noworocznik Literacki”, Kraków 1902.
●U wezgłowia chorej Europy, „Myśl Narodowa” 1932, nr 47.
●Uwagi o Wielkiej Rewolucji, „Myśl Narodowa” 1928, nr 23.
●W hołdzie Maurras’owi, „Myśl Narodowa” 1927, nr 19.
●Wesoła wiedza, „Myśl Narodowa”, 1929, nr 20.
●Wielki czarodziej, „Myśl Narodowa”, 1934, nr 52.
●Wizerunki wielkopolskie, „Myśl Narodowa”, 1937, nr 51.
●Wśród obcych, Lwów 1905. ●Z ojczyzny Danta. Szkice i wrażenia, Warszawa 1921.
●Z okazji jubileuszu Ch. Maurras’a, „Myśl Narodowa” 1936, nr 36, s. 564.
●Ze studiów dantejskich, „Myśl Narodowa” 1933, nr 42.
●[Żydzi Rudnickiego], „Nowe Książki” 1938, z. VI.

inne dzieła:

●Biernacki A., Władysław Jabłonowski (1865–1956), „Polski Słownik Biograficzny” 1962– 1964, t. X, https://www.ipsb.nina.gov.pl/a/biografia/wladyslaw-jablonowski
●Brzozowski S., Dzieła pod redakcją Mieczysława Sroki. Współczesna powieść i krytyka, wstępem poprzedził T. Burek, oprac. J. Bahr i M. Rydlowa, teksty z rękopisu opracował M. Sroka, Kraków–Wrocław 1984.
●Chlebowski B., [rec. Rozpraw i wrażeń literackich], „Książka” 1908, nr 4.
●Chmielowski P., Dzieje krytyki literackiej w Polsce, Warszawa 1902.
●Fryde L., Drogi współczesnej krytyki literackiej, „Wiedza i Życie” 1938, z. 12 [w:] tenże, Wybór pism krytycznych, oprac. A. Biernacki, Warszawa 1966.
●Głowiński M., Ekspresja i empatia. Studia o młodopolskiej krytyce literackiej, Kraków 1997.
●Hutnikiewicz A., Młoda Polska, Warszawa 1994.
●Kaźmierczyk Z., Władysław Jabłonowski a wileńska szkoła myślenia o Rosji, [w:] Poza rusofobią a rusofilią?, red. E. Mikiciuk, Słupsk 2019.
●Leśmian B., Dokoła Sfinksa. Studia o życiu i twórczości narodu rosyjskiego, „Prawda” 1910, nr 8 [cyt. za:] tenże, Dzieła wszystkie. Szkice literackie, zebrał i opracował J. Trznadel, Warszawa 2011.
●Kiwior-Filo M., „Rewolucja faszystowska” w interpretacji Władysława Jabłonowskiego, „Studia na Autorytaryzmem i Totalitaryzmem” 2011, t. 33.
●Mowy Mussoliniego, wybrał, przełożył i przedmową poprzedził W. Jabłonowski, Warszawa 1927.
●Skiwski J.E., O krytyce naukowej i profetycznej, „Myśl Narodowa” 1928, nr 15 [w:] tenże, „Na przełaj” oraz inne szkice o literaturze i kulturze, oprac. M. Urbanowski, Kraków 1999.
●Skórczewski D., Spory o krytykę literacką w dwudziestoleciu międzywojennym, Kraków 2002.
●Speina J., Władysław Jabłonowski, [w:] Obraz literatury polskiej. Literatura okresu Młodej Polski, s. 5, t. IV, Kraków 1977.
●Stern A., O zmianę metod naszej krytyki, „Wiadomości Literackie” 1928, nr 31.
●Urbanowski M., Od Brzozowskiego do Herberta. Studia o ideach literatury polskiej XX wieku, Łomianki 2012.
●Wyka K., Felietonomania, „Tygodnik Ilustrowany” 1937, nr 38 [w:] tenże, Stara szuflada i inne szkice z lat 1932–1939, oprac. M. Urbanowski, Kraków 2000.

●Bollon P., Cioran, l’hérétique, Paris 1997.
●Braudel F., Morze Śródziemne i świat śródziemnomorski w epoce Filipa II, t. 1–2, przeł. t. 1: T. Mrówczyński i M. Ochab, t. 2: M. Król i M. Kwiecińska, Gdańsk, 1976–1977 (oryginał francuski La Méditerranée et le monde méditerranéen à l’époque de Philippe II ukazał się w r. 1949).
●Cioran E.M., Syllogismes de l‘amertume, Paris 1952.
●Cioran E.M., Sylogizmy goryczy, przeł. Kania, Warszawa 2009.
●Crilot J.E., Słownik symboli, przeł. I. Kania, Kraków 2000.
●Freise M., Epitafium Rzymowi, [w:] tenże, Czesław Miłosz i historyczność kultury, Kraków 2016, s. 233–274.
●Grochowska M., W czasach szaleństwa. Hertz – Fiłozofow — Stempowski — Moltke. Z posłowiem Anny Wolff-Powęskiej, Warszawa 2019.
●Hansen-Löve A.A., Eine Ästhetik der Kalyptik. Apollinische Motive bei Vladimir Nabokov, [w]: Gedächtnis und Phantasma. Festschrift für Renate Lachmann [Die Welt der Slaven. Sammelbände, Bd. 13], red. S. Frank, E. Greber i inni, München 2001.
●Hansen-Löve A.A., Der russische Symbolismus. System und Entfaltung der poetischen Motive, Band 3, Wien 2014.
●Hansen-Löve A.A., Entfaltungen der Gewebemetapher. Mandel’štam-Texturen, [w:] Anschaulichkeit (bildlich), O. Egger, Der Prokurist, 16/17, Wien–Lana 1999, s. 71–152.
●Iwaszkiewicz J., Spotkania z Szymanowskim, Kraków 1976.
●Karpiński W., Książki zbójeckie, Warszawa 1996, s. 49–58 (pierwsze wydanie ukazało się w 1988 r.).
●Kieniewicz J., „Intermarium” po latach, [w:] tenże, Spotkania Wschodu, Gdańsk 1999, s. 194–220.
●Korek J., Paradoksy paryskiej „Kultury”. Ewolucja myśli politycznej w latach 1947–1980, Stockholm 1998.
●Kotarska J., „On karbunkułem świetnym i ognistym”. W kręgu metaforyki szlachetnych kamieni, „Ruch Literacki” 4 (1997), s. 537–550.
●Krakowiak M., „Historia zerwana z łańcucha”, czyli katastrofizm Jerzego Stempowskiego, „Ruch Literacki” 1–2 (1994), s. 45–58.
●Lachmann R., Gedächtnis und Literatur. Intertextualitä in der russischen Moderne, Frankfurt am Main 1990.
●Lachmann R., Rhetorik und acumen-Lehre als Beschreibung poetischer Verfahren. Zu Sarbiewskis Traktat De acuto et arguto von 1627, [w:] Slavistische Studien zum VII. Internationalen Slavistenkongress in Warschau, München 1973, red. J. Holthusen i inni, s. 331–357.
●Mandelsztam O., Słowo i kultura. Szkice literackie, wybór i tłum. R. Przybylski, Warszawa 1972.
●Nasiłowska A., Klasycyzm [w:] Słownik literatury polskiej XX wieku, A. Brodzka i inni, Wrocław 1992, s. 453–460.
●Nietzsche F., Narodziny tragedii z ducha muzyki, [w:] tenże, Narodziny tragedii, czyli hellenizm i pesymizm, przeł. Leopold Staff, Warszawa 1907 (niem. oryginał Die Geburt der Tragödie aus dem Geiste der Musik ukazał się po raz pierwszy w r. 1871).
●Schumann W., Edelsteine und Schmucksteine. Alle Arten und Varietäen der Welt. 1600 Einzelstücke, München 2002.
●Sieroń-Galusek D., Moment osobisty: Stempowski, Czapski, Miłosz, Katowice 2013.
●Sedmidubský M., Das Idyllische im Spannungsfeld zwischen Kultur und Natur: Božena Němcovas Babička, [w:] A. Guski, Zur Poetik und Rezeption von Božena Němcovas Babička, Berlin 1991, s. 27–79.
●Starobinski J., Montaigne en Mouvement, Paris 1982.
●Vincenz A., Helikon sarmacki. Wątki i tematy polskiej poezji barokowej, Wrocław 1989.
●Wohlfart G., Narodziny tragedii Nietzschego, przeł. z języka angielskiego A. Przybysławski, „Sztuka i filozofia” 15 (1998), s. 45–57.
●Zemła M., Der ‘polnische Essay’ und seine kulturmodellierende Funktion. Jerzy Stempowski i Czesław Miłosz, München 2009.

●Bereś S., Tako rzecze… Lem. Ze Stanisławem Lemem rozmawia Stanisław Bereś, Kraków 2002.
●Boruszkowska I., Koza M., Ostateczna de(kon)strukcja. Nuklearna apokalipsa Derridy, „Czas Kultury”, nr 5, 2014.
●Gajewska A., Zagłada i gwiazdy. Przeszłość w prozie Stanisława Lema, Poznań 2016.
●Hersey J., Hiroszima, przeł. J. Łoziński, Poznań 2013.
●Hersey J., Hiroszima, przeł. Józef Wittlin, Warszawa 1948.
●Hundorowa T., Czarnobyl, nuklearna apokalipsa i postmodernizm, przeł. I. Boruszkowska, „Teksty Drugie” 2014, nr 6.
●Jarzębski J., Wszechświat Lema, Kraków 2002.
●Kato A., Recepcja Holokaustu w Japonii w perspektywie porównawczej: Auschwitz – Nankin – Hiroszima, „Zagłada Żydów. Studia i materiały. Pismo Centrum Badań nad Zagładą Żydów Instytutu Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk”, nr 13, 2017.
●Laub D., Zdarzenie bez świadka: prawda, świadectwo oraz ocalenie, „Teksty Drugie”, nr 5, 2007.
●Lem S., Człowiek z Hiroszimy, [w:] Człowiek z Marsa. Opowiadania młodzieńcze. Wiersze, Warszawa 2009.
●Lem S., Głos Pana, Kraków 2016.
●Markowski M.P., O reprezentacji, [w:] Kulturowa teoria literatury. Główne pojęcia i problemy, red. M.P. Markowski, R. Nycz, Kraków 2006.
●Marzec A., Krytyka nuklearna. Myśl w przededniu apokalipsy, „Czas Kultury”, nr 1, 2014.
●Masuji I., Irys, [w:] Irys – opowiadania japońskie, przeł. A. Gostyńska, Warszawa 1960.
●Melanowicz M., Literatura japońska. Proza XX wieku, Warszawa 1994.
●Po Czarnobylu. Miejsce katastrofy w dyskursie współczesnej humanistyki, I. Boruszkowska, K. Linianowicz, A. Grzemska, P. Krupa, Kraków 2017.
●Rothberg M., Pamięć wielokierunkowa. Pamiętanie Zagłady w epoce dekolonizacji, przeł. Katarzyna Bojarska, Warszawa 2015.
●Szarecki A., Ciało w stanie rozpadu. Doświadczenie bomby atomowej w relacjach hibakusha, „Przegląd Humanistyczny” 2017, nr 1.